عصر ایران نوشت: «بهمن ۱۳۹۹ بود که خودروی علی‌اصغر عنابستانی، نماینده سبزوار در مجلس شورای اسلامی، وارد خط ویژه شد و یک سرباز وظیفه‌شناس از ادامه حرکت خودرو در مسیر ممنوعه جلوگیری کرد. نماینده مجلس نیز از ماشین پیاده شد و به گوش سرباز، سیلی زد و این، آغاز یک ماجرای پردامنه بود که هنوز ادامه دارد.
بعد از رسانه‌ای‌شدن این رویداد، ابتدا عنابستانی گفت که اصلاً از خودرو پیاده نشده است و لذا درگیری هم به وجود نیامده است. سپس بیانیه داد که پیاده شده ولی این سرباز بوده که به شکم او باتوم زده و او تنها سرباز را هل داده است. عنابستانی در این بیانیه خواستار آن شد که از حیثیت او دفاع شود.
پرونده به قوه قضائیه رفت و طبق اعلام پلیس، عنابستانی مجرم شناخته شد و او که تا دیروز طلبکار بود، برای رهایی از مخمصه‌ای که خود بانی‌اش بود، باید رسماً از سرباز عذرخواهی کند. سپس اعلام شد که پرونده با رضایت شاکی مختومه شده است.
به نظر می‌رسید که این موضوع نیز مختومه شده است تا این که روز ۱۶ آذر، رئیس مجلس به دانشگاه رفت و در پاسخ به سوالی در این باره گفت که عنابستانی، سیلی نزده و صرفا سرباز را هل داده بود.
در واکنش به این ماجرا، سرباز سیلی‌خورده با انتشار ویدئویی از این اظهارات ابراز تعجب کرد.
اوج قصه اما به واکنش عنابستانی به اظهارات قالیباف مربوط می‌شود. او در اینستاگرامش نوشت: «البته واضح بود که ماه پشت ابر نمی‌ماند اما از شجاعت ریاست محترم مجلس آقای دکتر قالیباف تشکر می‌کنم که بعد از چندین ماه دروغ‌پراکنی، ایشان بالاخره به اندازه کمی حقیقت را روشن کردند! بارها گفته‌ام که اشتباه عنابستانی سیلی‌زدن به سرباز در حال انجام وظیفه نبود! بلکه اشتباه عنابستانی هل‌دادن سرباز توهین‌کننده بود! تفاوتی که در هیاهوی رسانه‌ای گم شد.»
محمدباقر قالبیاف اما ساعاتی بعد با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرامی‌اش نوشت: «من در واکنش به سوال یکی از دانشجویان، بر اساس صحبت‌های آقای عنابستانی که قبلا به اینجانب گفته بود حکم دادگاه، من را از سیلی‌زدن تبرئه و بر اساس هل‌دادن مرا محکوم به ضرب بلااثر کرده است، گفتم که ایشان سیلی نزده و هل داده است. اما بعد از صحبت‌های دیشب جناب آقای عابد اکبری، سرباز وظیفه راهور، که تاکید می‌کرد حکم دادگاه سیلی را تایید کرده، بر خود لازم دانستم موضوع را پیگیری کنم تا ظلمی به این شهروند عزیز نشده باشد. لذا حکم دادگاه را گرفتم و متوجه شدم متاسفانه دادگاه بدوی تشخیص بر ضرب بلااثر (سیلی) داده است که البته بعدا با اعلام رضایت طرفین پرونده مختومه شده است.»
حال در این باره چند نکته قابل تامل است:
۱- متاسفانه در این پرونده با پدیده‌ای به نام دروغ و فراتر از آن، اصرار بر دروغ مواجه هستیم.
به استناد سخن رئیس مجلس باید تصریح داشت که عنابستانی از ابتدای این ماجرا، مدام به مردم دروغ گفته است. چه آن روزی که گفت: «من اصلا از ماشین پیاده نشده‌ام» و بعداً اعتراف کرد که پیاده شده و چه در تمام این مدتی که می‌گفت سیلی نزده و فقط هل داده است و چه حتی روزی که به رئیس مجلس هم اطلاعات دروغین داده و به او گفته است که دادگاه صرفاً هل‌دادن او را احراز کرده است.
و از همه شاهکارتر نوشته‌اش بعد از سخنان قالیباف است که با کمال حق‌به‌جانبی از این که ماه پشت ابر نمانده و رئیس مجلس تایید کرده که او فقط هل داده است، ابراز رضایت کرده و مجدداً گفته است که سیلی نزده و هل داده است.
واقعاً انسان می‌ماند که بعد از رای دادگاهی که در آن سیلی‌زدن اثبات و مکتوب شده، چگونه می‌توان باز هم سر بلند کرد و دروغی را که دادگاه نیز رد کرده است، بار دیگر علم کرد؟
واقعاً چگونه می‌توان بعد از دروغ‌گفتن به مردمی که به رای دادگاه دسترسی ندارند، به رئیس قوه مقننه نیز دروغ گفت و ندانست که او می‌تواند به رأی دست بیابد و متوجه دروغش شود؟!
واقعاً بعد از اظهارات قالیباف – که به اطلاعات دروغ عنابستانی اعتماد کرده بود – با چه روحیه‌ای توانست دوباره برگردد به سر خط و بقیه را به دروغ‌پراکنی و رسانه‌ها را به هیاهو در این باره متهم کند؟! سکوت می‌کرد سنگین‌تر نبود؟!
شرم‌آور است این حجم از دروغ و اعتمادبه‌نفس کاذبی که باعث می‌شود یک نفر در کسوت نماینده مجلس، حتی بعد از اثبات جرمش در دادگاه نیز قلب واقع و فرار به جلو کند!
به علی‌اصغر عنابستانی که این رسوایی را به بار آورده، توصیه می‌کنیم با یک خداحافظی همه را خوشحال کند و با عذرخواهی از مردم ایران و به‌ویژه مردم حوزه انتخابیه‌اش، از نمایندگی مجلس استعفا کند و بیش از این نام خود را با واژه دروغ در ادبیات سیاسی ایران عجین نکند.
۲- اشتباه بزرگ این بود که عنابستانی را صرفاً به خاطر سیلی‌زدن محاکمه کردند؛ حال آن که او باید به اتهام اشاعه اکاذیب محاکمه می‌شد تا درس عبرتی باشد برای بقیه که بدانند دروغ، هزینه دارد.
مادام که مسئولان در قبال حرف‌هایی که می‌زنند، مسئول نباشند و حتی اگر دروغ مسلم و محرز نیز بگویند، قانون با آنها کاری ندارد، اوضاع بهبود نخواهد یافت. ای کاش مجلسی که امثال عنابستانی در آن نباشند، قانون جرم‌انگاری دروغ برای مسئولان را تصویب و برای مسئولان دروغگو مجازات خاص وضع کند.
۳- این که چه شد که سرباز سیلی‌خورده رضایت داد بر ما پوشیده است اما این که قوه قضائیه پرونده را تا مرحله صدور حکم پیگیری کرده و تنها بعد از رضایت قانونی، مختومه کرده، جای امیدواری دارد (چرا که در بدو امر بسیاری بر این باور بودند که اساساً هیچ‌گونه رسیدگی صورت نمی‌گیرد.) البته همان طور که گفته شد انتظار می‌رفت قوه قضائیه از جنبه عمومی نیز موضوع را تحت پیگرد قرار دهد و البته هنوز هم می‌تواند.
۴- اقدام رئیس مجلس در تصحیح سخنانش راجع به ماجرای عنابستانی هم قابل تقدیر است. این که قالیباف بعد از ایراد انتقاد به سخنانش، موضوع را پیگیری و از مفاد رای آگاه شده و سپس صادقانه اطلاع‌رسانی کرد، بسیار ارزشمند است.
انتهای پیام
