گروه سیاسی:در هیاهوی توافق ۲۵ ساله تهران و پکن، ایران و آمریکا نیز بر سر مذاکره غیرمستقیم با حضور دیگر قدرت‌های بین‌المللی برای بازگشت به برجام به توافق رسیدند تا بارقه‌هایی از ایجاد گشایش در این عرصه به نظر برسد.
یک استاد دانشگاه و تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل ضمن اشاره به ابعاد مختلف این مسئله، اظهار داشت: به شخصه و با توجه به مواضع کنونی، بازگشت آمریکا به برجام را بیشتر به یک شوخی سیاسی تشبیه می‌کنم. چرا که اساسا، برجام دیگر نمی‌تواند برای ایالات متحده، همان توافق ۲۰۱۵ با همان کم و کیف پیشین باشد.
مهدی مطهرنیا افزود: آمریکایی‌ها، بدون تردید برای این امر، سه گام را برداشته و به عبارت مشخص، انتظار برداشتن سه گام فریز کردن، تعهد دادن و محدود شدن را از سوی طرف ایرانی خواهند داشت که اتفاقا، هر سه این انتظارات بر خلاف دستورات رهبری نظام ایران است. رهبری نظام در وهله کنونی، استراتژی نه جنگ و نه مذاکره را دنبال می‌کند.
وی، تصریح کرد: بازگشت واشنگتن به برجام، یعنی؛ عمل به تعهدات و برداشتن تمامی تحریم‌ها که تحقق آن، بعید به نظر می‌رسد. چرا که اگر واقع‌بینانه به مسئله نگاه کنیم، آمریکایی‌ها با عمل به این مسائل، خود را در برابر ایران خلع سلاح و خالی از اهرم فشار نخواهند کرد. مگر اینکه، تهران نیز بپذیرد که از استراتژی نه جنگ و نه مذاکره، فاصله گرفته و به استراتژی مذاکره برای اخذ امتیاز تن در دهد.مطهرنیا، عنوان داشت: آمریکایی‌ها در پی آن هستند که بندهای موسوم به غروب را افزایش داده و آن را دست کم برای مدت ۱۵ سال تمدید کنند. مضاف بر اینکه، واشنگتن تلاش خواهد کرد تا دسترسی آژانس به تمامی مناسبات هسته‌ای تهران را به دست آورده و راستی‌آزمایی‌ها را گسترش دهد.این تحلیلگر مسائل بین‌الملل در ادامه نیز با اشاره به تاثیر مسئله مذاکرات بر مناسبات سیاسی داخل ایران نیز، خاطرنشان کرد: اصولگرایان و اصلاح‌طلبان در پی بهره‌برداری از مسئله هسته‌ای کشور در موسم انتخابات هستند. امری که در رقابت‌های سیاسی، طبیعی بوده و اگر چنین نباشد باید به آن خرده گرفت. اما بحثی که بسیاری از کارشناسان نیز مطرح می‌کنند، این است که پرونده‌های ملی را باید به شکل فراجناحی دنبال کرد.
وی در ادامه گفت: به واقع نیز، پرونده‌های ملی را نباید با ساز و کار جناحی دنبال کرد و این، بیشتر شبیه به یک آرزو است. متاسفانه، این پرونده(پرونده هسته‌ای)، بیش از آن که ملی باشد، بیشتر به یک پرونده جناحی بدل شده است. آنچه اصولگرایان در این خصوص عنوان می‌کنند نیز، طبیعی است که مورد انتقاد اصلاح‌طلبان قرار بگیرد.مطهرنیا، بیان داشت: اگر گشایشی به تبع مسئله هسته‌ای کشور در هفته‌های آتی صورت بگیرد، بین ۳ تا ۵ درصد در انتخابات تاثیرگذار خواهد بود. مضاف بر این و به زعم من، این گشایش‌ها بر روند آینده سیاسی ایران نیز، تاثیرات قابل اعتنایی خواهد داشت. چرا که هرگونه گشایشی از این منظر، توقعات فزاینده اجتماعی را در بلند مدت به نمایش گذاشته و اسباب چالش جامعه در برابر سیستم را فراهم می‌کند.
این استاد دانشگاه، همچنین گفت: در این مسئله نباید تردید داشته باشیم که اصولگرایان در ماه‌های آتی، نسبت به هرگونه توافقی کارشکنی خواهند کرد. ضمن اینکه با توجه به موضع آنها در برابر برجام و انقلابی نامیدن‌شان، چالش مهم آینده برای این طیف سیاسی، چالشی است که دولت اصولگرای بعدی با بحث برجام و هرگونه توافق یا مذاکره خواهد داشت.وی در پایان نیز، تاکید داشت: بر فرض انعقاد توافق یا احیای برجام، بحث بعدی، مسئله برجام‌پلاس خواهد بود که مسئله موشکی ایران، حضور در منطقه و مسئله حقوق بشر را در بر می‌گیرد. لذا بر همین اساس، با توجه به ادعای انقلابی بودن اصولگرایان و مشی مبارزه مطلق با آمریکا، مسئله برجام پلاس می‌تواند شکاف بین نیروها و جریان‌های حاضر در این طیف سیاسی را تا مرز تنش‌های جدی به پیش ببرد.
