“لینچ” و گروهش در حال تحقیق روی علت ایجاد این عامل تکاملی در این پستانداران بزرگ هستند.”لینچ” میگوید: ما بررسی کردیم که چگونه فیلها و اقوام زنده و منقرض شده آنها در مقابل سرطان مقاوم هستند.وی افزود: تحقیقات گذشته ژن “TP53” را که مهار کننده تومور است، شناختهاند. اما این بار ما گفتیم بیاییم بررسی کنیم که آیا کل ژنوم فیل بیش از آنچه انتظار میرود دارای نسخههای مهارکننده تومور است؟ آیا این روند کلی است؟ یا این روند مختص وجود یک ژن است؟ ما فهمیدیم که این مسئله کلی است؛ فیلها نسخههای بسیار بسیار زیادی از ژنهای مهارکننده تومور دارند و همه آنها احتمالاً به مقاومت در برابر سرطان نقش دارند.آنچه محققان کشف کردند خارق العاده است. به نظر میرسد که فیلها نسخههای اضافی از ژنها و ژنومهای سرکوبگر تومور را در بدن خود دارند که دارای خواص منحصر به فرد سرکوب کنندگی تومور هستند.
اکنون دانشمندان به دنبال این هستند که ببینند یافتههای آنها چگونه میتواند به پیشگیری یا درمان سرطان در انسان کمک کند.دکتر “خوان مانوئل وازکز” همکار “لینچ” از دانشگاه “برکلی” گفت: با شناخت اینکه این گونههای بزرگ با عمر طولانی چگونه روشهای بهتری را برای سرکوب سرطان تکامل دادهاند، میتوانیم در مورد چگونگی تکامل چیزهای جدیدی دریابیم و امیدواریم که راههایی برای استفاده از این دانش برای الهام بخشیدن به درمانهای جدید سرطان پیدا کنیم.این مطالعه در مجله eLife منتشر شده است.