سیدرضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز، در یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: «در قرآن کریم ۱۰۲ بار کلمه ولد، ولادت و مولود ذکر شده که یکی از مصداق‌های بارز آن حضرت علی(ع) است که در کعبه به دنیا آمدند و این، موضوع بی‌بدیلی بود که هرگز تکرار نشد. اگر چه در کلام‌الله مجید نام آن حضرت مستقیما ذکر نشده است اما به کرات با آیاتی مواجه می‌شویم که آدرس و مسمایی از امیرالمومنین(ع) را در خود دارد و گویای این نکته است که خداوند متعال هم آن حضرت را به عنوان شاهد رسالت معرفی کرده که به عنوان مثال رد آن را در آخرین آیه از سوره رعد و همچنین در سوره مائده می‌توان یافت. با کمک گرفتن از این نشانه‌ها، کلام و سیره مولای متقیان امروزه نه‌تنها در حکم چراغ راهی برای زیست هر چه بهتر بشر است، بلکه راهنمای کاملی برای مردان سیاست می‌تواند باشد تا با استفاده از شاخصه‌های حکمرانی آن حضرت در مسیر ایجاد جامعه‌ای ایده‌آل گام بردارند.
بر همین اساس است که حضرت علی(ع) شیعیان را به حفظ اجتماع و اتحاد توصیه و مکررا نیز بر حفظ آن تأکید می‌کنند. آن حضرت این الگو را پیش روی انسان‌ها قرار می‌دهند که همواره بنا را بر وصل و ارتباط بگذارند. ایشان در آخرین لحظات زندگی پربار خود، به تواصل و تباذل سفارش می‌کنند و از پشت‌کردن به یکدیگر و قطع رابطه اخوت و مودت دینی بر حذر می‌دارند. این موضوع می‌تواند سرلوحه عملکرد دولتمردان باشد تا با بسط الگوی تعاون و رسیدگی به محرومان و مظلومان در کنار حفظ وحدت، به وضعیت کنونی که جامعه درگیر آن است، سروسامانی بدهند.
در کنار مواردی که گفته شد، یک موضوع محوری دیگر را که مناسب جامعه کنونی ماست، می‌توان در سیره حضرت علی(ع) سراغ گرفت که آن مردمی بودن است. آن حضرت زندگی ساده‌ای داشت و همه دارایی خود را در اختیار فقرا و محرومان قرار می‌داد و هیچ فقیری نبود که بگوید علی(ع) زندگی بهتری از من دارد. این در سیاست عملی ایشان هم نمود داشت. با این که پس از وفات پیامبر مکرم اسلام، حضرت محمد(ص)، علی(ع) را خانه‌نشین کردند و آن حضرت از حق خود گذشتند اما در خدمت به مردم چیزی کم نگذاشتند و همواره برای رفع مشکلات آنان تلاش زائدالوصفی داشتند. اما نکته مهم برای سیاستمداران ایران که امروز یکی از قشرهای مخاطب کلام امیرالمومنین(ع) هستند، رعایت مرز باریک میان مردمی بودن و پوپولیسم است. با الگو گرفتن از سیره آن حضرت باید این نکته را مد نظر قرار داد که رعایت انصاف در هر شرایطی می‌تواند راهگشای مسیری باشد که آفت آن عوام‌زدگی است. اگر زمانی برسد که مسئولی هر آن چه برای خود خواست، برای مردم هم تجویز کرد، می‌توان به مردمی بودن واقعی آن مسئول امیدوار بود.
در کل باید چنین گفت که سیره حضرت علی(ع) و رعایت آن در جامعه و از سوی همه اقشار، به‌ویژه توسط سیاستمداران و مسئولان می‌تواند در شرایط کنونی کشور راهگشای بسیاری از مشکلات مبتلابه باشد.»
انتهای پیام
