در اسکار امسال, طبق معمول, تعداد زیادی از بهترین فیلم های سال نادیده گرفته شدند با این که خیلی از این فیلم ها شانس کمی داشتند, باز هم نامزد نشدن فیلم های فوق العاده ای مثل میانه ی تابستان , خداحافظی , بویِ او , پرتره ی بانویی در آتش , بوک اسمارت و جواهرات تراش نخورده در هیچ یک از رشته ها, ناامید کننده بود
با این که فیلم «زنان کوچک» در بخش بهترین فیلم نامزد شد، نادیده گرفته شدن تلاش های کارگردان این فیلم، گرتا گرویگ، باعث عصبانیت خیلی ها شد. مراسم اسکار امسال هم، در بخش بهترین کارگردانی، فهرستی کاملاً مردانه از کارگردان ها ارائه داده است.
نامزد های نود و دومین مراسم جوایز آکادمی اعلام شدند و همان طور که انتظارش می رفت، فیلم هایی مثل «مرد ایرلندی» مارتین اسکورسیزی، «۱۹۱۷» سم مندس، «جوکر» تاد فیلیپس، «روزی روزگاری در هالیوود» کوئنتین تارانتینو و «داستان ازدواج» نوآ بامبک، با نامزدی در چند رشته پیشتاز بودند. طبق معمول، تعداد زیادی از بهترین فیلم های سال نادیده گرفته شدند. با این که خیلی از این فیلم ها شانس کمی داشتند، باز هم نامزد نشدن فیلم های فوق العاده ای مثل «میانه ی تابستان»، «خداحافظی»، «بویِ او»، «پرتره ی بانویی در آتش»، «بوک اسمارت» و «جواهرات تراش نخورده» در هیچ یک از رشته ها، ناامید کننده بود. خوشبختانه اسکار فقط اسکار است و این اتفاق هر سال برای تعداد زیادی از فیلم های خوب می افتد.
کارگردان های ناکام
در فهرست نامزد های بهترین کارگردانی، اسم مارتین اسکورسیزی برای «مرد ایرلندی»، بونگ جون هو برای «انگل» و سِر سم مندس برای فیلم حماسی «۱۹۱۷»، کوئنتین تارانتینو برای «روزی روزگاری در هالیوود» و تاد فیلیپس برای فیلم «جوکر»، دیده می شد.
نام کارگردان هایی مثل گرتا گرویگ برای فیلم تحسین شده اش، «زنان کوچک»، ماریل هلر برای «یک روز زیبا در محله»، درباره ی ستاره ی تلویزیون فرد راجرز، در این لیست از قلم افتاده.
بعضی ها هم معتقدند جایِ لولو وانگ، کارگردان درام کمدی «خداحافظی»، لورین اسکافاریا کارگردان «شیادان»، ملینا ماتسوکاس سازنده ی «کوئین و اسلیم» و آلما هارِل کارگردان «هانی بوی»، در این بین واقعاً خالی است.
تا به حال فقط پنج زن در این بخش کاندیدا شده اند، مثل کاترین بیگلو برای «قفسه ی درد» و سوفیا کاپولا برای «گمشده در ترجمه».
بنا به گفته ی هالیوود ریپورتر، اگر گرتا گرویگ نامزد می شد، می توانست اولین زنی باشد که دو بار در این بخش نامزد شده است.
در سال ۲۰۱۸، او برای «لیدی برد» نامزد شد، یعنی اولین کارگردان زنی بود که بعد از هشت سال در این رشته نامزد می شد. البته او جایزه را به گییرمو دل تورو برای فیلم «شکل آب» باخت؛ و اگر وانگ امسال نامزد می شد، می توانست اولین زن آسیایی باشد که به این رده رسیده است.
بازیگران زن ناکام
چهار سال بعد از جنجال #اسکار خیلی سفید، عده ای به کمبود تنوع در میان نامزد های بهترین بازیگر زن اعتراض کرده اند.
سینتیا اِریوو برای فیلم زندگینامه ای «هریِت»، اسکارلت جوهانسون برای «داستان ازدواج»، سرشا رونان برای «زنان کوچک»، رنی زلوگر برای «جودی» و شارلیز ترون برای «بامب شل»، نامزد های بخش بهترین بازیگر زن امسال بودند.
به نظر می رسید لوپیتا نیونگو برای بازی در فیلم «ما» یکی از نامزد های بهترین بازیگر زن باشد، ولی در لیست نامزد ها قرار نگرفت.
آکوافینا به خاطر بازی در فیلم «خداحافظی»، نامزد دریافت جایزه ی ستاره ی نوظهور بفتا ۲۰۲۰ و برنده ی جایزه ی بهترین بازیگر زن در فیلم کمدی یا موزیکال گلدن گلوب شد، اما بین نامزد های اسکار نبود. ژائو شوژِن هم که نقش مادربزرگ او را بازی کرده، نادیده گرفته شد.
جنیفر لوپز برای بازی اش در «شیادان» تحسین شده، ولی اسمش در بین نامزد ها بهترین بازیگر مکمل دیده نشد.
نامزد های بهترین بازیگر مکمل زن عبارت بودند از کتی بیتس برای «ریچارد جول»، لورا درن برای «داستان ازدواج»، اسکارلت جوهانسون برای «جوجو خرگوشه»، فلورنس پیو برای «زنان کوچک» و مارگو رابی برای «بامب شل».
نوزده نفر از بیست نامزد بهترین بازیگر نقش اول و مکمل سفید پوست بودند و اِریوو تنها استثنای این لیست بود.
بازیگران مرد
منتقدان عقیده دارند رابرت دنیرو اگر در لیست نامزد های بهترین بازیگر قرار می گرفت، احتمالاً برنده ی این جایزه می شد.
نامزد های این بخش هواکین فینکس برای «جوکر»، لئوناردو دیکاپریو برای «روزی روزگاری در هالیوود»، آنتونیو باندراس برای «درد و شکوه»، آدام درایور برای «داستان ازدواج» و جاناتان پرایس برای «دو پاپ» بودند.
انتقاد دیگری که به این لیست وارد می شود، از قلم انداختن ادی مورفی برای بازی در نقش رودی رِی مور در فیلم «دولمایت اسم من است» و آدام درایور برای «جواهرات تراش نخورده» است.
از طرفی جای «منجمد ۲» در فهرست بهترین فیلم بلند انیمیشن واقعاً خالی است.
فیلم های ناکام
«جواهرات تراش نخورده»
«جواهرات تراش نخورده» یکی از تحسین شده ترین و پولسازترین فیلم های مستقل ۲۰۱۹ بود که توانست بیشتر از ۴۰ میلیون دلار در گیشه ی آمریکا بفروشد؛ اما آکادمی این فیلم را به نفع رقیب های برترش مثل «مرد ایرلندی» و «روزی روزگاری در هالیوود» کنار گذاشت. شاید دلیل آن نمایش دیرهنگام این فیلم برای کریسمس و کوتاه شدن فصل جوایز باشد، چون مراسم اسکار امسال زودتر از معمول برگزار شد.
«خداحافظی»
لولو وانگ با فیلم «خداحافظی» یکی از شانس های اصلی این فصل اسکار بود. او واقعاً شایسته ی نامزدی در بخش بهترین فیلمنامه بود، اما به نفع فیلمنامه هایی از کوئنتین تارانتینو، نوآ بامبک، رایان جانسن، بونگ جون هو و هان جین وُن، و سم مندس و کریستی ویلسون کِرنز کنار گذاشته شد.
«هانی بوی»
آلما هارِل، کارگردان «هانی بوی» نامزد جایزه ی بهترین فیلم اول از انجمن کارگردانان آمریکا شد، اما برای این رشته در جوایز اسکار شانس کمی داشت. کاش آکادمی به فیلم اولی ها هم جایزه می داد. نویسنده ی فیلم هارل، شایا لباف است که زندگی آشفته اش را به عنوان یک پسربچه ی بازیگر و پسر یک پدر الکلی به تصویر کشیده است.
«آخرین مرد سیاهپوست در سان فرانسیسکو»
اولین فیلم بلند جو تالبوت با نام «آخرین مرد سیاهپوست در سان فرانسیسکو»، همان آغاز راه جایزه ی جشنواره ی فیلم ساندنس را به دست آورد و انتظار می رفت در اسکار هم به همان اندازه به چشم بیاید. این فیلم در هیچ کدام از رشته هایی که انتظار می رفت، مثل بهترین کارگردانی برای تالبوت، بهترین بازیگر مکمل مرد برای جاناتان میجر و فیلمبرداری آدام نیوپورت بِرا، نامزد دریافت جایزه نشد.
«دایان»
«دایان» به کارگردانی کِنت جونز برنده ی بزرگ جشنواره ی فیلم تریبِکا بود و بعد از آن هم در ایندیپندنت اسپریت اواردز و جوایز فیلم های مستقل گاتهام، در دو رشته نامزد شد.
«شیادان»
بدون شک یکی از بزرگ ترین غایبان اسکار ۲۰۲۰، جنیفر لوپز برای بازی تحسین برانگیزش در فیلم «شیادان» به کارگردانی لورین اسکافاریا بود. لوپز نامزد دریافت جایزه از گلدن گلوب، انجمن منتقدان و انجمن بازیگران سینما (ساگ) شد. نامزدی او در ساگ باعث شد خیلی ها مطمئن شوند لوپز جزء نامزد های اسکار است، چون انتخاب کنندگان این دو مراسم مشترک هستند. اما این اتفاق نیفتاد.
«پرنده ی بلندپرواز»
نمی توان منکر پیشتاز بودن «مرد ایرلندی» مارتین اسکورسیزی و «داستان ازدواج» بامبک شد، اما «پرنده ی بلندپرواز» درام ورزشی استیون سودربرگ هم می توانست در کنار «دو پاپ» و «دولمایت اسم من است» قرار بگیرد.
«گزارش»
از زمانی که درام سیاسی اسکات زی. برنز یعنی «گزارش» در جشنواره ی ساندنس ۲۰۱۹ به نمایش درآمد، خیلی ها فکر می کردند این فیلم یکی از بزرگ ترین برنده های مراسم اسکار ۲۰۲۰ است، مخصوصاً برای بازی آدام درایور و آنت بنینگ.
«آپولو ۱۱»
شرکت فیلمسازی نئون توانست برای فیلم «سرزمین عسل» در دو رشته ی بهترین فیلم مستند و بهترین فیلم بلند بین المللی نامزد شود، اما مستند خارق العاده ی دیگر این استودیو، «آپولو ۱۱» شانسی نیاورد. کارگردان این فیلم، تاد داگلاس میلر، ساعت ها فیلم بایگانی شده و دیده نشده از مأموریت ناسا برای فرود در ماه را جمع آوری کرده و یکی از خودمانی ترین مستند های تاریخی را ساخته است.
«ملت تک فرزند»
مستند نانفو وانگ، «ملت تک فرزند»، نگاه منتقدانه ای دارد به سیاست تک فرزندی چین که از ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۵ طول کشید. این فیلم وقتی برای اولین بار در جشنواره ی ساندنس به نمایش درآمد، تحسین منتقدان را برانگیخت و وقتی نامزد جایزه ی انجمن کارگردانان آمریکا شد، خیلی از متخصصین اسکار آن را یکی از نامزد های حتمی بهترین مستند می دانستند.
«دولمایت اسم من است»
ادی مورفی این روز ها به لطف بازی در فیلم «دولمایت اسم من است» دوباره مطرح شده. این درام زندگینامه ای درباره ی رودی رِی مور نوازنده، استندآپ کمدین و ستاره ی فیلم های سینمای تجارتی سیاهان است. مورفی برای این نقش، نامزد بهترین بازیگر مرد در فیلم کمدی یا موزیکال ازگلدن گلوب شد و گمان می رفت برای بخش بهترین بازیگر مرد اسکار هم نامزد شود.
منابع: inews ،indiewire
