گروه سیاسی: ایران و روسیه بزرگترین غایب دور جدید از کنفرانس مونیخ خواهند بود. آلمان در روزهای اخیر و در مرحله تدارک برای دعوت از مهمانان به این نشست بین المللی تهران و مسکو را از فهرست خط زد تا بار دیگر سرسختی خود را نسبت به مسائل مربوط به این دو کشور نشان دهد.سران بیش از ۴۰ کشور و هیئتهای نمایندگی ارشد ۹۰دولت دیگر از مهمانان کنفرانس مونیخ هستند. عدم دعوت از روسیه به اعتقاد بسیاری، به راه انداختن جنگ اوکراین است. غرب حالا خود را یکدست در مقابل مسکو میبیند. هر چند که بعید است حتی در صورت دعوت شخص پوتین حاضر به حضور در بین رهبران جهان میشد. اما در مورد ایران دو فرضیه مطرح است. در وهله اول به نظر میرسد، این کار در ادامه رویکرد تند و تیز آلمانیها نسبت به وقایع اخیر در کشور است. دعوت از اپوزیسیون به این اجلاس احتمال این موضوع را بسیار بالا میبرد. اما در عین حال؛ ادعاها در مورد همکاریهای نظامی ایران با روسیه هم میتواند از دلایل عدم دعوت مقامات کشورمان به این اجلاس امنیتی باشد.
خبرآنلاین با عبدالرضا فرجی راد، کارشناس مسائل بین الملل در مورد عدم دعوت از ایران به اجلاس مونیح گفتگو کرده که در ادامه می خوانید:
فرجی راد استاد ژئوپلیتیک دانشگاه و سفیر سابق ایران در نروژ در مورد اهمیت کنفرانس مونیخ میگوید: کنفرانس مونیح یک کنفرانس امنیتی است که بیشتر از شخصیت های سیاسی جهان دعوت میشود تا نظرات خود را در مورد امنیت جهانی و منطقه ای اعلام کنند. در کنفرانس سخنرانی هایی مطرح میشود. اما برخی از سران هم دیدگاه ها و راهبردهای خود را مطرح میکنند. مهم این است که در کنار این کنفرانس ملاقاتهایی بین شخصیتهای سیاسی جهان ایجاد می شود که دیدگاه هایی در مورد مسائل اوکراین؛ افغانستان، عراق، سوریه و… مورد گفتگو قرار میگیرد و بعضا هم یارکشی می شود و سعی می کنند دیدگاه ها را نسبت به هم نزدیک کنند. لذا از این نظر است که کنفرانس امنیتی مونیخ دارای اهمیت است.
او در مورد عدم دعوت از ایران و روسیه توضیح میدهد: طبیعتا این خوب نیست که ایران را دعوت نکردند. آنها با روسیه در حال جنگ هستند و میدانند که خود آقای پوتین به این اجلاس نمیآید و وزیر خارجه اش را می فرستد. همچنین آنها نمی خواهند صحبتی از سوی روسیه مطرح شود و توجیحات روسیه را در رابطه با شروع جنگ بپذیرند چون می دانند چه خواهد گفت. در مورد ایران این دعوت نشدن در بین کشورهای دنیا جنبه خوبی ندارد. آنها می خواهند ظاهرا یک پیامی را به ایران بدهند. آلمان میزبان این کنفرانس است و عهده دار آن غرب است و معمولا هماهنگیهایی بین کشورهای غربی می شود. با توجه به تحولاتی که در ایران در سه چهار ماه گذشته رخ داده و فشار افکار عمومی بر دولت های غربی و از سوی دیگر به خاطر توافق هسته ای و همکاری نظامی بین ایران و روسیه می خواهند پیام هایی بدهند که ما می توانیم مسیر دیگری را هم در قبال ایران انتخاب کنیم که این هدف را در حال حاضر دنبال میکنند.
فرجی راد در مورد دعوت از چهرههای مخالف به جای دولت به کنفرانس مونیخ میگوید: اپوزیسیون طبیعتا حرف خودشان را می زنند. حرف هایی که در چهارماه گذشته زده اند را میگویند و سعی میکنند تا رهبران و شخصیت های جهان را تحت تاثیر حرف های خود قرار دهند و آنهایی که دعوت کردهاندهدفشان همین بوده تا آنها توانند تاثیرگذاری داشته باشند. حالا اینکه چقدر این تاثیرگذاری میتواند مهم باشد را در آینده باید دید. حساسیت اروپا و آمریکا و در واقع ناتو؛ غرب نسبت به همکاری ایران و روسیه که از حدی که انتظار داشتند فراتر رفته، حساس هستند. این خودش یک فشار بر ایران است و آنها فشار می آوردند که با این حرکت،یعنی عدم دعوت از ایران و دعوت از اپوزیسیون قصد دارند تا با فشار اوردن بر ایران کاری کنند تا ایران همکاری خود را با روسیه کاهش دهد تا بتواند با غرب کار کند.
خبرآنلاین با عبدالرضا فرجی راد، کارشناس مسائل بین الملل در مورد عدم دعوت از ایران به اجلاس مونیح گفتگو کرده که در ادامه می خوانید:
فرجی راد استاد ژئوپلیتیک دانشگاه و سفیر سابق ایران در نروژ در مورد اهمیت کنفرانس مونیخ میگوید: کنفرانس مونیح یک کنفرانس امنیتی است که بیشتر از شخصیت های سیاسی جهان دعوت میشود تا نظرات خود را در مورد امنیت جهانی و منطقه ای اعلام کنند. در کنفرانس سخنرانی هایی مطرح میشود. اما برخی از سران هم دیدگاه ها و راهبردهای خود را مطرح میکنند. مهم این است که در کنار این کنفرانس ملاقاتهایی بین شخصیتهای سیاسی جهان ایجاد می شود که دیدگاه هایی در مورد مسائل اوکراین؛ افغانستان، عراق، سوریه و… مورد گفتگو قرار میگیرد و بعضا هم یارکشی می شود و سعی می کنند دیدگاه ها را نسبت به هم نزدیک کنند. لذا از این نظر است که کنفرانس امنیتی مونیخ دارای اهمیت است.
او در مورد عدم دعوت از ایران و روسیه توضیح میدهد: طبیعتا این خوب نیست که ایران را دعوت نکردند. آنها با روسیه در حال جنگ هستند و میدانند که خود آقای پوتین به این اجلاس نمیآید و وزیر خارجه اش را می فرستد. همچنین آنها نمی خواهند صحبتی از سوی روسیه مطرح شود و توجیحات روسیه را در رابطه با شروع جنگ بپذیرند چون می دانند چه خواهد گفت. در مورد ایران این دعوت نشدن در بین کشورهای دنیا جنبه خوبی ندارد. آنها می خواهند ظاهرا یک پیامی را به ایران بدهند. آلمان میزبان این کنفرانس است و عهده دار آن غرب است و معمولا هماهنگیهایی بین کشورهای غربی می شود. با توجه به تحولاتی که در ایران در سه چهار ماه گذشته رخ داده و فشار افکار عمومی بر دولت های غربی و از سوی دیگر به خاطر توافق هسته ای و همکاری نظامی بین ایران و روسیه می خواهند پیام هایی بدهند که ما می توانیم مسیر دیگری را هم در قبال ایران انتخاب کنیم که این هدف را در حال حاضر دنبال میکنند.
فرجی راد در مورد دعوت از چهرههای مخالف به جای دولت به کنفرانس مونیخ میگوید: اپوزیسیون طبیعتا حرف خودشان را می زنند. حرف هایی که در چهارماه گذشته زده اند را میگویند و سعی میکنند تا رهبران و شخصیت های جهان را تحت تاثیر حرف های خود قرار دهند و آنهایی که دعوت کردهاندهدفشان همین بوده تا آنها توانند تاثیرگذاری داشته باشند. حالا اینکه چقدر این تاثیرگذاری میتواند مهم باشد را در آینده باید دید. حساسیت اروپا و آمریکا و در واقع ناتو؛ غرب نسبت به همکاری ایران و روسیه که از حدی که انتظار داشتند فراتر رفته، حساس هستند. این خودش یک فشار بر ایران است و آنها فشار می آوردند که با این حرکت،یعنی عدم دعوت از ایران و دعوت از اپوزیسیون قصد دارند تا با فشار اوردن بر ایران کاری کنند تا ایران همکاری خود را با روسیه کاهش دهد تا بتواند با غرب کار کند.