گروه سیاسی: بهادری جهرمی، سخنگوی دولت ابراهیم رئیسی اخیرا در جمع دانشجویان صداوسیما گفته «برای دولت مثل آب خوردن بود که از همان روزهای اول اجازه دهد تا نیروی انتظامی از گلوله‌های جنگی استفاده کند و هر کسی را به خیابان آمد بزنند.» طرح این سخنان از زبان سخنگوی دولت، آنهم در شرایط فعلی، نه تنها بنزین روی آتش ریختن است که بسیار هم خطرناک و امنیتی است. چگونه یک سخنگو آنقدر صریح از منت گذاشتن بر سر مردم برای اینکه با گلوله‌های جنگی به آنها شلیک نکرده‌اند، سخن می‌گوید! آیا این سخنان ادامه چرخه خشونت نیست؟
مرتضی مبلغ معاون سیاسی امنیتی وزارت کشور در دوران اصلاحات می‌گوید: بعضی از آقایانی که در دولت حضور دارند، مثل آقای سخنگو، بسیار تازه‌کار و بی‌تجربه و بی‌تحلیل هستند و با ابتدایی‌ترین مسائل حکمرانی هم آشنا نیستند و حرف‌های ناصواب و خطرناکی هم می‌زنند.
رویداد۲۴، بخش هایی از گفت و گوی مبلغ را در ادامه بخوانید:
*افرادی که بالادست سخنگوی دولت هستند باید مراقبت کنند چنین افرادی را به محافل این‌چنینی مثل دانشگاه‌ها نفرستند. وقتی در این محافل حضور پیدا می‌کنند، طبیعی است چنین نتیجه‌ای به همراه خواهد داشت، بنابراین به جز اینکه نباید این افراد را اصلا در چنین سمت‌ها بگذارند، اجازه طرح چنین سخنانی را به عنوان نظر دولت نیز از آنها باید سلب کرد.
*با مدیرانی ناکارآمد، بی‌تجربه و ناشی در بسیاری از بخش‌ها مواجه هستیم، امروز ببینید با چه مشکلات متعددی روبرو هستیم و مشکل اینجا بود که اینها با شعارهای پرطمطراق روی کار آمدند؛ در حالی که با واقعیت‌ها آشنا نبودند و حالا محصول این ناآشنایی و ناکارآمدی این است که می‌بینید اما متاسفانه نمی‌خواهند بپذیرند و مدام فرافکنی می‌کنند.
*اظهارات سخنگوی دولت به لحاظ امنیتی مشکل‌ساز است، بنده در پست‌های امنیتی حضور داشتم و به شما می‌گویم که بازتاب این سخنان بسیار مخاطره‌آمیز است، از همین رو می‌گویم نباید اجازه داده شود این افراد وارد چنین مقولاتی شوند.
*همین جمله نشان‌دهنده ناشی بودن این فرد است. کسی که کوچکترین اطلاع از مسائل امنیتی داشته باشد، می‌فهمد اصلا نباید چنین جملاتی را به زبان بیاورد، بنابراین باید اینگونه نتیجه بگیریم که این فرد بی‌تجربه و ناشی اصلا متوجه جایگاه و سمتی که در آن قرار گرفته نیست و پیامدهای امنیتی سخنانش را نمی‌داند و همین جهل یعنی در اولین فرصت باید نسبت به حضور او تجدیدنظر کرد.
*نکته دیگر این است که دولت اصلا چنین اجازه‌ای ندارد که بخواهد مجوز بدهد یا ندهد. ما دستگاه‌های امنیتی، شورای امنیت، شورای تامین و … را داریم که هر کدام سازوکارهای متفاوتی برای مواجهه با اعتراضات مردم دارند.
*البته این مشکل فعلا مشکل سخنگو نیست و ما دیدیم حتی همان مسئولان امنیتی و انتظامی هم در برخی مواقع رفتارهای به شدت نادرست و آسیب‌زایی انجام دادند؛ مانند حوادث تلخ و فجایع زاهدان و خاش که نشان از بی‌تدبیری بود.
*این سخنان در شرایط ملتهب جامعه، به مثابه نمک پاشیدن روی زخم است، توصیه‌های مختلفی می‌توان کرد. در مواجهه با مردم همیشه توجه داشته باشند آرامش برقرار شود و تنش ایجاد نشود و از اظهارنظرهای خطرناک و تنش‌زا جلوگیری کنند و مهمتر اینکه برخوردهای تبعیض‌آمیز انجام نشود.
*یعنی شما می‌بینید که مدام می‌گویند با اغتشاشگران برخورد می‌کنیم، اما از آن‌سو ماموران خاطی که برخوردهای غلط داشتند و بی‌جا تیراندازی کردند و اموال عمومی را تخریب کردند مجازات نمی‌شوند.
*نمی‌شود همیشه یک‌طرفه بود زیرا این رفتارها مردم حاضر در خیابان را جری‌تر می‌کند. نوع صحبت با مردم باید همدلانه باشد و بهانه به دست دشمنان داده نشود. این روند واقعا نیازمند یک مدیریت کارآمد است و در راس همه امور، ریشه نارضایتی‌ها پیدا شود و مسئولان جبران کنند و خواسته مردم را تامین کنند.
*دستگاهایی که خطاهای بارزی انجام می‌دهند باید عذرخواهی کنند و با آنها برخورد شود. وقتی یک عذرخواهی توسط دستگاه‌های حاکمیتی در این کشور انجام نمی‌شود و همه حق را به خودشان می‌دهند و دیگران را محکوم می‌کنند، معلوم است نارضایتی افزایش پیدا می‌کند. باید مجموعه‌ای از تجدیدنظرها در شیوه حکمرانی صورت بگیرد تا به تدریج آرامش و رضایت به جامعه برگردد.
رویداد۲۴، بخش هایی از گفت و گوی مبلغ را در ادامه بخوانید:
*افرادی که بالادست سخنگوی دولت هستند باید مراقبت کنند چنین افرادی را به محافل این‌چنینی مثل دانشگاه‌ها نفرستند. وقتی در این محافل حضور پیدا می‌کنند، طبیعی است چنین نتیجه‌ای به همراه خواهد داشت، بنابراین به جز اینکه نباید این افراد را اصلا در چنین سمت‌ها بگذارند، اجازه طرح چنین سخنانی را به عنوان نظر دولت نیز از آنها باید سلب کرد.
*با مدیرانی ناکارآمد، بی‌تجربه و ناشی در بسیاری از بخش‌ها مواجه هستیم، امروز ببینید با چه مشکلات متعددی روبرو هستیم و مشکل اینجا بود که اینها با شعارهای پرطمطراق روی کار آمدند؛ در حالی که با واقعیت‌ها آشنا نبودند و حالا محصول این ناآشنایی و ناکارآمدی این است که می‌بینید اما متاسفانه نمی‌خواهند بپذیرند و مدام فرافکنی می‌کنند.
*اظهارات سخنگوی دولت به لحاظ امنیتی مشکل‌ساز است، بنده در پست‌های امنیتی حضور داشتم و به شما می‌گویم که بازتاب این سخنان بسیار مخاطره‌آمیز است، از همین رو می‌گویم نباید اجازه داده شود این افراد وارد چنین مقولاتی شوند.
*همین جمله نشان‌دهنده ناشی بودن این فرد است. کسی که کوچکترین اطلاع از مسائل امنیتی داشته باشد، می‌فهمد اصلا نباید چنین جملاتی را به زبان بیاورد، بنابراین باید اینگونه نتیجه بگیریم که این فرد بی‌تجربه و ناشی اصلا متوجه جایگاه و سمتی که در آن قرار گرفته نیست و پیامدهای امنیتی سخنانش را نمی‌داند و همین جهل یعنی در اولین فرصت باید نسبت به حضور او تجدیدنظر کرد.
*نکته دیگر این است که دولت اصلا چنین اجازه‌ای ندارد که بخواهد مجوز بدهد یا ندهد. ما دستگاه‌های امنیتی، شورای امنیت، شورای تامین و … را داریم که هر کدام سازوکارهای متفاوتی برای مواجهه با اعتراضات مردم دارند.
*البته این مشکل فعلا مشکل سخنگو نیست و ما دیدیم حتی همان مسئولان امنیتی و انتظامی هم در برخی مواقع رفتارهای به شدت نادرست و آسیب‌زایی انجام دادند؛ مانند حوادث تلخ و فجایع زاهدان و خاش که نشان از بی‌تدبیری بود.
*این سخنان در شرایط ملتهب جامعه، به مثابه نمک پاشیدن روی زخم است، توصیه‌های مختلفی می‌توان کرد. در مواجهه با مردم همیشه توجه داشته باشند آرامش برقرار شود و تنش ایجاد نشود و از اظهارنظرهای خطرناک و تنش‌زا جلوگیری کنند و مهمتر اینکه برخوردهای تبعیض‌آمیز انجام نشود.
*یعنی شما می‌بینید که مدام می‌گویند با اغتشاشگران برخورد می‌کنیم، اما از آن‌سو ماموران خاطی که برخوردهای غلط داشتند و بی‌جا تیراندازی کردند و اموال عمومی را تخریب کردند مجازات نمی‌شوند.
*نمی‌شود همیشه یک‌طرفه بود زیرا این رفتارها مردم حاضر در خیابان را جری‌تر می‌کند. نوع صحبت با مردم باید همدلانه باشد و بهانه به دست دشمنان داده نشود. این روند واقعا نیازمند یک مدیریت کارآمد است و در راس همه امور، ریشه نارضایتی‌ها پیدا شود و مسئولان جبران کنند و خواسته مردم را تامین کنند.
*دستگاهایی که خطاهای بارزی انجام می‌دهند باید عذرخواهی کنند و با آنها برخورد شود. وقتی یک عذرخواهی توسط دستگاه‌های حاکمیتی در این کشور انجام نمی‌شود و همه حق را به خودشان می‌دهند و دیگران را محکوم می‌کنند، معلوم است نارضایتی افزایش پیدا می‌کند. باید مجموعه‌ای از تجدیدنظرها در شیوه حکمرانی صورت بگیرد تا به تدریج آرامش و رضایت به جامعه برگردد.
