در یادداشتی در ورزش سه درباره رویارویی تیمهای استقلال و سپاهان در اصفهان آمده است: «لازم به تکرار چندباره از سوی گزارشگر نبود که استقلال با یک امتیازِ دشوارترین دیدار فصل خود در اصفهان گام بلندی به سود قهرمانی برمیدارد. گرچه در ۴۵ دقیقه اول سپاهان تیم برتر میدان بود و با سبک سنتی خود در دو فصل اخیر و با تکیه بر ترکیب پرستاره خود حملات زیادی را روی دروازه استقلال ترتیب داد، اما در نیمه دوم تیم محرم در مقابل تغییرات فرهاد نتوانست مانند نیمه اول خلق موقعیت کند و علاوه بر بیدقتی مکرر و همیشگی بازیکنان سپاهان، آبیپوشان این یک امتیاز مهم را مدیون سرمربی خود هستند.
یک
بارها در فصل جاری مدافعان کناری سپاهان ثابت کردهاند که در امور دفاعی چندان مطمئن نیستند و تیم نویدکیا بارها از این مسیر دروازه خود را بازشده دیده است. دقیقا همانند تک گل پرسپولیس در مسابقه رفت برابر سپاهان، در این بازی نیز امید نورافکن در جایگیری روی ارسال از سمت مخالف مرتکب اشتباه و باعث شد محمد دانشگر خیلی راحت بالای سر علیمحمدی ضربه سر خود را به سمت دروازه زده و معدود موقعیت جدی استقلال در نیمه اول را تبدیل به گل کند. تکرار این اشتباه یعنی به خطای قبلی توجه چندانی نشد و سپاهان برای تبدیلشدن به تیمی مدعی باید این موانع را برطرف کند.
دو
اگر از شرایط دفاعی بعضا اسفناک سپاهان گفتیم، فراموش نکنیم گل اول این تیم شاید فراتر از کلاس فوتبال ایران به ثمر رسید. از زمان بازپسگیری توپ تا خطای سیدحسین و اعلام پنالتی چیزی بین ۱۲ الی ۱۳ ثانیه طول کشید و چنین ضدحملهای در فوتبال ایران بهندرت یافت میشود. حرکتدادن توپ به جای نفر، فرار سریع و دریبل دوطرفه و فوقالعاده محمدرضا حسینی نشان داد سپاهان از نظر هجومی احتمالا در لیگ برتر بیرقیب است. جلوکشیدن بیش از حد و اندازه هافبکهای دفاعی استقلال نیز البته از دلایل اصلی به ثمر رسیدن گل تساوی زودهنگام برای طلاییپوشان بود.
سه
هر قدر جعفر سلمانی در امور هجومی درخشان ظاهر شده و در فصل جاری بارها گلهای سهامتیازی به ثمر رسانده، عملکرد ضعیف این بازیکن در دفاع در نیمه اول علیرغم ارسال پاس تک گل آبیپوشان، باعث طرحریزی اغلب حملات تیم میزبان از سمت راست خود شد. رعایتنکردن فاصله استاندارد با سه مدافع میانی و البته جاماندنهای متوالی باعث شد تیم نویدکیا بیشتر حملات خود را از سمت جعفر سلمانی طرحریزی کند و اصولا بزرگترین مشکل در ۲-۵-۳ این است که دو فولبک باید بیشتر از اندازه متمرکز ظاهر شده و انرژی خود را بین بخش دفاعی و هجومی تقسیم کنند.
چهار
اما فرهاد مجیدی یک بار دیگر در نیمه دوم بهخوبی تیمش را رهبری و یک امتیاز ارزشمند از اصفهان کسب کرد. بیرونآوردن زبیر که در نیمه اول و بهخصوص در صحنه گل مرتکب اشتباه شده بود، عمق استقلال را بست و اجازه حرکت و ارسال پاس به هافبکهای سپاهان بهخصوص سروش را نداد. همچنین بر خلاف نیمه اول مدافعان کناری استقلال تقریبا اجازه نفوذ نداشتند تا بهوضوح تمام راههای گلزنی حریف بسته شود. نتیجه؟ بر خلاف نیمه اول سپاهان موقعیت چندانی نداشت و نتوانست فرصتهای گلزنی فراوانی روی دروازه سیدحسین خلق کند.
پنج
شاید حتی یک سرمربی هم در فوتبال ایران حاضر به استفاده از دانیال و نورافکن در دو سمت خط دفاعی خود نباشد. اشتباهات متوالی در لیگ و در ادامه لیگ قهرمانان آسیا نشان از ضعف این دو بازیکن در امور دفاعی دارد، اما محرم نویدکیا همچنان به این اشتباه خود اصرار داشته و شرایط را برای سپاهان دشوار میکند. نورافکن در نیمه اول تک گل استقلال را به آنها هدیه داد و دانیال در نیمه اول داشت این را تکرار میکرد که نژادمهدی با تکل فوقالعاده خود جلوی بازشدن دروازه رشید مظاهری را گرفت. این اصرار یا از نداشتن گزینه جانشین (ضعف در پوشش مشکلات در پنجرههای نقل و انتقالات) است یا از عدم تشخیص این مشکل بزرگ سپاهان.
شش
اتفاقات در نیمه دوم به سود تیم مهمان رقم خورد و این یعنی گام بلند استقلال به سمت قهرمانی. حتی قدرت بزرگی مانند الدحیل نیز نتوانست در لیگ قهرمانان آسیا اینگونه جلوی حملات پردامنه سپاهان را بگیرد اما این فرهاد بود که در نیمه دوم با تغییرات نفری و تاکتیکی خود به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داد. در روز غیبت ستارهای مانند داسیلوا و در ماههای رفتن مرادمند و یزدانی، نظم دفاعی استقلال به بهترین شکل ممکن حفظ میشود و باید سرمربی جوان این تیم را از این بابت مورد ستایش قرار داد.
انتهای پیام