این موضوع که گرسنگی بر انتخاب غذا در تحقیقات ما تاثیر داشت نشان می‌دهد که گرسنگی عاملی تعدیل کننده در میان عوامل بیولوژیکی و انتخاب مصرف کننده است.این مطالعه رابطه‌ی بین نسبت انگشتان(نشانگری زیستی مرتبط با قرار گرفتن در معرض تستوسترون پیش از تولد) و تمایل آنها به انتخاب مواد غذایی مردانه را بررسی کرد و این که آیا این ارتباط با سطح گرسنگی فرد تعدیل می‌شود یا خیر.پروفسور اوتربرینگ می‌گوید: کم بودن نسبت انگشتان دو و چهار نشان دهنده‌ی قرار گرفتن در معرض تستوسترون پیش از تولد است و افرادی که نسبت بالاتری نشان می‌دهند کمتر در معرض این هورمون قرار گرفته اند.ممکن است طول انگشتان شما تفاوت زیادی داشته باشد اما همچنان نسبت انگشتان کم یا زیاد داشته باشید. سوال اینجاست که این اختلاف از کجا می‌آید ممکن است یک نفر انگشت اشاره‌ی بلندتر و انگشت حلقه‌ی کوتاه‌تری داشته باشد و یا بالعکس.برای بررسی این موضوع محققان ۲۱۶ نفر شرکت‌کننده چینی را که نیمی زن و نیمی مرد بودند و متوسط سن همگی ۲۷ سال بود مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان از میان غذاهایی که از پیش آماده شده بود چند غذا انتخاب کردند. زنانه یا مردانه بودن غذاها با اعداد ۱ تا ۷( ۱برای زنانه و ۷ برای مردانه) درجه بندی شد.این غذاها شامل میگو (زنانه) و شاه‌میگو (مردانه) بود. نوشابه رژیمی برای زنان و ساده برای مردان بود. سالاد سزار زنانه و همبرگر مردانه در نظر گرفته شد.
یک ویژگی مشترک برای غذاهای مردانه حجم بیشتر، چرب‌تر بودن و ناسالم‌تر بودن آنها بود که نشان می‌دهد مردان هنگام غذا خوردن ریسک پذیرترند.نسبت انگشتان شرکت کنندگان و همچنین جنسیت آنها و میزان گرسنگی آنها قبل از انتخاب گزینه‌های غذایی ثبت شد. نتایج نشان داد که افراد با نسبت کم انگشتان یعنی مردانه‌تر گزینه‌های غذایی مردانه انتخاب می‌کنند. این ارتباط هم در مردان و هم در زنان وجود داشت و به عبارت دیگر نسبت انگشتان معیار موثرتری نسبت به جنسیت افراد برای پیش‌بینی غذای انتخابی آنها بود. با این حال به نظر می‌رسید گرسنگی نیز در این موضوع تاثیرگذار باشد.گرچه افراد با نسبت انگشتان مردانه هنگام گرسنگی غذاهای مردانه‌تری انتخاب می‌کنند اما در هنگام سیری این اتفاق نمی‌افتد. این یافته‌ها نشان دهنده‌ی تاثیر هورمون‌های قبل از تولد بر ترجیحات و عادات غذایی ما در بزرگسالی و همچنین تاثیر گرسنگی بر این عوامل بیولوژیکی است. این گروه همچنان متوجه شدند که گرسنگی بر روی انتخاب افراد با نسبت انگشتان زنانه تاثیر نمی‌گذارد.یکی از مشکلات این تحقیقات آن بود که شرکت‌کنندگان میزان گرسنگی‌شان را خودشان گزارش می‌کردند که اعتبار کمی دارد.پروفسور اوتربرینگ همچنین محدودیت‌های نسبت انگشتان را پذیرفت. او می‌گوید: این اندازه‌گیری‌ها واقعا بحث برانگیز است. مطالعاتی وجود دارد که ارتباط این نسبت را با میزان هورمون تستوسترون نشان می‌دهد و برخی مطالعات ارتباطی پیدا نکردند. به این ترتیب، منطقی به نظر می‌رسد که این ارتباط را با احتیاط تفسیر کنیم و روند این تحقیقات را دنبال کنیم.
