داریوش اسدی
برای همین درست درزمانی که قیمت نفت ۱۴۰ دلار افزایش یافت، و در همان زمان در کشور ما با بی تدبیری مسولین وقت دلارهای باد اورده نفتی را به باد میدادند و صرف هزینه واردات کالاهای بی کیفیت چینی میکردند که باعث تعطیلی کارگاه های تولیدی کوچک و افزایش نرخ بیکاری در کشورو یا با حیف و میل کردن ان درامد ها به اشکال مختلف و اختلاس های کلان سه هزار میلیاردی فنا میکردند،’ملک فهد با توسعه صنعت پتروشیمی، زیرساخت های افزایش تولیدنفت در کشورش را بازسازی میکرد و مازاد درامد های ارزی کشورش برای رویارویی و نبرد سرنوشت ساز ذخیره میکرد؛ تا در زمان مقتضی وارد فاز جدید نقشه که همان فرمان افزایش تولید و کاهش قیمت نفت ،فروش با تخفیف نفت تا بتواند نفت شیل این رقیب جدید و جدی را از بازار خارج کند،همانگونه که همگان میدانید تا قبل از افزایش قیمت نفت کشور آمریکا که خود یکی از وارد کنندگان اصلی بازار نفت بود.سالیان متمادی تلاش و کوشش پژوشگران امریکایی به ثمر نشسته بود و توان تولید نفت از شن های روان را پیدا کرده بودند ولی بخاطر هزینه بالای تولید نفت به این شیوه جدید اصلا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نبود ولی با بالا رفتن قیمت نفت ،ورق برمیگردد و داستان چیز دیگریست.امریکا از فرصت بدست اماده استفاده میکند و با تکیه بر صنعت شیل تبدیل به یکی از صادر کننده های اصلی بازار نفت می شود؛ و اما صنعت نفت شیل در زمانی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و میتواند در بازار رقابت با نفت خاورمیانه دوام بیاورد که قیمت نفت بالای ۷۰ دلار باشد؛
زیرا هزینه تولید هر بشکه نفت با تکنولوژی شیل ۵۰ دلار هست و هزینه تولید نفت در عربستان حدود۱۰دلار هست و در کشورهای خاورمیانه میانگین ۱۲دلار میباشد
پس اگر قیمت نفت به بیست دلار هم سقوط کند بازعربستان و کشور های خاورمیانه که متکی به درامد های نفتی هستند از نظر اقتصادی هرچند دچار مشکل خواهند شد ولی کماکان تولید و صادرات نفت در این کشورها مقرون به صرفه است ، ولی شرکت شیل نمیتواند در بازار۲۰دلاری نفت دوام بیاورد و این ضرر راتحمل کند.
پس چاره ای جز خالی کردن میدان برای رقیبان نمی ماند مگر اینکه سیاست مداران امریکایی وارد عمل شوند.شرکت شیل و کارتر های نفتی سالیان دراز هزینه های انتخاباتی این سیاستمداران را پرداخت میکنند تا در چنین مواقعی بتواند از منافع شرکتشان در مجامع جهانی دفاع کنند.زیرا تضمین منافع شرکت های نفتی به منزله کسب درامد بیشتر و سرازیر شدن پول بیشتر در کارزار های انتخاباتی ،و این یعنی ادامه حیات سیاسی سیاست ورزان امریکایی که در این کارزار نیاز مبرم به پول و سرمایه دارند و حمایت از شرکت شیل برای حزب دمکرات بسیار حیاتی است چون برخلاف حزب جمهوری خواه که وابسته به درامد کارتر های اسلحه سازیست حزب دمکرات سالیان سال از درامد شرکت های نفتی ارتزاق میکنند این حمایت حیاتی است.
و اینجاست که دولت آمریکا با تمام توان وارد عمل می شود، به یکباره بیماری ملک فهد پادشاه فقید عربستان اوت میکند ،و طی شش ماه فوت میکند،کسی جانشین وی میشود که قبلا سفیر عربستان در آمریکا بوده است و دیر زمانی رییس سازمان امنیت عربستان بوده است و ارتباط صمیمانه و تنگاتنگ با سازمان سیا امریکا داشته است.
پس برای اینکه نقشه ملک عبدالله شکست بخورد باید عربستان را وارد جنگ یمن بکنند تا بتوانند ذخیره ارزی عربستان را نابود کنند ، و مانع اجرای نقشه هوشمندانه ملک فهد بشوند.ولی جنگ یمن بتنهایی قادر نیست این ذخیره عظیم ارزی را تباه کند و نیاز به میدان بزرگتریست دقیقا در همان زمان بحث تجاوز به دو جوان ایرانی مطرح می شود تا اگر بشود ایران را نیز وارد این کارزار جنگ با عربستان کنند ،تا بدین وسیله دو کشور قدرتمند نفتی رو به جان هم بیندازند ،ایرانی که در اثر تحریم ها حدود صد میلیارد از درامد نفتیش ازاد میشود و یک فرصت طلایی در اختیار دارد با شرایط ایجاد شده پس از تحریم با جذب سرمایه گذاری خارجی و ایجاد امنیت و ثبات دست به بازسازی چهره بین الملی و نوسازی اقتصاد و صنایع بیمار خود بزند اما بازیگران پشت پرده از قبل برای ما خواب دیگری دیده اند و اینکه ایران نباید تبدیل به یک قدرت منطقه ای شود.
پس نباید این پول وارد چرخه اقتصاد ایران شود و صرف توسعه زیر ساخت ها اقتصادی اسیب دیده ناشی از تحریم ها شود ، صنعت نفت ایران که طی سالیان طولانی فرسوده شده نباید با این پول بازسازی شود بلکه این پول باید جایی خارج از کشور ایران هزینه شود پس جنگ با عربستان این رقیب دیرینه که سالیان متمادی رقابت اشکار و پنهان دو کشور هزینه های گزافی برای هر دو کشور به همراه داشته است بهترین گزینه می باشد.و اگر این اتفاق بیفتد نفت به بالای صد دلار صعود میکند و این یعنی بهای نفت شیل که میتواند تا ۱۵میلیون بشکه در روز صادر کند و تبدیل بشود. تنها بازیگر اصلی بازار نفت
دقیقا با شروع جنگ یمن بعد از به قدرت رسیدن گروه شیعیان حوصی مورد حمایت ایران تلاش برای رویارویی مستقیم این دو کشور به اشکال مختلف فراهم میشود به عنوان مثال چند نمونه از ان را بیان میکنم.
دقیقا بعد از اینکه امریکا از وارد شدن ایران بصورت مستقیم در جنگ یمن نا امید میشود به یکباره یک خبر در ایران ولوله بر پا میکند انهم بحث تجاوز به دو جوان ایرانی در فرودگاه جده که با مطرح شدن ان بخاطر حساسیت های موجود در ایران نسبت به مسایل ناموسی و پیشینه نفرت پراکنی های قومی میان ایران و اعراب ،جرقه را برای رودرویی ایران با عربستان بصورت جنگ تمام عیار و مستقیم این دو کشور قدرتمند نفتی و صاحب نفوذ در منطقه را فراهم کرد.
خوشبختانه در آن مقطع حساس با درایت دستگاه دپلماسی ایران از این دام پهن شده به سلامت عبور میکند. ولی دشمنان و طراحان پشت پرده نا امید نمی شوند وگام بعدی برداشته می شود،
اینبار حادثه در منا اتفاق می افتد و با کشته شدن تعداد زیادی از هم وطنان ما بخصوص یکی از دیپلمات های ایرانی در این حادثه شرایط برای رویاروی دو کشور فراهم میشود. ولی باز دولت و دستگاه دیپلماسی گفتگو و مذاکره و حرکت در مسیر عقلانیت را بر نزاع و درگیری مستقیم ترجیح می دهند.
گام سوم اعدام شیخ نمر یک تیر در تاریکی بود که می توانست تبعات زیادی در مجامع جهانی برای عربستان داشته باشد و بازی را به نفع ایران تغییر دهد ولی اینبار به لطف عده ای چماقدار وشعبان بی مخ و نوکر جیره خوار که منافع حزبی را بر منافع ملی ترجیح می دهند و برای ناکار امد نشان دادن دستگاه دیپلماسی کشور وارد میدان میشوند و با حمله به سفارت عربستان زمینه رو برای جنگ فراهم میکنند ولی با واکنش مناسب آقای روحانی و محکوم کردن این حادثه و تلاش های پشت پرده ظریف غائله ختم به خیر می شود. ولی آینده بازار نفت چه می شود.
ظرف یک ماه آینده تولید ایران افزایش خواهد یافت و تا کمتر از یکسال تقریبا یک میلیون بشکه به صادرات نفت ایران و همین حدود نیز به صادرات نفت عراق اضافه خواهد شد و با تشکیل دولت وحدت ملی در لیبی حدود هشتصد هزار بشکه از لیبی نیز به این بازار اضافه خواهد شد و نفت به زیر ۲۰ دلار سقوط خواهد کرد به دو دلیل یکی افزایش ظرفیت تولید نفت و مازاد عرضه دوم کاهش نرخ رشد اقتصادی چین و در صورت ادامه این روند در یکسال آینده قطعا نفت شیل قدرت خود را از دست خواهد داد و از عرصه رقابت خارج خواهد شد ولی آیا آمریکا و کارتر های نفتی ان دست روی دست خواهند گذاشت و این تکنولوژی که سالهاست برای آن زحمت کشیده اند از دست برود قطعا جواب منفی است.
