ROSI : Recognition of self-identity
درس نهم: نمایش
موضوع نمایش یکی از مشکلات بزرگ زندگی امروز شده و با توجه به وجود فضای مجازی و جذابیت اون، این مشکل به شکل بزرگتری هم در اومده. در این مطلب از جوانب مختلف به موضوع نمایش میپردازیم.
اولین جایی که شما ممکنه دست به نمایش بزنید، موفقیت شما هست. باید این رو بدونین که موفقیت سر و صدا نداره و به نمایش درآوردن اون فقط نقاط قوت شما رو به دیگران نشون نمیده. بلکه نقاط ضعف شما رو هم هویدا میکنه و شما رو تبدیل به یه هدف برای تهاجم میکنه. موفقیت های کوچیک که اصلا احتیاجی به نمایش ندارن، اما فضای مجازی کاملا برعکس این رو نشون میده و نه تنها موفقیت بلکه جایی شده برای این که به راحتی میشه احساسات و عواطف و شکستها و پیروزیهای کوچیک و بزرگ و گاها بی ارزش دیگران رو داخلش دید و ناخودآگاه این موارد تبدیل به نقل محافل و مجالس بشن. اگه تو زندگیت موفق هستی و شدی، نیازی به نمایشش نداری، مگه این که یا داری به حاشیه میری و یا این که داری برای موفقیتت حریف میطلبی. اما فقط به همین ختم نمیشه و تو فضای مجازی شاهد درددل و مطالبی هستیم که آدمها نیازی به علنی کردن و نمایش اون به دیگران ندارن، اما دارن این کار رو میکنن و به خودشون ضربه میزنن.
دومین جایی که نمایش داره به شما ضربه میزنه، جایی هست که میدونی کجاها آدم خوبی نیستی و داری اشتباه میکنی یا به دیگران و خودت داری ضربه میزنی، اما وانمود میکنی که آدم خوبی هستی و به دنبال این هستی که دیگران اشتباهات تو رو نادیده بگیرن و تو رو آدم خوبی ببینن و دوستت داشته باشن. در صورتیکه با این روش کاملا داری به خودت ضربه میزنی و نیازی نیست با این روش بین خودت و دیگران فاصله ایجاد کنی چون آدمها از رفتار تو متوجه ضعف و خلا درونی تو میشن و به جای نزدیک شدن و دوست داشتنت ازت فاصله میگیرن و تو کم کم تبدیل به آدمی میشی که، به جای این که برای خودت زندگی کنی، فقط برای راضی و خوشحال کردن دیگران زندگی میکنی و به خودت ضربات زیادی رو وارد میکنی.
وقتی شما از زندگی خودتون برای دیگران نمایش راه میندازین، مجبور میشین نقاب بزنین و حقیقت خودتون رو پنهان کنین، چون حقیقت نیازی به نمایش نداره، اما شما با نمایش راه انداختن مجبور به پنهان کردن حقایق میشین. بعد از یه مدت این نمایش که تبدیل به یه دروغ بزرگ شده، به خلق و خو و شخصیت و منش شما تیدیل میشه و شما کم کم اون دروغ و نقاب رو باور میکنین و دیگه نمیتونین با حقیقت کنار بیاین و در اصل داخل یک توهم بزرگ زندگی میکنین.
نمایش راه انداختن از زندگی، یک حاشیه بزرگ ایجاد میکنه و قدرت و توانش از حقیقت زندگی انسان بزرگتر میشه و اون رو تبدیل به کسی میکنه که حس توجه طلبی در اون به صورت یک نیاز دراومده و برای رفع این نیاز، مدام مشغول راه انداختن نمایش های مختلف میشه و از راه اصلی و زندگی حقیقی خودش فاصله میگیره. یه نگاهی به فضای مجازی بندازین، متوجه این حقیقت تلخ میشین.
بیشتر کسانی که دست به راه اندازی نمایش از زندگی خودشون میزنن، در اصل علم و هنری ندارن و فقط به دنبال معروف شدن هستن، در حالی که آدمهای موفق، دانا و پرتلاش، در پی کسب دانش و پیشرفت حقیقی هستن نه راه انداختن نمایش.
زندگی حقیقی با نمایش متفاوته چون نیازی بهش نداره. پیشرفت، موفقیت، زندگی روزمره سالم، رسیدن به اهداف کوچیک و بزرگ احتیاجی به نمایش دادن نداره و فقط باید بابت اینها شکرگذار بود.
تا همیشه با حقیقت زندگی
