اما تاثیر تشعشعات ناشی از انفجار بمب اتمی موجب ناباروی آنها می شود و دیگر قادر به تولید مثل نخواهند بود. بطور کلی توانایی ارگانیسم بدن موجود زنده در مقابله با تشعشعات ناشی از انفجار بمب اتمی به متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن بستگی دارد که می تواند عاملی برای مقاومت در برابر تاثیرات مخرب آن باشد یعنی سلول های بدن در اغلب موارد در حال تقسیم شدن هستند و از این رو بعنوان ارگانیسم حساس تری در بدن محسوب می شوند و علت آن این است که درست در لحظه تکثیر بعنوان آسیب پذیر ترین عضو بدن به حساب می آیند. سوخت و ساز بدن پستاندارن نسبتا سریع است اما سوسک ها متابولیسم بسیار آهسته تری دارند از این رو بدن سوسک ها در برابر تشعشعات بمب اتمی نسبت به بدن انسان مقاومتر است و در فاجعه اتمی هیروشیما توانستند زنده بمانند.
مهر، اگر بمب هیروشیما را در نظر بگیریم تا شعاع ۲ کیلومتر همه چیز به خاطر حرارت ایجاد شده ذوب شده و نابود می شود ولی از ۲ کیلومتر آنطرف تر سوسک ها شانس بسیار خوبی برای جان سالم بدر بردن از تشعشعات رادیواکتیو داشتند. گفته می‌شود سوسک قادر است ۶۴۰۰ واحد راد تابش تشعشعات رادیو اکتیو را تحمل کند در حالیکه انسان ۵۰۰ راد را می تواند تحمل کند.
