ایلنا نوشت: «بحرانها و حوادث مختلف از جمله تشدید تحریمها در سال ۹۸ موجب بروز مشکلات اقتصادی در کشور شد. حال با عدم تصویب لوایح چهارگانه FATF و قرار گرفتن نام ایران در لیست سیاه نگرانی از تشدید مشکلات در سال ۹۹ را افزایش داده است. در همین راستا گفتوگویی را با اکبر ترکان، مشاور رییس جمهور در دولت یازدهم انجام دادیم که مشروح آن را در ادامه میخوانید:
ترکان معتقد است که حتی در صورت خاتمه تحریم های آمریکا «عدم تصویب FATF ابزاری میشود که ما را از ظرفیتهای بانکداری بینالمللی محروم میکند.» وی در خصوص عقب ماندن از برنامههای سند چشمانداز ۲۰ ساله میگوید: مدت زیادی از سالهای گذشته را تحت فشار شدیدترین تحریمها بودیم و این مانع از تعامل با دنیا و قدم برداشت در مسیر تحقق برنامه ۲۰ ساله شد.
گزیده این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
– از حدود ۱۴ سالی که از تصویب سند چشم انداز و شروع برنامههای مربوط به سند میگذرد سالهای زیادی را تحت تحریمهای شدید بودیم.
– ما برجام را یک موافقتنامهای میدانیم که میتوانست آغازی باشد برای عادی کردن روابط ما در سطح بینالمللی ولی با آمدن رییسجمهور جدید ایالات متحده، این کشور به صورت یکجانبه به تمام تعهدات پشت پا زد و در تخلفی آشکار از برجام خارج شد. نتیجه این کار بازگشت تحریمهای قبلی و اعمال تحریمهای جدید علیه ایران بود.
– علیرغم این که این تحریمها، دوجانبه و از سوی آمریکا علیه ما است و کشورهای دیگر به آن تعهد ندارند اما با قلدری ایالات متحده که ماهیت زورمداری جهان را نشان میدهد، خیلی از کشورها به تبع آمریکا همان رفتاری را با ما میکنند که آمریکا خواسته است؛ در حالی که این تحریمها، تحریم سازمان ملل نیست.
– جریان تکنولوژی در جهان یک جریان داد و ستد است. همه جهان در پیشبرد تکنولوژی مشارکت دارند اما تحریمها باعث شد ما نتوانیم از این ظرفیتها استفاده کنیم.
– برای تامین مواد اولیه کارخانجات اگر چه به هر سختیای که هست نیاز کارخانجات را تامین میکنیم اما برای نقل و انتقال پول خودمان که درآمد صادراتی ماست، از کشور الف به کشور ب در بعضی موارد برای ما بیش از ۱۵٪ هزینه دارد.
– به دلیل فشارهای بینالمللی نمیتوانیم صادرات خدمات مهندسی داشته باشیم.
– به نظر من اشتباه کردند که FATF را تصویب نکردند. این عدم تصویب ابزاری میشود که ما را از ظرفیتهای بانکداری بینالمللی محروم میکند.
– فرض کنیم یک روز تحریمهای ایالات متحده تمام شود ما بدون حل کردن مسالهی FATF نمیتوانیم با بانکهای بینالمللی کار کنیم. به عقیده من در این زمینه اشتباه صورت گرفت. ما نباید فشار تحریمها علیه خودمان را تشدید کنیم، بلکه باید راههای گریز از تحریم را جستجو کنیم.
– کسانی که از رای به روحانی ابراز پشیمانی میکنند در مورد اظهارات خود درست میگویند که برای مثال دلار گریان شد و ارزش پول ملی کاهش پیدا کرد اما در مورد علت آن اشتباه میکنند، علت این که دلار به قیمتی فراتر از تصور رسید و ارزش پول ملی کاهش یافت، دولت روحانی نیست.
– علت این که ما امروز نمیتوانیم نفت و پتروشیمی صادر کنیم یا برای صادرات تولیدات فولادی باید از راههای پیچیده وارد شویم دولت روحانی نیست، علت این مساله آمدن ترامپ و تغییر رفتار دولت ایالات متحده است.
– آنها که ناراحت و پشیمان هستند موضوع را درست میگویند اما علت را اشتباه متوجه شدهاند. علت این وقایع تحریمهایی است که بعد از خروج ترامپ از برجام بر ما تحمیل و تشدید شد. دولتهای اروپایی و صنعتی تحت فشار قرار گرفتند که با ما کار نکنند و در نتیجه همه اینها بر اقتصاد ایران آثار منفی داشته است.
– در سال جدید تحریمها ادامه دارد در نتیجه ما باید با فرض تحریمها برای اقتصادمان برنامهریزی کنیم. مهمترین امری که باید برای آن برنامهریزی و هدفگذاری کنیم، ایجاد اشتغال در شرایط تحریمی است پس باید برویم به دنبال حوزههایی که کمترین وابستگی را به تحریمها دارد. در نتیجه باید برای حوزه خدمات برنامهریزی کنیم، برای حوزه گردشگری چه گردشگری داخلی و چه گردشگری خارجی بعد از این بحران باید برنامهریزی داشته باشیم. گردشگری بخش مهمی از اشتغال کشور ما است، در حوزه خدمات گردشگری مانند حملونقل، هتلداری، بانکداری، خدمات رستورانها و سایر مواردی که به گردشگری مربوط میشود باید برنامهریزی کنیم.
– در حوزه صنعت هم باید به دنبال صنایع بهینهسازی مصرف سوخت برویم، چرا که اقتصاد ایران در حال حاضر به صورت غیر عادی سوخت مصرف میکند؛ در حالی که اقتصادی به اندازه ما باید خیلی کمتر از این مقدار سوخت مصرف کند. باید طرحها و پروژههایی را به فعالیت در بیاوریم که میخواهد هدف خود را کاهش مصرف سوخت در خانهها، نیروگاهها و حمل و نقل قرار دهد. با هدف قرار دادن کاهش مصرف سوخت در این سه حوزه بزرگ صدها شرکت به کار گرفته خواهند شد و صدها شغل جدید ایجاد میشود و هزینه آن هم از صرفهجویی سوخت جبران میشود.
– در خصوص نیروگاهها اکنون بازدهی نیروگاههای ما ۳۷ درصد است در حالی که میتواند به بالای ۵۰ درصد برسد و این حوزه بسیار وسیعی از کسب و کار را میتواند شکل بدهد، هزینه اش هم از محل انرژی که اکنون در حال اتلاف است، تامین میشود.
انتهای پیام