گروه سیاسی: مصطفی داننده در عصرایران نوشت: وزیر بهداشت ایران در نامه‌ای خطاب به همتای هندی خود نوشته است که « برای کمک به مهار کرونا در هند آمادگی داریم.» تصور می‌کردیم که تفکر مدیریت جهان با رفتن احمدی نژاد، رفته است اما به نظر می‌رسد دکتر نمکی، دست کمی از احمدی نژاد ندارد.
همین الان وضعیت کرونا در ایران قرمز است و طبق آخرین آمار ارائه شده از سوی وزارت بهداشت طی ۲۴ ساعت، ۴۹۶ نفر جان خود را از دست داده‌اند. مردم از خود می‌پرسند بهتر نیست نمکی به جای کمک به هند، فکری به حال وضعیت قرمز خودمان کند.
طبق گفته خود مسئولان وزارت بهداشت، تخت خالی در بسیاری از شهرها برای بستری شدن بیماران وجود ندارد، پس بهتر است اگر قرار به کمک است این کمک راهی شهرهای ایران شود تا شاهد مرگ و میرهای کرونایی نباشیم.
نکته بعدی این است که حداقل در چندماه اخیر نمی‌توانیم نمره قبولی به وزارت بهداشت و ستادملی کرونا بدهیم. آنها وضعیت آبی بسیاری از شهرها را با سهل‌انگاری و آستان گرفتن به مردم، قرمز کردند. حالا همین دوستان می‌خواهند چه راهکاری به هندیها ارائه بدهند؟
به آنها بگویند که رفت و آمد شبانه را ممنوع کنید اما سفر رفتن آزاد باشد یا مردم می‌توانند نفس به نفس هم مترو سوار شوند یا در اتوبوس‌ها در کنار یکدیگر ازدیدن در و دیوار شهر لذت ببرند.
همه ما می‌دانیم که وزارت بهداشت سخت ترین روزهای یک وزارت‌خانه در طول تاریخ ایران را تجربه می‌کند. می‌دانیم که کرونا دیو سرکشی است که با قطع یک سر، سه سر دیگر در می‌آورد اما اینگونه حرف زدن، راه رفتن روی اعصاب مردم است.
وزیر بهداشت به مثابه آن مردی است مردی که به دیگران توصیه می‌کرد با همسران خود بسازید و با آنها مهربان باشید اما در خانه خودش هر روز جنگ بود و دعوا یا به قول سعدی :«تو بر اوج فلک چه دانى چیست/که ندانى که در سرایت کیست»
می‌دانید مثل چیست؟ بانکداری ما غرق در سود و بنگاه داری و نارضایتی مردم است اما رییس بانک مرکزی در نامه‌ای به بانکداران خارجی می‌گوید برای بهتر شدن کار خود از سیستم بانکداری ما استفاده کنید!
نکته پایانی که باید خدمت وزیر بهداشت عرض کنم این است که اگر آمار ما به پایین‌ترین حد خود برسد و ما بتوانیم با سیستمی درست، کرونا را مدیریت کنیم اصلا احتیاجی به نوشتن نامه نیست و خود کشورها برای فهمیدن روش و به کار بردن آن، پشت در ایران صف می‌کشیند.
برای یک بار هم که شده دست از شعار دادن برداریم و با عمل خود کیفیت‌مان را به جهان نشان بدهیم
همین الان وضعیت کرونا در ایران قرمز است و طبق آخرین آمار ارائه شده از سوی وزارت بهداشت طی ۲۴ ساعت، ۴۹۶ نفر جان خود را از دست داده‌اند. مردم از خود می‌پرسند بهتر نیست نمکی به جای کمک به هند، فکری به حال وضعیت قرمز خودمان کند.
طبق گفته خود مسئولان وزارت بهداشت، تخت خالی در بسیاری از شهرها برای بستری شدن بیماران وجود ندارد، پس بهتر است اگر قرار به کمک است این کمک راهی شهرهای ایران شود تا شاهد مرگ و میرهای کرونایی نباشیم.
نکته بعدی این است که حداقل در چندماه اخیر نمی‌توانیم نمره قبولی به وزارت بهداشت و ستادملی کرونا بدهیم. آنها وضعیت آبی بسیاری از شهرها را با سهل‌انگاری و آستان گرفتن به مردم، قرمز کردند. حالا همین دوستان می‌خواهند چه راهکاری به هندیها ارائه بدهند؟
به آنها بگویند که رفت و آمد شبانه را ممنوع کنید اما سفر رفتن آزاد باشد یا مردم می‌توانند نفس به نفس هم مترو سوار شوند یا در اتوبوس‌ها در کنار یکدیگر ازدیدن در و دیوار شهر لذت ببرند.
همه ما می‌دانیم که وزارت بهداشت سخت ترین روزهای یک وزارت‌خانه در طول تاریخ ایران را تجربه می‌کند. می‌دانیم که کرونا دیو سرکشی است که با قطع یک سر، سه سر دیگر در می‌آورد اما اینگونه حرف زدن، راه رفتن روی اعصاب مردم است.
وزیر بهداشت به مثابه آن مردی است مردی که به دیگران توصیه می‌کرد با همسران خود بسازید و با آنها مهربان باشید اما در خانه خودش هر روز جنگ بود و دعوا یا به قول سعدی :«تو بر اوج فلک چه دانى چیست/که ندانى که در سرایت کیست»
می‌دانید مثل چیست؟ بانکداری ما غرق در سود و بنگاه داری و نارضایتی مردم است اما رییس بانک مرکزی در نامه‌ای به بانکداران خارجی می‌گوید برای بهتر شدن کار خود از سیستم بانکداری ما استفاده کنید!
نکته پایانی که باید خدمت وزیر بهداشت عرض کنم این است که اگر آمار ما به پایین‌ترین حد خود برسد و ما بتوانیم با سیستمی درست، کرونا را مدیریت کنیم اصلا احتیاجی به نوشتن نامه نیست و خود کشورها برای فهمیدن روش و به کار بردن آن، پشت در ایران صف می‌کشیند.
برای یک بار هم که شده دست از شعار دادن برداریم و با عمل خود کیفیت‌مان را به جهان نشان بدهیم
