گروه سیاسی: مهدی نصیری (پژوهشگر دینی) در یادداشتی نوشت: یکی از مقامات امنیتی سخن از مداخله بیش از ۴۰ کشور در اعتراضات (و به گفته او اغتشاشات اخیر) گفته است. اظهارات مقامات عالی پر از تحلیل در مورد نقش دشمنان در مشکلات کشورست.
این که همه یا اغلب مشکلات کشور و از جمله اعتراضات مرد‌می اخیر ناشی از مداخلات و توطئه‌های دشمنان است، ادعایی است که با خنده هر کسی که اندک آشنایی با وضعیت حکمرانی در کشور دارد روبرو می‌شود اما با این حال ن می‌توان منکر وجود دشمن و دشمنان فراوانی برای ج ا شد. اما سئوال این است که این همه دشمن از کجا آمده‌اند؟ چرا ج ا در شمار پردشمن‌ترین نظامهای جهان است؟
پس از پیروزی انقلاب ۵۷ و استقرار ج ا یکی از مهمترین راهبردهای نظام، صدور انقلاب و آرمان تشکیل جماهیری اسلامی و سپس فتح سنگرهای کلیدی جهان بود! از همان آغاز در سپاه پاسداران واحد حمایت از نهضت‌های آزادیبخش جهان (و در ادامه سپاه قدس) تشکیل شد و به حمایت مادی و تبلیغی و …از مخالفان و براندازان کشورهای منطقه و فراتر از منطقه مانند عراق، عربستان، بحرین، لبنان، اسراییل، افغانستان، تاجیکستان، مصر، مراکش، فیلیپین، آذربایجان، ترکیه، یمن و …پرداخت و هر سال سمینارها و کنفرانسهایی در تهران با همین منظور تشکیل می‌شد.
در جریان برگزاری مراسم حج با برگزاری راهپیمایی برائت از مشرکین، حاکمیت ملی عربستان نقض می‌شد و نظام از موضع قدرت هیچ اعتنایی به اعتراضات دولت عربستان نمی‌کرد. در جریان جنگ یمن بیشترین حمایت از حوثی‌ها از سوی ایران صورت گرفته و می‌گیرد و اخیرا به لیست این کشورها باید اوکراین را اضافه کرد که حمایت مادی و معنوی و تسلیحاتی ایران را از کشور متجاوز روسیه در پی داشته است.
راوی موثقی نقل کرده که عضو هیاتی همراه با مرحوم قطب‌زاده بوده که در ماه‌های اول استقرار ج ا برای ابلاغ پیام دوستی انقلاب به بحرین سفر کرده بود. هیات به دیدار حاکم بحرین می‌رود و پیام دوستی را در میان استقبال گرم میزبان، ابلاغ میکند. در پایان دیدار، حاکم بر می‌خیزد تا هدایایی را که بر روی میزی گذاشته شده بود، برای اعضای هیات بیاورد، یکی از اعضا با تردستی اعلامیه‌هایی از جبهه آزادیبخش (برانداز) بحرین را در زیر صندلی حاکم می‌گذارد!
ناگفته نماند که در دهه اول انقلاب عمدتا این نیروهای خط امامی آن روز و اصلاح‌طلبان امروز بودند که مجری سیاست و آرمان صدور انقلاب بودند ولی اینان بعدا به اشتباه خود پی برده و بدان اعتراف کردند اما نکته تاسف بار اینست که این رویه غلط در دهه هفتاد تا به امروز از سوی جناح انقلابی و اصولگرایان با شدت دنبال شده و منافع عظیمی از ملت و کشور در پای این سیاست خارجی جهان ستیز قربانی شده است.
خب پرسش اینست که با چنین وضعیتی، جمهوری اسلامی انتظار دارد دشمن نداشته باشد و مثلا اسراییلی‌های ـ البته غاصب ـ که بارها تهدید به محو از روی زمین شده‌اند و در مرزشان با لبنان، دهها هزار موشک مستقر شده، واکنش خصمانه ای علیه ج ا نداشته باشند؟ عربستانی‌های ـ البته متجاوز به یمن ـ که از سوی حوثی‌های مورد حمایت ایران در معرض حملات مکرر موشکی و پهیادی قرار دارند، چطور؟ آیا طبیعی نیست که دولت عربستان بعد از سالها هجمه تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی علیه این کشور، دست به تاسیس شبکه‌ای تلویزیونی بزند و تحریک به اغتشاش و خرابکاری در ایران کند؟
ممکن است نظام بگوید ما برای دفاع از مظلوم در لبنان و یمن و … مداخله می‌کنیم. باشد! فرض می‌گیریم که شما ظالم ستیز و مظلوم خواه هستید و در این مسیر بین شرق و غرب هم فرقی نمی‌گذارید و در دفاع از آقای پوتین در تجاوزش به اوکراین هم از این موضع وارد شده‌اید، اما چرا فکر می‌کنید که ظالمهای طرف حساب شما نباید علیه شما دست به اقدام متقابل بزنند؟ آیا از دشمنان انتظار دارید جایگاه الهی و آسمانی و ولایی نظام را درک کنند و به آن احترام بگذارند؟ از قدیم گفته‌اند آنچه عوض دارد گله ندارد!
ای کاش این ماشین دشمن سازی چهل ساله ج ا منحصر به خارج از مرزها بود. در داخل مرزها هم در همه این سالها با انواع دو قطبی سازی‌ها، اقشار زیادی از قطار نظام به بیرون پرتاب شدند و این ماشین همچنان در کار دشمن سازی است و تا آنچا پیش رفته که دیگر به راحتی به جرح و قتل مردم معترض در کوچه و بازار می‌پردازد و خواستها و مطالبات مشروع و قانونی آنان را نادیده می‌گیرد و با انتساب همیشگی آنان به دشمن، جواز سرکوب و محاکمات و مجازاتهای شدید را علیه شهروندان مظلوم و زنان و نوجوانان و دانشجویان و اساتید دانشگاه و … صادر میکند. آیا جا ندارد با این حساب و توصیف با دستکاری در شعر حافظ، به نظام بگوییم: تو خود دشمن خودی، از میان برخیز!
یعنی تا قبل از این که توسط دشمنان داخلی و خارجی خودساخته از پا دربیایید به تغییر ریل حکمرانی و اصلاح سیاستهای دشمن ساز بپردازید.
این که همه یا اغلب مشکلات کشور و از جمله اعتراضات مرد‌می اخیر ناشی از مداخلات و توطئه‌های دشمنان است، ادعایی است که با خنده هر کسی که اندک آشنایی با وضعیت حکمرانی در کشور دارد روبرو می‌شود اما با این حال ن می‌توان منکر وجود دشمن و دشمنان فراوانی برای ج ا شد. اما سئوال این است که این همه دشمن از کجا آمده‌اند؟ چرا ج ا در شمار پردشمن‌ترین نظامهای جهان است؟
پس از پیروزی انقلاب ۵۷ و استقرار ج ا یکی از مهمترین راهبردهای نظام، صدور انقلاب و آرمان تشکیل جماهیری اسلامی و سپس فتح سنگرهای کلیدی جهان بود! از همان آغاز در سپاه پاسداران واحد حمایت از نهضت‌های آزادیبخش جهان (و در ادامه سپاه قدس) تشکیل شد و به حمایت مادی و تبلیغی و …از مخالفان و براندازان کشورهای منطقه و فراتر از منطقه مانند عراق، عربستان، بحرین، لبنان، اسراییل، افغانستان، تاجیکستان، مصر، مراکش، فیلیپین، آذربایجان، ترکیه، یمن و …پرداخت و هر سال سمینارها و کنفرانسهایی در تهران با همین منظور تشکیل می‌شد.
در جریان برگزاری مراسم حج با برگزاری راهپیمایی برائت از مشرکین، حاکمیت ملی عربستان نقض می‌شد و نظام از موضع قدرت هیچ اعتنایی به اعتراضات دولت عربستان نمی‌کرد. در جریان جنگ یمن بیشترین حمایت از حوثی‌ها از سوی ایران صورت گرفته و می‌گیرد و اخیرا به لیست این کشورها باید اوکراین را اضافه کرد که حمایت مادی و معنوی و تسلیحاتی ایران را از کشور متجاوز روسیه در پی داشته است.
راوی موثقی نقل کرده که عضو هیاتی همراه با مرحوم قطب‌زاده بوده که در ماه‌های اول استقرار ج ا برای ابلاغ پیام دوستی انقلاب به بحرین سفر کرده بود. هیات به دیدار حاکم بحرین می‌رود و پیام دوستی را در میان استقبال گرم میزبان، ابلاغ میکند. در پایان دیدار، حاکم بر می‌خیزد تا هدایایی را که بر روی میزی گذاشته شده بود، برای اعضای هیات بیاورد، یکی از اعضا با تردستی اعلامیه‌هایی از جبهه آزادیبخش (برانداز) بحرین را در زیر صندلی حاکم می‌گذارد!
ناگفته نماند که در دهه اول انقلاب عمدتا این نیروهای خط امامی آن روز و اصلاح‌طلبان امروز بودند که مجری سیاست و آرمان صدور انقلاب بودند ولی اینان بعدا به اشتباه خود پی برده و بدان اعتراف کردند اما نکته تاسف بار اینست که این رویه غلط در دهه هفتاد تا به امروز از سوی جناح انقلابی و اصولگرایان با شدت دنبال شده و منافع عظیمی از ملت و کشور در پای این سیاست خارجی جهان ستیز قربانی شده است.
خب پرسش اینست که با چنین وضعیتی، جمهوری اسلامی انتظار دارد دشمن نداشته باشد و مثلا اسراییلی‌های ـ البته غاصب ـ که بارها تهدید به محو از روی زمین شده‌اند و در مرزشان با لبنان، دهها هزار موشک مستقر شده، واکنش خصمانه ای علیه ج ا نداشته باشند؟ عربستانی‌های ـ البته متجاوز به یمن ـ که از سوی حوثی‌های مورد حمایت ایران در معرض حملات مکرر موشکی و پهیادی قرار دارند، چطور؟ آیا طبیعی نیست که دولت عربستان بعد از سالها هجمه تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی علیه این کشور، دست به تاسیس شبکه‌ای تلویزیونی بزند و تحریک به اغتشاش و خرابکاری در ایران کند؟
ممکن است نظام بگوید ما برای دفاع از مظلوم در لبنان و یمن و … مداخله می‌کنیم. باشد! فرض می‌گیریم که شما ظالم ستیز و مظلوم خواه هستید و در این مسیر بین شرق و غرب هم فرقی نمی‌گذارید و در دفاع از آقای پوتین در تجاوزش به اوکراین هم از این موضع وارد شده‌اید، اما چرا فکر می‌کنید که ظالمهای طرف حساب شما نباید علیه شما دست به اقدام متقابل بزنند؟ آیا از دشمنان انتظار دارید جایگاه الهی و آسمانی و ولایی نظام را درک کنند و به آن احترام بگذارند؟ از قدیم گفته‌اند آنچه عوض دارد گله ندارد!
ای کاش این ماشین دشمن سازی چهل ساله ج ا منحصر به خارج از مرزها بود. در داخل مرزها هم در همه این سالها با انواع دو قطبی سازی‌ها، اقشار زیادی از قطار نظام به بیرون پرتاب شدند و این ماشین همچنان در کار دشمن سازی است و تا آنچا پیش رفته که دیگر به راحتی به جرح و قتل مردم معترض در کوچه و بازار می‌پردازد و خواستها و مطالبات مشروع و قانونی آنان را نادیده می‌گیرد و با انتساب همیشگی آنان به دشمن، جواز سرکوب و محاکمات و مجازاتهای شدید را علیه شهروندان مظلوم و زنان و نوجوانان و دانشجویان و اساتید دانشگاه و … صادر میکند. آیا جا ندارد با این حساب و توصیف با دستکاری در شعر حافظ، به نظام بگوییم: تو خود دشمن خودی، از میان برخیز!
یعنی تا قبل از این که توسط دشمنان داخلی و خارجی خودساخته از پا دربیایید به تغییر ریل حکمرانی و اصلاح سیاستهای دشمن ساز بپردازید.
