گروه جامعه: چند روزی‌ست که جمعی از معلمان کشور، آنها که در دانشسراها درس خوانده و معلم شده‌اند، به رای جدید دیوان عدالت اعتراض دارند. این معلمان در یکی دو هفته اخیر، بارها به نهادهای تصمیم‌گیر و بالادستی ازجمله مجلس شورای اسلامی مراجعه کردند تا صدای دادخواهی خود را به گوش مسئولان برسانند. ایلنا،آنچه اعتراض معلمان را برانگیخته، «حذف سنوات فاصله خدمتی» است؛ این معلمان که عموماً در سال‌های پایانی خدمت خود هستند، از برباد رفتن بخشی از سال‌های عمر خود انتقاد دارند؛ سال‌هایی که با استناد به رای اخیر دیوان عدالت دیگر جزو سنوات خدمت معلمان به حساب نمی‌آید.
رای مزبور چه می‌گوید؟
اما این رای چیست؛ به گفته این معلمان، آنان در سال‌های ۶۹ تا ۷۴ بر اساس قانون افراد متعهد خدمت آموزش و پرورش مصوب ۱۳۶۹ جذب دانشسراهای تربیت معلم شدند و با ثبت تعهد محضری به این عنوان مقرر شد که پس از چهار سال آموزش با احتساب سنوات دانش‌آموزی در آموزش و پرورش استخدام شوند اما این امر اجرایی نشد. در سال ۸۸ بر اساس رای وحدت رویه دیوان عدالت اداری، سنوات وقفه پس از فارغ‌التحصیلی با پرداخت حقوق به آموزش و پرورش ایجاب و با اصلاح احکام کارگزینی این کار انجام شد. اما به نظر می‌رسد رای اخیر دیوان عدالت که در مهرماه صادر شده، دومرتبه همه قواعد بازی را به هم ریخته است.
در این رای آمده است: «در ماده ۶ قانون متعهدین خدمت به وزارت آموزش و پرورش مصوب ۱۳۶۹ تصریح شده است دانشجویان متعهد به خدمت، از آغاز تحصیل خود به استخدام آزمایشی وزارت آموزش و پرورش درمی‌آیند اما در ماده ۸ به وزارت آموزش و پرورش اجازه داده است در صورت نیاز و تایید صلاحیت، فارغ التحصیلان دانشسراها را استخدام و در غیر این صورت با آنان طبق ماده ۵ و تبصره ذیل آن رفتار کند، بنابراین مستفاد از مواد ۶ و ۸ قانون مذکور دانش‌آموزان دانشسراها- بر خلاف دانشجویان تربیت معلم از ابتدای تحصیل به استخدام آزمایشی آموزش و پرورش درنمی‌آیند و آموزش و پرورش نیز تکلیفی به استخدام آنان بعد از فراغت از تحصیل ندارد.»
در ادامه این رای آمده است: «برابر ماده ۷ قانون مذکور در مورد دانش‌آموزان دانشسراهای تربیت معلم، صرفاً پس از استخدام رسمی حداکثر مدت ۲ سال از مدت تحصیل دوره کاردانی آنها جزء سابقه خدمت رسمی آنان منظور و از نظر ترفیع (پایه،گروه، بازنشستگی) قابل محاسبه خواهد بود. بنابراین فاصله ایجاد شده پس از فراغت از تحصیل تا زمان استخدام دانش آموزان مذکور قابل احتساب به عنوان سنوات خدمتی نمی‌باشد.»
معلمان در انتقاد چه می‌گویند؟
با این حساب، معلمان دانشسرایی از آنکه بخشی از سابقه آنها برباد می‌رود؛ انتقاد دارند. یک معلم تهرانی در این رابطه می‌گوید: من انتظار داشتم سال بعد بازنشسته شوم اما اگر این رای نقض نشود، نمی‌دانم تکلیف من چه خواهد شد؟ آیا بازهم باید کار کنم و منتظر بازنشستگی بمانم؟نکته دیگر، عطف به ماسبق شدن چنین آرایی‌ست که معادلات زیستی شاغلان و تمام محاسبات آنها را برهم می‌زند؛ این معلم می‌گوید: منِ معلم که در انتظار بازنشستگی هستم نباید یکباره با یک رای همه آینده‌ام را برهم خورده ببینم. به ما قولی داده بودند و باید به آن عمل کنند نه اینکه رای بدهند و عطف به ماسبق بشود و همه قبلی‌ها را نیز شامل شود!از سوی دیگر، معلمانی که امروز در دانشسراها تحصیل می‌کنند، نگران آینده هستند و می‌گویند: امیدی به جذب و استخدام نداریم. همه چیز عوض شده است!
موضع آموزش و پرورش چیست؟
آموزش و پرورش در این میان بین معلمان و دیوان عدالت در نوسان است؛ البته بیشتر توپ را در زمین دیوان عدالت می‌اندازد: «رای است و لازم‌الاجرا و ظاهراً نمی‌توان کاریش کرد!»محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش هجدهم فروردین ماه در جریان سفر خود به استان یزد توضیح داد: «ما طرف موضوع نیستیم، شاکی سازمان بازنشستگی و حکم دهنده دیوان عدالت اداری است و به بخش حقوقی وزارتخانه ماموریت داده شده تا در راستای حمایت از آنها وارد عمل شود اما موضوع در دادسرا پیگیری می‌شود.»
در این راستا مرکز برنامه‌ریزی و منابع انسانی و نیروی انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش نیز فروردین امسال طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «این افراد از ابتدای تحصیل به استخدام آزمایشی پذیرفته نشده‌اند و آموزش و پرورش نیز تکلیفی در خصوص استخدام آنان پس از فراغت از تحصیل نداشته است و از این رو احتساب فاصله زمانی بین فارغ‌التحصیلی تا زمان استخدام این قبیل افراد، فاقد مبنای قانونی است.»اما در مواردی نیز دیده شده که آموزش و پرورش و مسئولان آن در کنار معلمان هستند و نشان می‌دهند که قصد حمایت دارند؛ ۲۵ فروردین ماه، بعد از انتقادات بسیار معلمان، وزیر آموزش و پرورش با انتشار پیامی در صفحه توییتر خود از پیگیری مطالبه و رفع مشکل معلمان دانشسرایی خبر داد.
حاجی میرزایی در این پیام تاکید کرد که برای حل این مشکل در کنار همکاران و در حال تعامل و هم افزایی با مجلس شورای اسلامی؛ سازمان بازنشستگی و دیوان عدالت هستند تا این مسئله به سرعت حل شود.حالا با این اوصاف، جمع کثیری از معلمانِ در شرف بازنشستگی باید چند سال بیشتر کار کنند تا بتوانند بازنشسته شوند؛ تنها یک راه‌حل وجود دارد: دیوان عدالت رای اخیر خود را باطل کند؛ اما سوال اینجاست که بعد از اطلاعیه اخیر آموزش و پرورش، احتمال ابطال رای دیوان چقدر است؟! و آیا معلمانی که قرار بوده امسال یا سال آینده بازنشست شوند، باید به اندازه دوره تحصیل خود بیشتر کار کنند و چند سال متوالی دیگر در انتظار بازنشستگی بمانند؟!
