گروه سیاسی: رضا قاسم‌پور، فعال فرهنگی طی یادداشتی در روزنامه مستقل نوشت: در سی سال و اندی سابقه خدمت در آموزش و پرورش در قالب معلم خبرنگار؛ جلسه‌ای چالشی و به دور از تعارفات نخ‌نمای رایج، مثل جلسه شورای دبیران شهیدستان کرج ندیده بودم.
در مدارس ما اکثر جلسات شورای دبیران تشریفاتی، آبکی و فرمالیته برگزار می‌گردد. مهمترین مسائل مطروحه در شورای معلمان مدارس کشور معمولا تاکید بر جدی گرفتن مسائل آموزشی و تربیتی دانش آموزان مساله دار، کنترل حضور و غیاب آن‌ها، نوشتن لیست نمرات با خودکار مشکی و از این دست مسائل کلیشه‌ای و تکراری می‌باشد.
حتی در بیست و چند سال تدریس، هرگز ندیدم نماینده دبیران به طور جدی، مشارکتی، رقابتی و آزادانه انتخاب گردد.
نماینده معلمان معمولا کسی است که قبل از جلسه با مدیریت هماهنگ بوده و در جلسه معلمان با یک صلوات تشریفاتی و انتخابات فرمالیته ختم به خیر می‌شود؛ و البته این داستان ساری و جاری در اکثر مدارس دولتی کشور است.
امروز جهت هم اندیشی با همکاران در خصوص مسائل روزِ آموزش و پرورش از رتبه بندی گرفته تا مقوله چرایی و چگونگی برگزاری حضوری امتحانات و همچنین استماع دغدغه‌ها، انتقادات و پیشنهادهای همکاران در جهت بهبود امورات حوزه تعلیم و تربیت، نشستی دو ساعته و چالشی برگزار گردید.
اکثر همکارانی که شروع به صحبت می‌نمودند شعله‌های تند انتقاد و نفرت از مسئولین تصمیم‌گیر در خصوص توهین به شعور معلمان در سریال n قسمتی رتبه بندی (بخوانید حقه‌بندی_سرهم‌بندی…) فوران کرده زبانه می‌کشید.
از منظر معلمانِ حق طلب، حس تبعیض زجرآورتر از خود تبعیض‌های نارواست و بنظر می‌رسد کاسه صبر معلمان در حال لبریز شدن می‌باشد. اکثر همکارانی که در روز‌های عادی بسیار صبور و آرام بودند در جلسه شورای دبیران، چون گوی آتش ناآرام، هیجانی و مطالبه‌گر ظاهر می‌شدند.
به نظرم اگر در کوتاه مدت جوابی اقناعی بر مطالبات متراکم و به حق فرهنگیان داده نشود احتمالا روز‌های متلاطم و پرچالشی را شاهد خواهیم بود.
البته مطالبه‌گری مستمر، تدریجی و از مجاری قانونی خواسته‌های معلمان، حلقه گمشده قاطبه فرهنگیان در درازنای تاریخ آموزش و پرورش ماست.
فکر می‌کنم برای درک عمق عصبانیت و استیلای جو ناامیدی بر جامعه معلمان در پیگیری مسائل منزلتی و معیشتی و همچنین اصول مغفولی، چون اصل ۳۰/ آموزش رایگان تا دیپلم؛ خوانش اظهارنظر‌های غیرکارشناسی، تنزیلی و تحقیرآمیز دکتر منادی رئیس کمیسیون آموزش مجلس انقلابی به تنهایی کافی باشد.
منادی تیر ۱۴۰۰
حقوق معلمان با رتبه بندی به هیات علمی دانشگاه می‌رسد (حداقل ۱۷ میلیون)
منادی مهر ۱۴۰۰:
حقوق معلمان با رتبه بندی حداقل ۱۱میلیون می‌شود
منادی آبان ۱۴۰۰ در مجلس و شبکه آموزش:
حقوق معلمان با رتبه بندی ۷ الی۸ میلیون تومان افزایش می‌یابد
منادی اوایل آذر ۱۴۰۰ در مجلس و شبکه خبر:
حقوق معلمان با رتبه بندی بین ۴ تا ۵ میلیون تومان افزایش می‌یابد
منادی اواسط آذر ۱۴۰۰ در مجلس:
حقوق معلمان با رتبه بندی ۲ تا سه میلیون افزایش می‌یابد
منادی آخر آذر ۱۴۰۰ شبکه تبریز:
حقوق معلمان با رتبه بندی ۷۰۰ تا ۸۰۰ تومن افزایش دارد
در مدارس ما اکثر جلسات شورای دبیران تشریفاتی، آبکی و فرمالیته برگزار می‌گردد. مهمترین مسائل مطروحه در شورای معلمان مدارس کشور معمولا تاکید بر جدی گرفتن مسائل آموزشی و تربیتی دانش آموزان مساله دار، کنترل حضور و غیاب آن‌ها، نوشتن لیست نمرات با خودکار مشکی و از این دست مسائل کلیشه‌ای و تکراری می‌باشد.
حتی در بیست و چند سال تدریس، هرگز ندیدم نماینده دبیران به طور جدی، مشارکتی، رقابتی و آزادانه انتخاب گردد.
نماینده معلمان معمولا کسی است که قبل از جلسه با مدیریت هماهنگ بوده و در جلسه معلمان با یک صلوات تشریفاتی و انتخابات فرمالیته ختم به خیر می‌شود؛ و البته این داستان ساری و جاری در اکثر مدارس دولتی کشور است.
امروز جهت هم اندیشی با همکاران در خصوص مسائل روزِ آموزش و پرورش از رتبه بندی گرفته تا مقوله چرایی و چگونگی برگزاری حضوری امتحانات و همچنین استماع دغدغه‌ها، انتقادات و پیشنهادهای همکاران در جهت بهبود امورات حوزه تعلیم و تربیت، نشستی دو ساعته و چالشی برگزار گردید.
اکثر همکارانی که شروع به صحبت می‌نمودند شعله‌های تند انتقاد و نفرت از مسئولین تصمیم‌گیر در خصوص توهین به شعور معلمان در سریال n قسمتی رتبه بندی (بخوانید حقه‌بندی_سرهم‌بندی…) فوران کرده زبانه می‌کشید.
از منظر معلمانِ حق طلب، حس تبعیض زجرآورتر از خود تبعیض‌های نارواست و بنظر می‌رسد کاسه صبر معلمان در حال لبریز شدن می‌باشد. اکثر همکارانی که در روز‌های عادی بسیار صبور و آرام بودند در جلسه شورای دبیران، چون گوی آتش ناآرام، هیجانی و مطالبه‌گر ظاهر می‌شدند.
به نظرم اگر در کوتاه مدت جوابی اقناعی بر مطالبات متراکم و به حق فرهنگیان داده نشود احتمالا روز‌های متلاطم و پرچالشی را شاهد خواهیم بود.
البته مطالبه‌گری مستمر، تدریجی و از مجاری قانونی خواسته‌های معلمان، حلقه گمشده قاطبه فرهنگیان در درازنای تاریخ آموزش و پرورش ماست.
فکر می‌کنم برای درک عمق عصبانیت و استیلای جو ناامیدی بر جامعه معلمان در پیگیری مسائل منزلتی و معیشتی و همچنین اصول مغفولی، چون اصل ۳۰/ آموزش رایگان تا دیپلم؛ خوانش اظهارنظر‌های غیرکارشناسی، تنزیلی و تحقیرآمیز دکتر منادی رئیس کمیسیون آموزش مجلس انقلابی به تنهایی کافی باشد.
منادی تیر ۱۴۰۰
حقوق معلمان با رتبه بندی به هیات علمی دانشگاه می‌رسد (حداقل ۱۷ میلیون)
منادی مهر ۱۴۰۰:
حقوق معلمان با رتبه بندی حداقل ۱۱میلیون می‌شود
منادی آبان ۱۴۰۰ در مجلس و شبکه آموزش:
حقوق معلمان با رتبه بندی ۷ الی۸ میلیون تومان افزایش می‌یابد
منادی اوایل آذر ۱۴۰۰ در مجلس و شبکه خبر:
حقوق معلمان با رتبه بندی بین ۴ تا ۵ میلیون تومان افزایش می‌یابد
منادی اواسط آذر ۱۴۰۰ در مجلس:
حقوق معلمان با رتبه بندی ۲ تا سه میلیون افزایش می‌یابد
منادی آخر آذر ۱۴۰۰ شبکه تبریز:
حقوق معلمان با رتبه بندی ۷۰۰ تا ۸۰۰ تومن افزایش دارد
