حسام الدین شیخی | این روزها که آنقدر هم از فرصت مدیریت علی صفدری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه نگذشته اما پازل رفتار مدیریتی او را که کنار هم بگذاریم به دو نکته قابل توجه در آن می رسیم که در ادامه به آن می پردازم. اما پیش از همه باید در نظر داشت که در طی این سالها چه در سطح استان و چه کشور تمامی مدیرانی که در زمینه فرهنگ تلاش می کردند از یک رده سنی خاص بوده که حالا با در نظر گرفتن جوان بودن برخی مدیران کنونی باید به دنبال مقایسه و تحلیل تفاوت های آنان باشیم.
نخستین نکته تفاوت در نگرش است، شاید مدیران پیشین فرهنگ استان دست کم در دو دوره گذشته نسبت به توسعه فرهنگی نگاهی زیربنایی نداشته و با رفتار مدیریتی غیرمنعطف حتی قدمی در توسعه و تغییر برنداشته اند. به اعتقاد نگارنده بالاترین عنصری که در موجودیت هر جامعه دخالت اساسی دارد، فرهنگ آن جامعه است و اساساً فرهنگ هر جامعه هویت آن جامعه را تشکیل می دهد.
با نگاهی به گذشته تا کنون هرگاه ما نسبت به کنش های فرهنگی جامعه با رفتار و نگاه مخالفت آمیز برخورد کرده ایم محکوم به شکست بوده ایم، مدیران با توجه به فاصله نسلی آنها و درک نیازهای امروزی نسل کنونی هیچگاه در مدیریت فرهنگ موفق نبوده اند، ببینید همه ما باید بدانیم که مهمترین رکن هر جامعه‌ای، زیرساخت فرهنگی آن جامعه است، در واقع این فرهنگ است که زیربنای توسعه ی جامعه را تشکیل می دهد.
پس از نگرش فرهنگی به مدیریت، نکته دوم دیدگاهی توام با امید درخصوص توسعه ی فرهنگ یک جامعه را می توان در لا به لای تلاش های روزانه دید، با آگاهی از همه اقشار استان با هر نوع فرهنگ و نگاه، بنظر می رسد این فاصله نسلی بسیار کوتاه تر شده باشد. در واقع هجمه فرهنگی یا همان شبیخون فرهنگی زمانی رخ داده که فاصله مدیران و تصمیم سازان فرهنگی با نسل جوان افزایش یافته اما امروز تصور می رود که باید شاهد تغییر و کوتاه شدن فاصله نگرش و درک فرهنگی در سطح تصمیم سازی فرهنگی استان باشیم.
با تغییراتی که هرچند سخت در حوزه های مدیریتی فرهنگی، صفدری نشان داده که می تواند تغییر را به روی جوانان و فرهنگ را به مسیر جوان و تازه ای هدایت کند، اما در مقام تحلیل مباحث فرهنگی از دیدگاه یک روزنامه نگار پیشنهاد می کنیم مدیریت فرهنگ استان به این مهم توجه کنند که پایه تمام مسائل ما، مسئله فرهنگی است، اگر فرهنگ یک جامعه به درستی تغییر کند مصرف و اقتصاد آن جامعه هم بهبود خواهد یافت.
بنابراین در مسائل فرهنگی دولت و حاکمیت باید هزینه بیشتری کنند چراکه هزینه در مسائل فرهنگی هیچ ضرری ندارد و یک سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. اگر فرهنگ اهمیت بالایی نداشت دشمن برای تغییر حاکمیت صدها شبکه فارسی زبان در ماهواره‌ها و رسانه های مختلف را راه‌اندازی نمی کرد تا روی مسائل فرهنگی ایران کار کنند! در نهایت مقابله با تهاجم فرهنگی این روزها تنها به دستان مدیران جوان امکان پذیر است تا فاصله ی نسل جدید را با حاکمیت کوتاه کند!
و اما آنچه که در رفتار مدیریتی علی صفدری می شود دید این است که مدیریت را با جوان گرایی و نگرش تغییر رو به جوانان آغاز کرده و این شیوه نویدی است برای اقشار مختلف فرهنگی و گروه های فرهنگی هنری استان کرمانشاه تا بتوانند آنچه که در زمره فرهنگی استان می گذرد را به منصه ظهور برسانند.
