با این مقدمه به دنبال این نکته هستیم که سریال «پایتخت» قصه پیوسته ندارد اما از بی داستانی رنج نمی برد چراکه مخاطب این سریال تلویزیونی برای پیگیری یک قصه واحد، پای سریال «پایتخت» نمی نشیند.
پنج فصل از سریال «پایتخت» روی آنتن رفت و ما چندسالی با تمام این شخصیت ها زندگی کردیم، شبکه های مجازی پُر شد از بریده های این سریال دوست داشتنی، با شخصیت ها زندگی کردیم، با آنها ضرب المثل ساختیم اما متوجه نبودیم که سریال «پایتخت» محصول یک فیلمنامه چارچوب دار و غنی است.
بارها با خشایار الوند درباره چند و چون شکل گیری قصه و کاراکترها صحبت کردم و او به نکات جالبی درباره نحوه شکل گیری قصه اشاره داشت. او از ویژگی های هراتفاق متناسب با هر کاراکتر سریال می گفت و در طول پنج فصل شاهد وسواس خستگی ناپذیر الوند در نوع روایت و اتفاقاتی که روی کاغذ برای سریال «پایتخت» رخ می داد، بودم.
