✍️ صادق زیباکلام
دیروز چندین رسانه انقلابی تندرو وابسته به نظام از جمله “خبرگزاری فارس” و”روزنامه جوان” تماس گرفتند برای گفتگو و تهیه گزارش پیرامون رفتار خشونتآمیز پلیس آمریکا در برخورد با دانشجویان معترض به رفتار اسراییل در نوارغزه و حمایت از فلسطینیها. من به همهشان گفتم که با کمال میل حاضر به مصاحبه هستم فقط یک شرط دارم. شما بعنوان خبرنگار، لطفا یکسری آمار پیرامون رفتارپلیس و نیروهای ضد شورش آمریکا ظرف هفت ماه گذشته درقبال اعتراضات دانشجویان در دانشگاههای آن کشور برایم تهیه کنید.
ظرف هفت ماه گذشته که این اعتراضات دربسیاری از دانشگاههای مهم و معتبر آمریکا علیه عملکرد اسرائیل در نوارغزه و حمایت از فلسطینیها درجریان بوده:
– چند دانشجو و استاد در نتیجه اصابت شوکر مجروح شدهاند؟
– چه تعداد از معترضین در نتیجه اصابت گلوله ساچمهای به چشمانشان بیناییشان را از دست دادهاند؟
– چه تعدادی از معترضین در نتیجه شلیک گلولههای جنگی از پشت بام ساختمانهای اطراف دانشگاه کلمبیا یا کالیفرنیا کشته و یا مجروح شدهاند؟
– چه تعدادی ازاساتید آمریکا بواسطه حمایت ازدانشجویان، ممنوع التدریس یا ازدانشگاه اخراج شدهاند؟
– چه تعدادی از دانشجویان معترض تعلیق شدهاند؟
– برای چه تعداد از معترضین اعم از اساتید یا دانشجویان، قوه قضاییه آمریکا به اتهام “اقدام علیه امنیت کشور” تشکیل پرونده های امنیتی داده؟
– چه تعداد اساتید و دانشجویان توسط نهادهای امنیتی آمریکا دربازداشت بسر میبرند؟
– چه تعداد ازمعترضین متهم به ارتباط
با بیگانگان شدهاند؟
– موبایل چه تعداد از دانشجویان به اتهام فیلمبرداری و گرفتن عکس ازعملکرد پلیس ضبط شده و خودشان هم متهم به جاسوسی شدهاند؟
اما این همه داستان دیروز نبود. دو اتفاق دیگر هم افتادند. یکی از دانشجویان دختر که ظاهرش کاملا غیر حزب اللهی بود، بمن گفتند: “ایکاش شما آزادگی و دفاع ازحقیقت را از اساتید آمریکایی که این چنین از فلسطینیها بدفاع برخاستهاند یاد میگرفتید.” مورد دوم مطلبی بود که خانم “میترا کثیری” یکی از همکاران بسیار متدین دانشکده ازم پرسیدند: “چطور میشود آمریکاییهایی که «انقلاب فرهنگی» نداشتند، دانشجویانشان اینقدر از فلسطینیها دفاع میکنند، اما دانشجویان ما علیرغم «انقلاب فرهنگی»، انگار نه انگار؟”
دیروز چندین رسانه انقلابی تندرو وابسته به نظام از جمله “خبرگزاری فارس” و”روزنامه جوان” تماس گرفتند برای گفتگو و تهیه گزارش پیرامون رفتار خشونتآمیز پلیس آمریکا در برخورد با دانشجویان معترض به رفتار اسراییل در نوارغزه و حمایت از فلسطینیها. من به همهشان گفتم که با کمال میل حاضر به مصاحبه هستم فقط یک شرط دارم. شما بعنوان خبرنگار، لطفا یکسری آمار پیرامون رفتارپلیس و نیروهای ضد شورش آمریکا ظرف هفت ماه گذشته درقبال اعتراضات دانشجویان در دانشگاههای آن کشور برایم تهیه کنید.
ظرف هفت ماه گذشته که این اعتراضات دربسیاری از دانشگاههای مهم و معتبر آمریکا علیه عملکرد اسرائیل در نوارغزه و حمایت از فلسطینیها درجریان بوده:
– چند دانشجو و استاد در نتیجه اصابت شوکر مجروح شدهاند؟
– چه تعداد از معترضین در نتیجه اصابت گلوله ساچمهای به چشمانشان بیناییشان را از دست دادهاند؟
– چه تعدادی از معترضین در نتیجه شلیک گلولههای جنگی از پشت بام ساختمانهای اطراف دانشگاه کلمبیا یا کالیفرنیا کشته و یا مجروح شدهاند؟
– چه تعدادی ازاساتید آمریکا بواسطه حمایت ازدانشجویان، ممنوع التدریس یا ازدانشگاه اخراج شدهاند؟
– چه تعدادی از دانشجویان معترض تعلیق شدهاند؟
– برای چه تعداد از معترضین اعم از اساتید یا دانشجویان، قوه قضاییه آمریکا به اتهام “اقدام علیه امنیت کشور” تشکیل پرونده های امنیتی داده؟
– چه تعداد اساتید و دانشجویان توسط نهادهای امنیتی آمریکا دربازداشت بسر میبرند؟
– چه تعداد ازمعترضین متهم به ارتباط
با بیگانگان شدهاند؟
– موبایل چه تعداد از دانشجویان به اتهام فیلمبرداری و گرفتن عکس ازعملکرد پلیس ضبط شده و خودشان هم متهم به جاسوسی شدهاند؟
اما این همه داستان دیروز نبود. دو اتفاق دیگر هم افتادند. یکی از دانشجویان دختر که ظاهرش کاملا غیر حزب اللهی بود، بمن گفتند: “ایکاش شما آزادگی و دفاع ازحقیقت را از اساتید آمریکایی که این چنین از فلسطینیها بدفاع برخاستهاند یاد میگرفتید.” مورد دوم مطلبی بود که خانم “میترا کثیری” یکی از همکاران بسیار متدین دانشکده ازم پرسیدند: “چطور میشود آمریکاییهایی که «انقلاب فرهنگی» نداشتند، دانشجویانشان اینقدر از فلسطینیها دفاع میکنند، اما دانشجویان ما علیرغم «انقلاب فرهنگی»، انگار نه انگار؟”