«حسین صفاری» که بیشتر با عنوان کارشناس روابط عمومی پتروشیمی جم شناخته می‌شد، پس از حضور «محسن آتش زمزم» در شرکت عملیات غیرصنعتی که با حواشی بسیار و مخالفت نماینده با انتصاب مدیران غیربومی پروازی از شرکت جم‌صنعت‌کاران به ماهشهر رسیده بود، به این شرکت آورده شد تا رزومه ای برای خود دست و پا کند.
صفاری که از رفقای قدیمی علی رستمی در پتروشیمی جم بود، همزمان با مدیرعاملی رستمی در شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) یک شبِ ره صد ساله رفت و بدون طی مراحل تخصصی و استعلام به مدیرعاملی شرکت پتروشیمی غدیر در ماهشهر در آمد.
پتروشیمی غدیر از جمله شرکت های اصلی تولیدکننده PVC در کشور است و طی سالهای گذشته قربانی باند بازی های گروه‌های سیاسی بوده است.
شرکتی که از کیفیت محصول تا مشکلات کارگری اش زبانزد خواص و عام شده و یکی از خواسته های کارکنان ش انتصاب یک مدیر متخصص بومی بود.
مدیری بومی که تا مراحل استعلام و انتصاب هم پیش رفته بود و رفیق بازی مدیرعامل شستا مانع تحقق وعده وزیر و رئیس جمهور به مردم خوزستان شد.
با نگاهی به رزومه صفاری این سوال پیش می آید، آیا هیچ مدیر بومی با این رزومه دست پایین وجود نداشته که چنین افرادی یک شبِ ره صد ساله می‌روند و به مدیرعاملی پتروشیمی می‌رسند؟
