گروه جامعه:دبیر شورای عالی نظام پرستاری کشور گفت: میزان مهاجرت پرستاران در سال گذشته ماهانه حدود ۱۰۰ الی ۱۲۰ نفر بوده است، یعنی در سال گذشته بیش از هزار پرستار از کشور مهاجرت کرده است.حمیدرضا عزیزی» دبیر شورای عالی نظام پرستاری کشور با اشاره به اظهاراتی مبنی بر اینکه ماهی ۵۰۰ پرستار از کشور مهاجرت میکنند، بیان کرد: این اعداد که گفته میشود، درست نیست، طبق آمارهایی که از واحد بینالملل داریم، آمار ماهی ۵۰۰ نفر مهاجرت رد میشود.
وی ادامه داد: مهاجرت پرستاران به خارج از کشور به دلیل شرایط کرونا و مسائل معیشتی و مشکلات اقتصادی کشور است که در یک الی یک سال و نیم گذشته رخ داده است.عزیزی افزود: میزان مهاجرت در سال گذشته ماهانه حدود ۱۰۰ الی ۱۲۰ نفر بوده است، یعنی در سال گذشته بیش از هزار پرستار ما مهاجرت کرده است، اما اینکه دوستان میگویند ماهی ۵۰۰ پرستار از کشور خارج میشود، آمار درستی نیست.
وی گفت: همهی ما باید این واقعیت را بپذیریم که وضعیت معیشتی و اقتصادی در کشور خوب نیست و همکارانی هستند که مهاجرت را ترجیح میدهند، این موضوع با توجه به چند نکته قابل تحلیل است؛ نخست به تعداد سالمندان در کشورهای اروپایی برمیگردد و اینکه نیروی پرستار ایران از نطر مهارت، دانش و تجربه زبانزد است و بنابراین خیلیها راغب هستند تا نیروی جوان و آماده به کار از کشور ما را جذب کنند.عزیزی افزود: بنابراین وضعیت معیشتی بازار کار و توانمندی پرستاران سبب افزایش درخواستها شده، در صورتی که باید از همکارانمان مراقبت شود تا مهاجرت اتفاق نیفتد.
وی در ادامه گفت: نکتهی آخر اینکه در کشور ما نظام پرداخت بسیار معیوب است و این باعث میشود تا وقتی تبعیضها، بیعدالتیها و رفتارهای ناشایست در حوزهی نظام سلامت اتفاق بیفتد، افراد انگیزی خود برای خدمت رسانی و ماندن کامل از دست بدهند.عزیزی افزود: همهی اینها یک زنگ خطر است تا ما زیرساختها را اصلاح کنیم، چون کار در نظام سلامت به شکل تیمی انجام میشود و بیمار یک فرایند تیمی را طی میکند، در این فرایند هر کسی که نقشی دارد باید مورد توجه قرار گیرد، حتی ما نمیگوییم همه را یکسان ببینید، میگوییم، عادلانه و متناسب با دانش، توان و تلاش افراد دیده شوند، این به معنای برابری نیست، بلکه به معنای عدالت است، بنابراین اگر ایرادها رفع شود، شاهد خواهیم بود که همکاران با تلاش بیشتر کار میکنند.
دبیر شورای عالی نظام پرستاری کشور درباره وضعیت ابتلای پرستاران به کرونا گفت: جوان مردم، جانش را کف دستش گذاشته و با ویروس مبارزه میکند، یک نفر در آیسییو، یک نفر در بخش کرونا و یک نفر هم در بخش معمولی. وقتی در بخش عادی بیمار میآید، روز اول مشخص نمیشود که فرد به ویروس مبتلا شده است، در ضمن در بخشهای معمولی وسایل حفاظتی کمتر و ناقصتر است و احتمال ابتلا در آنها بیشتر است، چون نیروهای بخش کرونا حفاظت بیشتری دارند.وی گفت: حال اگر از بین این ۱۱۰ پرستار شهید ما یک الی دو نفر هم در بخشهای آیسییو و کرونا نبودند، باز هم باید مورد احترام و بزرگداشت قرار بگیرند و نه اینکه بگوییم ایشان در بخش کرونا بودند و دیگری نبوده و بین امتیازها تفاوت قائل شد، مردم ما عزیزان خود را از دست دادند، مگر در جنگ تحمیلی به این شکل برخورد میشد که بین کسی که در خط مقدم بوده و کسی که پشت خط خدمت میکرده به لحاظ امتیازی تفاوت قائل میشدند؟ درجهبندی خاصی در نظر نمیگرفتیم و این ادبیات زیبندهی نظام سلامت نیست و گلایه ما این است که باید گشاده دستانهتر به این موضوع نگاه شود.
عزیزی در پایان تاکید کرد: متاسفانه از این همه شهید که ما تقدیم کردیم، هنوز وضعیت پروندهی اکثر شهدا بلاتکلیف است و حکمی برای آنها نیامده است، هنوز وضعیت معیشت خانوادههای این شهدا تعیین نشده است، خیلی از خانوادهها حکم شهادت عزیزشان را گرفتند، اما هنوز حقوق و مزایایی که باید به فرزند و همسر برسد را دریافت نکردند و این حرمت مقدسی که برای شهدا قائل هستیم را زیر سوال میبرد.