هر چقدر سطح پاسخگویی و شفافیت دولتمردان و گردش آزاد اطلاعات و ظرفیت نقد پذیری در جامعه ای بالاتر باشد ؛ خبرنگاران هم قدرت مانور حرفه ای بیشتری خواهند داشت.
به عبارت دیگر خبرنگاران، یک سیستم پایش زنده، دیده بانی و رصدخانه ۲۴ ساعته جریان امور و عملیات کشور هستند که به صورت حرفه ای؛ تخصصی و بیطرفانه؛ بر فرآیندهای مختلف اقتصادی سیاسی فرهنگی اجتماعی (داخلی و خارجی) نظارت و کنترل می‌نمایند. برای همین است که تشکلی بنام خبرنگاران بدون مرز هم موجودیت یافته تا برای کار خبرنگار ؛ جغرافیا و حد و مرز قائل نباشیم.
عنصر مهم کار خبرنگاری دانایی و آگاهی است. خبرنگار رشد یافته بالغ و کارشناس ؛ همواره بدنبال کار حرفه ای و پرهیز از فعالیت‌های حاشیه ای و غیر ضرور است. خبرنگار عاقل و خبره ؛ از شایعه سازی و دخالت حب و بغضهای شخصی پرهیز می‌کند.
خبرنگار مانند پزشک است. مانند کاپیتان کشتی است. مانند معمار ساختمان است. مانند سرآشپز است. مانند قاضی و داور است.
کار و فکر و قلم خبرنگار می‌تواند باعث مرگ و نجات جامعه شود. خبرنگار با چرخش قلم خود می‌تواند سازنده یا تخریب کننده باشد. خبرنگار باید وجدان حرفه ای داشته و به ارزشهای اخلاق حرفه ای پایبند باشد. خبرنگار خوب ؛ یک مونس و همدم صاف و صادق برای محرومان و مظلومان و ستم دیدگان است. خبرنگار پاک و سالم بدنبال تامین منافع عامه است. کار خبرنگار ؛ خون دل خوردن و غصه خوردنهای فراوان دارد. خبرنگار مخزن اسرار است. او چیزهایی می‌داند و می‌بیند که غم انگیز و اعصاب خرد کن است. اما او باید مقاوم ؛ صبور ؛ باگذشت و دریادل باشد. گاهی اوقات متاسفانه باید کتک خور خوبی و فحش خور خوبی باشد و این هم چیزی است که هست.
خبرنگارانمی‌توانند به چشم یک تهدید یا یک فرصت نگریسته شوند و این خبرنگار است که باید در جامعه بخوبی جایگاه خود را بیابد. در یک جامعه چند صدایی است که کار خبرنگار دیده و شنیده می‌شود. خبرنگاران فریادگران آزاده ای هستند بر علیه بی‌عدالتی ها و قانون شکنی ها و از این رو ؛ جان برکفانی می‌باشند که کارشان اگر خدایی باشد ؛ کارستان است.
خبرنگاران انسانهای رشید و شریف و خودساخته ای هستند که قابل خرید و فروش نبوده و حرفه خود را با رانت و معامله و امر و نهی ها دچار آفت و سقوط نمی‌کنند.
