گروه فرهنگی: فروش کمتر از ۲۰۰ میلیون تومانی تا پایان روز دوم فروردین و تعداد اندک تماشاگران فیلمهای در حال اکران نشان میدهد که سینما هنوز از خواب زمستانی بیدار نشده است. وقتی سیونهمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹ به پایان رسید، گمانهزنی و بحثهای مختلفی با محوریت فیلمهای اکران نوروزی آغاز شد تا تلاش شود روند استقبال مخاطب از سالنهای سینما نزول نکند.برهمین اساس نام چند فیلم پربازیگر از جشنوارههای دو سال قبل و نیز فیلمهایی که در جشنواره نبودند، بیش از بقیه مطرح شد و امیدها را برای یک اکران نوروزی خوب زنده نگه داشت، اما هر چه به پایان سال نزدیکتر شدیم، بیانگیزگی صاحبان فیلمها و ناکامی شورای صنفی نمایش برای راضی کردن سازندگان فیلمهایی که احتمال جذب مخاطب بیشتری را داشتند، قوت گرفت و در نهایت پنج فیلمی برای اکران نوروزی انتخاب شدند که تقریبا نه تنها هیچ کدام جزء گزینههای جدی اولیه نبودند، بلکه امید به رونق گرفتن سینماها را در دومین بهار کرونایی کمرنگ کردند.
«خورشید» مجید مجیدی، «لاله» اسدالله نیکنژاد، «خون شد» مسعود کیمیایی، «هفتهای یک بار آدم باش» شهرام شاه حسینی و «تکخال» مجید مافی فیلمهایی هستند که اکرانشان رضایت سینمادارها را در روزهای گذشته به همراه نداشته چرا که در همین چهار، پنج روز اکران روی هم کمتر از هفت هزار نفر تماشاگر داشتهاند.
براساس اطلاعات سامانه مدیریت فروش و اکران سینما (سمفا) آمار فروش و تماشاگر این فیلمها که اکران برخی از ۲۷ اسفند و برخی دیگر دو روز دیرتر روی پرده رفتهاند – تا لحظه انتشار این گزارش – عبارت است از: «خورشید» حدود ۵۸ میلیون تومان با ۲۲۴۰ نفر مخاطب، «خون شد» ۲۱ میلیون تومان با ۸۸۸ نفر مخاطب، «لاله» ۴ میلیون تومان با نزدیک به ۱۶۲ نفر مخاطب، «تکخال» ۳۳ میلیون تومان با ۱۴۳۳ نفر مخاطب و «هفتهای یک بار آدم باش» ۵۳ میلیون تومان و حدود ۲۱۲۷ نفر مخاطب.
در این بین «هفتهای یک بار آدم باش» با ۱۰۶ سالن و «لاله» با ۴۰ سالن بیشترین و کمترین تعداد سینما را – تا ساعت ۱۳ امروز – در اختیار دارند و در کنار تمام اینها اتفاق قابل تامل وضعیت فیلم پرحاشیه «لاله» است که پس از نزدیک به هشت سال ساخت آن با صرف بودجه میلیاردی به پایان رسید و به عنوان تولید مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به اکران رسید. این آمار، جدا از اثبات عدم استقبال مخاطب در این روزها که البته امید میرود با گذشت چند روز ابتدایی تعطیلات بیشتر شود، به نظر میرسد ناامیدی یا بیانگیزگی خود صاحبان فیلمها را هم به همراه دارد، چرا که برخلاف گذشته حتی در فضای مجازی هم تبلیغ چندانی از این فیلمها دیده نمیشود و حتما بخش زیادی از مردم اصلا خبر ندارند که سینماها باز هستند یا چه فیلمهایی در حال اکران است.
در این باره حتی برخی سینمادارها با انتقاد از عملکرد شورای صنفی نمایش، میگویند تعریف دفتر پخش در این روزها انگار تغییر کرده طوری که فقط فیلمها را بیرون میدهند و دیگر هیچ خبری از اقدام یا پیگیری برای اطلاعرسانی، تهیه و پخش مواد تبلیغی و پوستر نیست و در مواردی هارد فیلم هم به درستی در اختیار سینمادار قرار نمیگیرد. آنها گلهمند هستند که در بین فیلمهای نوروزی اثری هم بوده که در روزهای ابتدایی حتی تصویر و پوستر سر در سینما نداشته و پرسوجوهایی که کردهاند نشان داده کویا همین اواخر فیلمبرداری کار تمام شده و مشخص نیست اگر فیلمی آماده اکران نبوده چطور انتخاب شده است. آنطور که عدهای از سینمادارها میگویند، اوضاع اقتصادی ناشی از شیوع کرونا در اینکه صاحبان فیلمها برای آثارشان مواد تبلیغی آماده کنند هم تاثیرگذار بوده، چون هزینه تبلیغات و تهیه مواد آن بالا رفته است، به همین دلیل فقط هارد فیلمها برای سینماها ارسال میشوند. آنها همچنین از بازیگران فیلمها هم انتقاد دارند که در صفحههای شخصیشان خبری برای جذب مخاطب و نیز اطلاعرسلانی منتشر نمیکنند.
البته شاید همین وضعیت سبب شده که بعضی سینمادارها نه تنها امیدی به رونق سینما با این فیلمها نداشته باشند، بلکه برخی از آنها تعطیلی را به فعالیت ترجیح دهند، مثل پردیس سینمایی مگامال که سئانسی را برای فروش در این روزها باز نکرده است.با این حال این انتظار همچنان وجود دارد که تلویزیون در کنار حمایت از فیلمهای خاص، به آثاری که روی پرده سینماها در حال اکران هستند نیز توجه و برای معرفی و تبلیغ آنها در روزهای تعطیلی سال جدید اقدام کند هرچند به هر حال آنچه این روزها در سینماها شاهدش هستیم، در تاریخ اکران فیلمهای سینمایی ایران به عنوان یک ناکامی بزرگ ثبت خواهد شد.