گروه فرهنگی: کمتر از ۵ هزار تماشاگر برای ۵ روز اکران. این آمار فاجعه‌بار افتتاحیه اکران نوروزی است؛ اکرانی که تا همین دو سال پیش صاحبان فیلم‌ها برای در اختیار گرفتنش، سر و دست می‌شکستند. پارسال خبری از اکران نوروزی نبود و شیوع کرونا سینماها را تعطیل کرد و امسال هم به نظر می‌رسد سینماها عملا تعطیل هستند. آمار کمتر از هزار نفر تماشاگر در روز نشان می‌دهد اکران عمومی توهمی بیش نیست. به نظر می‌رسد سنت سینما رفتن و آیین شال و کلاه کردن و به نیت فیلم دیدن از خانه خارج شدن محو شده و از میان رفته است.قبل از کرونا هم مردم خیلی سینما نمی‌رفتند ولی بعد از آمدن کرونا قصه تقریبا تمام شده است. اینکه کی و چگونه می‌شود همان مخاطبی که تا دو سال پیش به سینما می‌آمد را دوباره ترغیب و تشویق به دیدن فیلم روی پرده بزرگ کرد، از آن سوالاتی است که به سادگی نمی‌شود به آن پاسخ داد.
خنده‌دارترین تحلیل این است که بگوییم مردم از ترس کرونا به سینما نمی‌آیند. در شرایطی که سفرهای نوروزی برقرار، عیددیدنی‌ها و دورهمی‌ها پابرجا و مراکز خرید و کافه‌ها و رستوران‌ها شلوغ هستند، فقط سینماها خلوت‌اند. سینماهایی که قطعا از کافه و رستوران امن‌تر و کم‌خطرتر هستند. فیلم‌های اکران نوروز، با کمترین شور و هیجان و بدون تبلیغات رسمی (آگهی تلویزیونی و بیلبوردهای خیابانی) روی پرده آمده‌اند. قیمت بلیت ۳۰ هزار تومان شده. برای رعایت ساعت تردد اتومبیل‌ها، سئانس‌های آخر شب از دست رفته و سوخت شده. سینماها خلوت‌اند و مقابل‌شان پرنده هم پر نمی‌زند. نه «خورشید» مجیدی می‌فروشد نه «خون شد» کیمیایی، نه فیلم‌های عامه‌پسندی چون «هفته‌ای یک‌بار آدم باش» و «تک‌خال» و نه فیلم اکشن «لاله» که پس از سال‌ها سرانجام روی پرده آمده است.
فیلم مسعود کیمیایی هم که بیش از نیم‌قرن مخاطبان را کنجکاو تماشا کرده نمی‌فروشد و خورشید مجیدی هم مثل بقیه فیلم‌ها گیشه‌ای ندارد. انگار نه انگار که سینماها باز هستند و اکران نوروزی برقرار است. ۵ سال پیش در نوروز ۹۵ استقبال ملت سینماها را شبانه‌روزی کرده بود و کمدی و اکشن و فیلم اجتماعی همه با اقبال عمومی مواجه می‌شدند.امروز بهترین کیمیایی و مجیدی این سال‌ها را روی پرده داریم و خبری از استقبال مردم نیست. کاملا مشخص است که مشکل نه از فیلم‌ها که از فراموش شدن آیینی قدیمی است. آیین فیلم دیدن در سینما و سنت نمایش عمومی که در یک سال اخیر کاملا از دست رفته است. شاید در روزهای آتی اوضاع کمی بهتر شود و شاید با تمهیداتی بشود آمار فاجعه‌بار فعلی را بهبود بخشید اما بعید است بتوان به سادگی آیین از دست رفته سینما رفتن را زنده کرد. چیزی که الان شاهدش هستیم نمایش فیلم‌ها نیست، توهمی است که نامش را اکران عمومی گذاشته‌اند.
