برای مصطفی …
تو باید شهید میشدی مصطفی! چقدر خوب می شد اگر شهید می شدی! یعنی شهادت تو بیشتر و بهتر بود تا وجود نیمه سالم، و زبان تند و تیزت!
چقدر می شد کلیپ و فیلم و داستان حمایتی درست کرد از فیلم ها و سخنان و دست نوشته هات!
چقدر این تولیدات فرهنگی نهادهای مختلف در چیز موثر می شدند!
چقدر دوستان جدید پیدا می کردی! عکس های جدیدی چاپ می شد که روحت هم بی خبر بود کی و کجا با برخی ها عکس گرفته ای!
اصلا خودت دقت کردی؟!
سردار سرلشگر شهید مهندس حاج مصطفی مولوی فرد میانجی! جانشین و قائم مقام لشگر همیشه سرفراز ۳۱ عاشورای آذربایجان! می بینی خود اسمت به تنهایی یک بنر بزرگ و هفت رنگ است!
مصطفی اگر شهید میشدی چندین کلیپ از گریه هایت در فراق مهدی و حمید باکری در می آمد که دل هر بیننده ای را کباب می کرد!
اگر شهید می شدی حتما بزرگراهی، پلی، شهرکی به نامت می زدند تا مردم فراموش نکنند که جنازه ی امثال تو بیشتر کاربرد و کار آیی دارد تا وجودت!
میدانی چرا؟
چون شهید فقط نظر و نظاره می کند و حرف نمی زند!
اما تو حرف میزنی!
مصطفی نمی‌دانی عکسهای مهاباد و سوسنگردت چقدر به درد بنر و پوستر می خورد!
یعنی هیچ کس باور نمی کند این جوان قد کوتاه ظریف و لاغر اندامی که ریش و سبیل هم ندارد فرمانده ی محور دهلاویه و پیشانی جنگ نابرابر سوسنگرد باشد! …
آخر تو چرا نمی‌دانی که از قدیم الایام:
«قهرمان خوب، قهرمان مرده است»
حاج مصطفی واقعا رد صلاحیت شده… شایعه نیست