گروه سیاسی: آذر منصوری فعال سیاسی اصلاح طلب در روزنامه اعتماد نوشت: با پیشرفت تکنولوژی ارتباطات و دسترسی بشر به ابزارهای ارتباطی جدید، دنیایی نوین پدید آمد و در همه ارکان زندگی انسانها تغییراتی شگرف ایجاد کرد. ظهور و بروز انواع شبکههای اجتماعی چنان تنوع و زنجیره گستردهای بین جوامع بشری ایجاد کرد که مرزهای فرهنگی، مرزهای جغرافیایی را درنوردید و انسان توانست با یک کلیک به انباشتی از اطلاعات و گسترهای از ارتباطات دست پیدا کند.
پذیرش این تغییرات و ظرفیتهای جدید از جانب کشورهای توسعهیافته یا کشورهایی که در تلاشند در مسیر توسعهیافتگی شتاب بیشتری بگیرند، موجب شد این دنیای جدید نه تنها برای آنها یک فرصت قلمداد شود، بلکه از آن برای توسعه بیشتر و رفاه شهروندانشان نیز حداکثر استفاده را ببرند. در همین کشورها به دلیل پذیرش واقعیتهای این دنیای جدید، ضرورت آموزشهای لازم برای استفاده صحیح و پیشگیری از مخاطرات احتمالی آن نیز در دستور کار دولتها قرار گرفته است.
اما برخی کشورها منجمله کشور ما نه تنها در پذیرش این ظرفیتها تاخیر داشته و دارد، بلکه به دلیل باور غالب به تهدید بودن شبکههای اجتماعی، از روشهای سلبی در مواجهه با آنها استفاده میکند. اعمال فیلترینگ و محدودیت برای شبکههای اجتماعی پر مخاطب که کاربران ایرانی تمایل بیشتری برای استفاده از آنها دارند نیز متاثر از همین نگاه و رویکرد است.
در حالی که گردش آزادانه اطلاعات از یک سو میتواند در بهبود شیوه حکمرانی نقش بسزایی داشته باشد و از سوی دیگر توانایی و قدرت جامعه را در خدمت به توسعه همهجانبه بالا ببرد. از طرف دیگر استفاده از فیلترینگ برای ایجاد محدودیت دسترسی شهروندان به شبکههای اجتماعی نه تنها باعث کم شدن تقاضای استفاده از این شبکهها نشده، بلکه همین تقاضا موجب شده مردم ایران بیشترین تقاضا را برای استفاده از فیلترشکنها داشته باشند.
مخاطرات استفاده عموم مردم به خصوص کودکان و نوجوانان بر کسی پوشیده نیست و بارها روانشناسان این خطرات را بازگو کردهاند. در واقع رویکرد صرف سلبی به دنیای مجازی و اعمال محدودیت در دسترسی شهروندان به ظرفیتهای آن با هر تحلیلی هم به ضرر حکمرانی است و هم به جامعه آسیب میرساند. روند رو به تزاید شکاف حاکمیت- ملت و آنچه در جنبش مهسا رخ داد، گواه این وضعیت بغرنج ایران امروز است.
این وضعیت بغرنج بر صنعت گردشگری نیز تاثیرات مخرب خود را در کنار اعمال سختگیریهای دیگر برای گردشگران به جا گذاشته است. اعطای اینترنت بدون فیلتر برای گردشگران، هرچند نشانگر ایجاد امکانات بیشتر برای آنهاست، اما تاثیری در جذب بیشتر آنها نخواهد داشت، چرا که همان رویکردی که موجب کاهش گردشگران شده، بر اعمال فیلترینگ در مورد شهروندان خود اصرار دارد. جذب گردشگران به ایران الزاماتی دارد که بخشی از آن همین نوع نگاه به اداره کشور است.
پذیرش این تغییرات و ظرفیتهای جدید از جانب کشورهای توسعهیافته یا کشورهایی که در تلاشند در مسیر توسعهیافتگی شتاب بیشتری بگیرند، موجب شد این دنیای جدید نه تنها برای آنها یک فرصت قلمداد شود، بلکه از آن برای توسعه بیشتر و رفاه شهروندانشان نیز حداکثر استفاده را ببرند. در همین کشورها به دلیل پذیرش واقعیتهای این دنیای جدید، ضرورت آموزشهای لازم برای استفاده صحیح و پیشگیری از مخاطرات احتمالی آن نیز در دستور کار دولتها قرار گرفته است.
اما برخی کشورها منجمله کشور ما نه تنها در پذیرش این ظرفیتها تاخیر داشته و دارد، بلکه به دلیل باور غالب به تهدید بودن شبکههای اجتماعی، از روشهای سلبی در مواجهه با آنها استفاده میکند. اعمال فیلترینگ و محدودیت برای شبکههای اجتماعی پر مخاطب که کاربران ایرانی تمایل بیشتری برای استفاده از آنها دارند نیز متاثر از همین نگاه و رویکرد است.
در حالی که گردش آزادانه اطلاعات از یک سو میتواند در بهبود شیوه حکمرانی نقش بسزایی داشته باشد و از سوی دیگر توانایی و قدرت جامعه را در خدمت به توسعه همهجانبه بالا ببرد. از طرف دیگر استفاده از فیلترینگ برای ایجاد محدودیت دسترسی شهروندان به شبکههای اجتماعی نه تنها باعث کم شدن تقاضای استفاده از این شبکهها نشده، بلکه همین تقاضا موجب شده مردم ایران بیشترین تقاضا را برای استفاده از فیلترشکنها داشته باشند.
مخاطرات استفاده عموم مردم به خصوص کودکان و نوجوانان بر کسی پوشیده نیست و بارها روانشناسان این خطرات را بازگو کردهاند. در واقع رویکرد صرف سلبی به دنیای مجازی و اعمال محدودیت در دسترسی شهروندان به ظرفیتهای آن با هر تحلیلی هم به ضرر حکمرانی است و هم به جامعه آسیب میرساند. روند رو به تزاید شکاف حاکمیت- ملت و آنچه در جنبش مهسا رخ داد، گواه این وضعیت بغرنج ایران امروز است.
این وضعیت بغرنج بر صنعت گردشگری نیز تاثیرات مخرب خود را در کنار اعمال سختگیریهای دیگر برای گردشگران به جا گذاشته است. اعطای اینترنت بدون فیلتر برای گردشگران، هرچند نشانگر ایجاد امکانات بیشتر برای آنهاست، اما تاثیری در جذب بیشتر آنها نخواهد داشت، چرا که همان رویکردی که موجب کاهش گردشگران شده، بر اعمال فیلترینگ در مورد شهروندان خود اصرار دارد. جذب گردشگران به ایران الزاماتی دارد که بخشی از آن همین نوع نگاه به اداره کشور است.