گروه علم و فناوری:خانواده مایکل کالینز، فضانورد آمریکایی و از سرنشینان آپولو ۱۱، در بیانیهای اعلام کرد که او بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.
نیل آرمسترانگ و باز آلدرین دو فضانورد دیگر آپولو ۱۱ در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ با کپسول فضایی کوچکی روی ماه فرود آمدند و نامشان بهعنوان نخستین انسانهایی که بر سطح این سیاره قدم گذاشتند، به ثبت رسید.
وظیفه مایکل کالینز این بود که در این لحظه تاریخی، حدود ۲۱ ساعت در کپسول فرماندهی آپولو ۱۱ بماند تا همکارانش بازگردند. به همین دلیل از او به عنوان سومین فضانورد «فراموششده» آن ماموریت تاریخی یاد میشود.
مایکل کالینز در کتاب زندگینامه خودنوشتش (اتوبیوگرافی) که در سال ۱۹۷۴ با عنوان «آتشبهدوش: سفرهای یک فضانورد» منتشر شد، خاطراتش از آن ماموریت تاریخی را بازگو کرده است. او معمولا از صحبت و تبلیغ در این زمینه دوری میکرد.این فضانورد آمریکایی در بیانیهای که در سال ۲۰۰۹ از سوی ناسا منتشر شد گفت: «اگر بگویم که در ماموریت آپولو ۱۱ من مهمترین نقش را ایفا کردم، دروغ و یا حماقت خواهد بود. اما میتوانم صادقانه بگویم از نقشی که در آن ماموریت ایفا کردم عمیقا راضی هستم».
مایکل کالینز روز ۳۱ اکتبر ۱۹۳۰ در شهر رم متولد شد و با نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، دو فضانورد دیگر آپولو ۱۱، همسن بود. پدرش فرمانده ارتش آمریکا بود و او نیز در سال ۱۹۵۲ از دانشکده افسری فارغ التحصیل شد.همچون بسیاری از نسل اول فضانوردان آمریکایی او نیز خلبان نیروی هوایی بود. ناسا در سال ۱۹۶۳ مایکل کالینز را برای عضویت در برنامههای فضایی آمریکا که هنوز در مراحل آغازین بود، برگزید.
در آغاز دهه شصت میلادی، رقابت فضایی بین آمریکا و اتحاد شوروی به عرصه جدید جنگ سرد بدل شده بود و جان اف کندی، رئیسجمهوری وقت آمریکا، وعده داد که کشورش ظرف ده سال، اولین انسان را به کره ماه بفرستد.
نخستین سفر فضایی مایکل کالینز به عنوان خلبان فضاپیمای «جمینای ایکس» در ژوئیه ۱۹۶۶ انجام شد. این ماموریتها بخشی از آمادگی برای اعزام آپولو ۱۱ به کره ماه بود. دومین و آخرین سفر فضایی او ماموریت تاریخی به کره ماه بود. کالینز پس از ترک ناسا، مدتی عهدهدار مناصب دولتی بود و پس از آن مدیریت موزه ملی هوا-فضای آمریکا را تا سال ۱۹۷۸ برعهده داشت. او چندین کتاب نیز با محوریت مسائل فضایی نوشته است. مایکل کالینز معمولا از حضور در رسانهها پرهیز داشت و از هیاهوی تبلیغاتی در مورد ماموریتهای فضایی و تبدیل کردن فضانوردان به چهرههای مشهور (سلبریتی) دوری میجست.
نیل آرمسترانگ و باز آلدرین دو فضانورد دیگر آپولو ۱۱ در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ با کپسول فضایی کوچکی روی ماه فرود آمدند و نامشان بهعنوان نخستین انسانهایی که بر سطح این سیاره قدم گذاشتند، به ثبت رسید.
وظیفه مایکل کالینز این بود که در این لحظه تاریخی، حدود ۲۱ ساعت در کپسول فرماندهی آپولو ۱۱ بماند تا همکارانش بازگردند. به همین دلیل از او به عنوان سومین فضانورد «فراموششده» آن ماموریت تاریخی یاد میشود.
مایکل کالینز در کتاب زندگینامه خودنوشتش (اتوبیوگرافی) که در سال ۱۹۷۴ با عنوان «آتشبهدوش: سفرهای یک فضانورد» منتشر شد، خاطراتش از آن ماموریت تاریخی را بازگو کرده است. او معمولا از صحبت و تبلیغ در این زمینه دوری میکرد.این فضانورد آمریکایی در بیانیهای که در سال ۲۰۰۹ از سوی ناسا منتشر شد گفت: «اگر بگویم که در ماموریت آپولو ۱۱ من مهمترین نقش را ایفا کردم، دروغ و یا حماقت خواهد بود. اما میتوانم صادقانه بگویم از نقشی که در آن ماموریت ایفا کردم عمیقا راضی هستم».
مایکل کالینز روز ۳۱ اکتبر ۱۹۳۰ در شهر رم متولد شد و با نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، دو فضانورد دیگر آپولو ۱۱، همسن بود. پدرش فرمانده ارتش آمریکا بود و او نیز در سال ۱۹۵۲ از دانشکده افسری فارغ التحصیل شد.همچون بسیاری از نسل اول فضانوردان آمریکایی او نیز خلبان نیروی هوایی بود. ناسا در سال ۱۹۶۳ مایکل کالینز را برای عضویت در برنامههای فضایی آمریکا که هنوز در مراحل آغازین بود، برگزید.
در آغاز دهه شصت میلادی، رقابت فضایی بین آمریکا و اتحاد شوروی به عرصه جدید جنگ سرد بدل شده بود و جان اف کندی، رئیسجمهوری وقت آمریکا، وعده داد که کشورش ظرف ده سال، اولین انسان را به کره ماه بفرستد.
نخستین سفر فضایی مایکل کالینز به عنوان خلبان فضاپیمای «جمینای ایکس» در ژوئیه ۱۹۶۶ انجام شد. این ماموریتها بخشی از آمادگی برای اعزام آپولو ۱۱ به کره ماه بود. دومین و آخرین سفر فضایی او ماموریت تاریخی به کره ماه بود. کالینز پس از ترک ناسا، مدتی عهدهدار مناصب دولتی بود و پس از آن مدیریت موزه ملی هوا-فضای آمریکا را تا سال ۱۹۷۸ برعهده داشت. او چندین کتاب نیز با محوریت مسائل فضایی نوشته است. مایکل کالینز معمولا از حضور در رسانهها پرهیز داشت و از هیاهوی تبلیغاتی در مورد ماموریتهای فضایی و تبدیل کردن فضانوردان به چهرههای مشهور (سلبریتی) دوری میجست.