گروه سیاسی: سایت عصرایران در یادداشتی به ادعا‌های اخیر مرتضی آقاتهرانی عضو جبهه پایداری درباره مشارکت در انتخابات و دستاورد‌های مجلس یازدهم پاسخ داده است.
حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی، نماینده جبهه پایداری در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با روزنامه خراسان درباره میزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس گفته است: «یک عامل موثر دیگر برای افزایش مشارکت، رسانه‌ای کردن دستاورد‌های مجلس است. وقتی مردم فکر کنند که این مجلس هم با مجلس‌های قبلی تفاوتی نمی‌کند و اثری در زندگی آنها نداشته، خب بالطبع رغبت آنان برای مشارکت نیز کمتر می‌شود… به نظرم مشکل اصلی آن است که دستاورد‌ها به درستی به مردم ارائه نمی‌شود و نقش آفرینی رسانه‌ها در این باره بسیار مهم است که بتوانند اقدامات مجلس را به عموم مردم ارائه دهند.»
درباره سخنان ایشان چند نکته قابل تأمل است:
۱ – اساساً ایشان و همفکران سیاسی شان، آیا قائل به مشارکت مردم در انتخابات هستند یا آن که همانند انتخابات گذشته، راضی به مشارکت حداقلی هستند تا بتوانند بار دیگر مجلس (و سپس دولت) را در اختیار بگیرند؟
به نظر می‌رسد مشارکتی که آقای آقا تهرانی و امثال ایشان بر زبان می‌رانند، با مشارکتی که در لغتنامه علوم سیاسی نوشته شده، دو مقوله متفاوت است. گو این که از منظر جناب ایشان، مشارکت یعنی “ما کاندیدا شویم و دوستان مان به ما رای دهند تا نماینده کل ملت شویم و هر چه خواستیم بر همه تحمیل کنیم”؛ حال آن که به نظر می‌رسد تعریف درست مشارکت این است که “همه گروه‌ها و گرایش‌های داخل یک کشور کاندیدا داشته باشند و در یک انتخابات آزاد، اکثریت رای دهند و برندگان، با اختیارات کامل نمایندگان کل ملت شوند و حین نمایندگی، حقوق و احترام اقلیت را نیز رعایت کنند”.
جالب است همین آقای آقا تهرانی در یک نشست خبری دیگر در خوزستان، درباره افزایش مشارکت در انتخابات گفته است: ایجاد شور انقلابی و رفتن به پای صندوق رای مساله جدی است که همه باید در آن دست به دست هم دهند. به اعتقاد من حتی کسانی که نظر مخالف دارند هم پای صندوق بیایند و رای بدهند چرا که رای دادن مشت محکمی بر دهان مستکبران است.
واقعاً اگر ایشان و همفکران شان می‌گویند حتی مخالفان هم پای صندوق رأی بیایند، آیا حال که قدرت در دولت و مجلس را قبضه کرده اند، فضا را برای کاندیدا شدن مخالفان شان در انتخابات فراهم کرده اند یا از مخالفان انتظار دارند فقط در صف رأی و جلوی دوربین‌های تلویزیون باشند و بعد از “زدن مشت محکمی بر دهان مستکبران” – به تعبیر آقای آقاتهرانی – به خانه هایشان برگردند تا انتخاباتی دیگر و صفی و دوربینی و مشتی دیگر؟!
اگر واقعاً به فکر مشارکت مردم در انتخابات هستند و این قدر هم دم از ولایت و رهبری می‌زنند، به این سخنان شان که در ۵ تیر ۱۳۹۲ بیان شده است دقت کنند: ” اگر مردم در کشور به آینده امیدوار نباشند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند؛ اگر به نظام خودشان اعتماد نداشته باشند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند؛ اگر احساس آزادی نکنند، به انتخابات روی خوش نشان نمی‌دهند. “
به بیان دیگر، لازمه حضور مردم در انتخابات ۳ چیز است ” امید به آینده کشور”، “اعتماد به نظام” و “آزادی”.
اگر دولت و مجلس امید و اعتماد و آزادی را تقویت کرده اند، نگران مشارکت مردم نباشند و اگر تقویت نکرده یا تضعیف کرده اند، به تعبیر دقیق رهبر انقلاب، مردم روی خوش به انتخابات نشان نخواهند داد.
۲ – جناب آقا تهرانی گفته است: “وقتی مردم فکر کنند که این مجلس هم با مجلس‌های قبلی تفاوتی نمی‌کند و اثری در زندگی آنها نداشته، خب بالطبع رغبت آنان برای مشارکت نیز کمتر می‌شود. “
کنایه معنادار نوری قزلجه به آقاتهرانی؛ آقایانی که افترای «برجام ۲۰ دقیقه‌ای» را تکرار کردند، الان دنبال «لایحه حجاب ۳۰ ثانیه‌ای» هستند!
آقاتهرانی: لایحه عفاف و حجاب غلط املایی نداشت /باید منظور از بدحجابی و بی‌حجابی مشخص شود
این سخن، انداختن توپ در زمین مردم است، یعنی این فکر نادرست مردم است که باعث می‌شود تصور کنند مجلس خوب کار نکرده و در نتیجه در انتخابات شرکت نمی‌کنند!
به آقای آقای تهرانی می‌گوییم که که مردم عملکرد شما و دوستان تان را در دولت و مجلس، می‌بینند و در آثار آن را در لحظه لحظه زندگی شان – حتی در تنفس دم به دم شان – احساس می‌کنند و‌ای کاش، واقعا عملکردتان در زندگی مردم واقعاً هیچ تاثیری نداشت!
بنابراین لازم نکرده که شما مردم را متهم کنید که نمی‌دانند شما چه شاهکار‌هایی کرده اید!
در پاسخ به این بخش از سخنان ایشان که گفت است مردم فکر می‌کنند این مجلس اثری در زندگی آنها نداشته است، باید تصریح کرد که بسیاری از کار‌های مجلس کنونی، از ممانعت در احیای برجام و رفع تحریم‌ها و همراهی با محدودیت‌های اینترنتی و رأی به لوایح غیر کارشناسی بودجه و جنجال‌هایی مانند شاسی بلند‌ها و اخیراً نیز تصویب قانون جامعه شکن موسوم به حجاب و عفاف و … چنان بر زندگی مردم اثرگذار بوده اند که قابل انکار و کتمان نیستند.
۳ – ایشان گفته است: به نظرم مشکل اصلی آن است که دستاورد‌ها به درستی به مردم ارائه نمی‌شود و نقش آفرینی رسانه‌ها در این باره بسیار مهم است که بتوانند اقدامات مجلس را به عموم مردم ارائه دهند.
همین که می‌گویند مشکل اینجاست که دستاوردهایمان به درستی به مردم ارائه نمی‌شود، خودش نشان ضعف عملکرد است. اگر مجموعه‌ای آنقدر قوی و کارآمد است که دستاورد دارد، حتماً می‌تواند آنها را ارائه هم بکند. اگر هم آنقدر ناکارآمد و ضعیف است که حتی نمی‌تواند بگوید چه کرده، چگونه می‌تواند مدعی کارنامه درخشان شود؟
خود آقای آقاتهرانی که از زعمای مجلس است، به جای آن که بگوید ما دستاورد‌های زیادی داشته ایم و از رسانه‌ها انتظار داشته باشد بروند و آنها را بیابند و اطلاع رسانی کنند، بهتر است دستاورد‌های واقعی را که در زندگی مردم اثر مثبت و ملموس گذاشته، فهرست کند و به اطلاع مردم برساند؛ رسانه هم که از صدا و سیما گرفته تا سایت‌های استانی و لشکر توئیت زن، کم ندارند و شگفتا که با این همه رسانه که دربست در اختیارشان است، از عدم انتشار دستاوردهایشان هم شاکی اند!
و سخن پایانی این که ما نیز حامی مشارکت حداکثری مردم در انتخابات و تعیین سرنوشت ملت و کشور هستیم، ولی معتقدیم این مشارکت با باندبازی‌های خالص سازان محقق نمی‌شود بلکه در با تحقق همان سه اصل پیش گفته “امید، اعتماد و آزادی” شکل عملی به خود می‌گیرد و باقی فسانه است
حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی، نماینده جبهه پایداری در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با روزنامه خراسان درباره میزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس گفته است: «یک عامل موثر دیگر برای افزایش مشارکت، رسانه‌ای کردن دستاورد‌های مجلس است. وقتی مردم فکر کنند که این مجلس هم با مجلس‌های قبلی تفاوتی نمی‌کند و اثری در زندگی آنها نداشته، خب بالطبع رغبت آنان برای مشارکت نیز کمتر می‌شود… به نظرم مشکل اصلی آن است که دستاورد‌ها به درستی به مردم ارائه نمی‌شود و نقش آفرینی رسانه‌ها در این باره بسیار مهم است که بتوانند اقدامات مجلس را به عموم مردم ارائه دهند.»
درباره سخنان ایشان چند نکته قابل تأمل است:
۱ – اساساً ایشان و همفکران سیاسی شان، آیا قائل به مشارکت مردم در انتخابات هستند یا آن که همانند انتخابات گذشته، راضی به مشارکت حداقلی هستند تا بتوانند بار دیگر مجلس (و سپس دولت) را در اختیار بگیرند؟
به نظر می‌رسد مشارکتی که آقای آقا تهرانی و امثال ایشان بر زبان می‌رانند، با مشارکتی که در لغتنامه علوم سیاسی نوشته شده، دو مقوله متفاوت است. گو این که از منظر جناب ایشان، مشارکت یعنی “ما کاندیدا شویم و دوستان مان به ما رای دهند تا نماینده کل ملت شویم و هر چه خواستیم بر همه تحمیل کنیم”؛ حال آن که به نظر می‌رسد تعریف درست مشارکت این است که “همه گروه‌ها و گرایش‌های داخل یک کشور کاندیدا داشته باشند و در یک انتخابات آزاد، اکثریت رای دهند و برندگان، با اختیارات کامل نمایندگان کل ملت شوند و حین نمایندگی، حقوق و احترام اقلیت را نیز رعایت کنند”.
جالب است همین آقای آقا تهرانی در یک نشست خبری دیگر در خوزستان، درباره افزایش مشارکت در انتخابات گفته است: ایجاد شور انقلابی و رفتن به پای صندوق رای مساله جدی است که همه باید در آن دست به دست هم دهند. به اعتقاد من حتی کسانی که نظر مخالف دارند هم پای صندوق بیایند و رای بدهند چرا که رای دادن مشت محکمی بر دهان مستکبران است.
واقعاً اگر ایشان و همفکران شان می‌گویند حتی مخالفان هم پای صندوق رأی بیایند، آیا حال که قدرت در دولت و مجلس را قبضه کرده اند، فضا را برای کاندیدا شدن مخالفان شان در انتخابات فراهم کرده اند یا از مخالفان انتظار دارند فقط در صف رأی و جلوی دوربین‌های تلویزیون باشند و بعد از “زدن مشت محکمی بر دهان مستکبران” – به تعبیر آقای آقاتهرانی – به خانه هایشان برگردند تا انتخاباتی دیگر و صفی و دوربینی و مشتی دیگر؟!
اگر واقعاً به فکر مشارکت مردم در انتخابات هستند و این قدر هم دم از ولایت و رهبری می‌زنند، به این سخنان شان که در ۵ تیر ۱۳۹۲ بیان شده است دقت کنند: ” اگر مردم در کشور به آینده امیدوار نباشند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند؛ اگر به نظام خودشان اعتماد نداشته باشند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند؛ اگر احساس آزادی نکنند، به انتخابات روی خوش نشان نمی‌دهند. “
به بیان دیگر، لازمه حضور مردم در انتخابات ۳ چیز است ” امید به آینده کشور”، “اعتماد به نظام” و “آزادی”.
اگر دولت و مجلس امید و اعتماد و آزادی را تقویت کرده اند، نگران مشارکت مردم نباشند و اگر تقویت نکرده یا تضعیف کرده اند، به تعبیر دقیق رهبر انقلاب، مردم روی خوش به انتخابات نشان نخواهند داد.
۲ – جناب آقا تهرانی گفته است: “وقتی مردم فکر کنند که این مجلس هم با مجلس‌های قبلی تفاوتی نمی‌کند و اثری در زندگی آنها نداشته، خب بالطبع رغبت آنان برای مشارکت نیز کمتر می‌شود. “
کنایه معنادار نوری قزلجه به آقاتهرانی؛ آقایانی که افترای «برجام ۲۰ دقیقه‌ای» را تکرار کردند، الان دنبال «لایحه حجاب ۳۰ ثانیه‌ای» هستند!
آقاتهرانی: لایحه عفاف و حجاب غلط املایی نداشت /باید منظور از بدحجابی و بی‌حجابی مشخص شود
این سخن، انداختن توپ در زمین مردم است، یعنی این فکر نادرست مردم است که باعث می‌شود تصور کنند مجلس خوب کار نکرده و در نتیجه در انتخابات شرکت نمی‌کنند!
به آقای آقای تهرانی می‌گوییم که که مردم عملکرد شما و دوستان تان را در دولت و مجلس، می‌بینند و در آثار آن را در لحظه لحظه زندگی شان – حتی در تنفس دم به دم شان – احساس می‌کنند و‌ای کاش، واقعا عملکردتان در زندگی مردم واقعاً هیچ تاثیری نداشت!
بنابراین لازم نکرده که شما مردم را متهم کنید که نمی‌دانند شما چه شاهکار‌هایی کرده اید!
در پاسخ به این بخش از سخنان ایشان که گفت است مردم فکر می‌کنند این مجلس اثری در زندگی آنها نداشته است، باید تصریح کرد که بسیاری از کار‌های مجلس کنونی، از ممانعت در احیای برجام و رفع تحریم‌ها و همراهی با محدودیت‌های اینترنتی و رأی به لوایح غیر کارشناسی بودجه و جنجال‌هایی مانند شاسی بلند‌ها و اخیراً نیز تصویب قانون جامعه شکن موسوم به حجاب و عفاف و … چنان بر زندگی مردم اثرگذار بوده اند که قابل انکار و کتمان نیستند.
۳ – ایشان گفته است: به نظرم مشکل اصلی آن است که دستاورد‌ها به درستی به مردم ارائه نمی‌شود و نقش آفرینی رسانه‌ها در این باره بسیار مهم است که بتوانند اقدامات مجلس را به عموم مردم ارائه دهند.
همین که می‌گویند مشکل اینجاست که دستاوردهایمان به درستی به مردم ارائه نمی‌شود، خودش نشان ضعف عملکرد است. اگر مجموعه‌ای آنقدر قوی و کارآمد است که دستاورد دارد، حتماً می‌تواند آنها را ارائه هم بکند. اگر هم آنقدر ناکارآمد و ضعیف است که حتی نمی‌تواند بگوید چه کرده، چگونه می‌تواند مدعی کارنامه درخشان شود؟
خود آقای آقاتهرانی که از زعمای مجلس است، به جای آن که بگوید ما دستاورد‌های زیادی داشته ایم و از رسانه‌ها انتظار داشته باشد بروند و آنها را بیابند و اطلاع رسانی کنند، بهتر است دستاورد‌های واقعی را که در زندگی مردم اثر مثبت و ملموس گذاشته، فهرست کند و به اطلاع مردم برساند؛ رسانه هم که از صدا و سیما گرفته تا سایت‌های استانی و لشکر توئیت زن، کم ندارند و شگفتا که با این همه رسانه که دربست در اختیارشان است، از عدم انتشار دستاوردهایشان هم شاکی اند!
و سخن پایانی این که ما نیز حامی مشارکت حداکثری مردم در انتخابات و تعیین سرنوشت ملت و کشور هستیم، ولی معتقدیم این مشارکت با باندبازی‌های خالص سازان محقق نمی‌شود بلکه در با تحقق همان سه اصل پیش گفته “امید، اعتماد و آزادی” شکل عملی به خود می‌گیرد و باقی فسانه است
