چرا پنهانکاری می کنیم؟ چرا بیخود و بی جهت درباره یکی از مفاخر فرهنگی کشورمان واقعیت را نمی گوییم؟ سفیدنمایی بی دلیل می کنیم که چه بشود؟
واقعیت این است که حال عباس کیارستمی خوب نیست. چهره جهانی سینمای ایران، همین حالا در یکی از بیمارستان های تهران بستری است، حال و روز خوشی ندارد و لحظات بحرانی را سپری می کند.
من نه پزشکم و نه اطلاعاتش را دارم که بتوانم درباره عمل های جراحی که اخیرا روی کیارستمی انجام شده و کیفیت خدمات پزشکی که به او داده اند اظهار نظر کنم، اما می دانم اگر عباس کیارستمی در هرگوشه دیگر جهان بود، مجهزترین بیمارستان آن کشور و زبده ترین تیم پزشکی ممکن در خدمت درمان او قرار می گرفت.
عباس کیارستمی سرمایه ملی کشور است و بی شک جزو چهره های ماندگار سرزمین ما. سیستم پزشکی کشور و شخص وزیر بهداشت و درمان باید تمام اهتمام خود را برای ارائه خدمات پزشکی به او به کار می بستند و حالا که ظاهرا این اتفاق بطور کامل نیفتاده باید پاسخگو باشند و مسوولیت بپذیرند.
طبعا دستگاه بهداشت و درمان درمقابل جان تک تک ایرانیان مسوول است و کوتاهی در نجات جان یک انسان و یا درمان او بخشودنی نیست ولی مسلما درباره نخبگان و سرمایه های تکرار نشدنی چون کیارستمی، حساسیت بیشتری وجود دارد.
عباس کیارستمی که اعتباری ویژه در دنیای سینما دارد و بخش بزرگی از جایگاه سینمای ایران در دنیا مرهون وجود اوست، خبر بهبود و سلامت او می تواند بهترین خبر این روزها باشد.
دوست عزیز این که اقای کیارستمی از مفاخرن کاملا درسته ولی ایا بدی حال ایشان به دکترهایش مرتبط است؟ شما اگر از پزشکی مطلع نیستید از کجا میفرمایید بالای سر ایشان پزشک زبده نیست!؟ بهتر نیست شما نقد سینمایی بفرمایید و توهین نکنید؟ دوست عزیز شما اگر از چیزی مطلع نیستید چگونه جسارت نقد به خود میدهید!! سینمای ما به کیارستمی ها نیاز دارد ولی به بی سواد ها اصلا نیاز ندارد