بثینه شعبان، مشاور رئیس جمهور سوریه و اندیشمند عرب در تحلیلی درباره اعتراضات دانشجویی ضد صهیونیستی در آمریکا در روزنامه سوری الوطن نوشت: «در چهره کارولین فوهلین، استاد اقتصاد دانشگاه اموری، با تمام بهت زدگی و وحشتی که در آن دیده میشود، پرسش عمیقی درباره یک سیستم دموکراتیک وجود دارد که پس از کنترل رژیم صهیونیستی بر اداره آن به یک سیستم فاشیستی تبدیل شده است که آزادی مردم را سرکوب میکند. در حالی که او سعی میکند پلیس آمریکایی را از خود دور کند و به پشت سرش نگاه میکند ببیند آیا کسی هست به کمکش بشتابد اما او کسی جز تعدادی مرد سرکوبگر مسلح را نمیبیند. در چهره واقعی او و ذات و ماهیتش نشانههای دردناکی از زن فلسطینی دیده میشود که توسط سربازان اسرائیلی در بیمارستان ناصر در مقابل چشمان خانوادهاش مورد تجاوز قرار گرفته و به دنبال مرگی است که او را از لحظه تحقیری شدیدتر و زیان بارتر از خود مرگ نجات دهد.
آنچه در محوطه بیمارستانهای فلسطین و دانشگاههای آمریکایی نقض و زیرپا گذاشته شده است، نه تنها حق بیماران برای درمان و دارو و حق آزادی دانشجویان برای بیان مسالمتآمیز عقیده خود در مورد جنگ وحشیانه نظام آپارتاید با حمایت رئیس جمهور صهیونیستی آمریکا است بلکه حق عزت و کرامتی است که تمام شرایع و ادیان و پیامبران برای انسانها تضمین کردهاند. حق دانشگاهها و بیمارستانها این است که ورود سلاح و حاملان آن و کسانی که عزت و کرامت انسانی را زیر پا میگذارند و به حق افراد برای ایستادگی، دفاع و حمایت از حقیقت و مخالفت با ظلم بی احترامی میکنند، به آنها ممنوع باشد.
بیشتر مطالبی که در مورد جنبش نجیب و صلح آمیز انسانی در دانشگاههای آمریکا تبلیغ شده است و گفته میشود، در واقع ذهن و هوش این انسانها را دست کم گرفته است و حق مطلب را ادا نمیکند. این جنبش در دانشگاه کلمبیا توسط دانشجویان یهودی و فلسطینی که به آزادی انسان و حق زندگی در سرزمین خود اعتقاد دارند، آغاز شد و ارتباطی با یهودستیزی یا موضع نسبت به یهودیان ندارد بلکه دانشجویان یهودی افتخار آغاز جنبشی در حمایت از غزه و مردم غزه تحت عنوان «نه به نام ما» را داشتند؛ آنهایی که از همان روزهای اول مخالف این بودند که دولت نژادپرست بنیامین نتانیاهو به نام آنها دست به جنگ نسل کشی و پاکسازی قومی علیه فلسطینیها بزند. آنها به تمام جهان اعلام کردند که در برابر اقدامات دولت شهرک نشینان نژادپرست افراطی تحت حمایت دولت صهیونیستی بایدن و در برابر غصب زمین، اشغالگری و سوء استفاده از مردمی صلح جو ایستادهاند که تنها هدفشان این است در سرزمین پدران و اجدادشان در صلح، آزادی و استقلال زندگی کنند.
رسانههای غربی که با پول صهیونیستها هدایت میشوند، بار دیگر اذهان مردم را دست کم گرفتند و گفتند که جنبش دانشجویی باعث شده است که دانشجویان یهودی در دانشگاهها احساس ناامنی کنند و در دانشگاههای خود مورد استقبال قرار نگیرند. جان شل، رئیس پلیس نیویورک میگوید: «حتی دانشجویانی که در دانشگاه کلمبیا دستگیر شدند، صلحجو بودند و در مقابل دستگیریشان مقاومت نکردند و گفتند که میخواهند حرفهای خود را کاملا مسالمتآمیز بیان کنند.»
درهم آمیختن و ربط دادن عمدی بین دولت یک رژیم نژادپرست که جنایات جنگی و نسل کشی آن توسط رهبران و سربازانش باید مشمول کلیه قوانین بینالمللی باشد که دولتهای کل جهان تابع آن هستند و بین طرح شعار یهودی ستیزی چیزی است که باید یک بار برای همیشه از بین برود. اینکه «اسرائیل» به طور عمدی و علنی بیش از ۳۴ هزار کودک، مادر و غیرنظامی را کشت، واقعیتی است که هیچ ربطی به یهودی ستیزی ندارد بلکه حاکمان صهیونیست «اسرائیل» بدترین دشمنان یهودیان، یهودیت و بشریت هستند. تامین پول و تسلیحات از سوی آمریکا برای دولت قاتل و ادامه حمایت و تأیید دولت صهیونیستی در کاخ سیاه، علیرغم همه جنایات شنیع این دولت علیه مردم بیگناه غزه و فلسطین، دولت آمریکا را که رئیس جمهور آن نیز از صهیونیستی بودن خود خبر داده است، در مقام شریک در ارتکاب این نسل کشی قرار میدهد.
بنابراین، آنچه دانشجویان صلح طلب آمریکایی با قیام خود در دانشگاهها میکوشند انجام دهند، نه تنها پیروزی برای مردم مظلوم غزه است، بلکه پیروزی برای ارزشهای آمریکایی است که مقامات آمریکا ادعای پذیرش آن را دارند و برای وجهه ایالات متحده در جهان و موسسات دانشگاهی آن است که به تفکر صادقانه و آزادی در گفتگوهای فکری و مطالعاتی معروف هستند که ایالات متحده در برابر دنیا به آن افتخار میکند. این دانشجویان خودجوش و صادق مسئولیت هویت کشور و اعتبار کشورشان در جهان را بسیار بیشتر از دولتشان بر عهده دارند که رئیس جمهور آن حمایت بی حد و حصر خود را از جنایتکاران صهیونیست اعلام میکند و نتانیاهو جنایتکار جنگی و فاشیست نژادپرست را تشویق میکند؛ نتانیاهو و گروهی که تاریخ با سختترین نوع محکومیت علیه آنها قضاوت خواهد کرد و او و کسانی که از او حمایت کردند و با او در ارتکاب این نسل کشی شنیع همکاری کردند در صفحات سیاه کارنامه بشری خواهند بود.
اگر این دانشگاهها که دنیا به آن افتخار میکند، در طول دههها، نخبگان حاکمی را به دنیا تحویل دادند که بر آمریکا حکومت میکردند و قطبنمای حاکمیت را هدایت میکردند، پس چرا امروز اعتماد را به همین نخبگان با توهینها و تحقیر کردن و سرکوب مسلحانه پلیس علیه آنها کنار گذاشتند؟ با وجود اینکه تمام تلاششان این است که راه غلط را اصلاح کنند و نسبت به تاریخ نهادها و کشورشان و احساس انسانیشان نسبت به برادران ضعیف و درمانده غیرت دارند؛ برادرانی که توسط یک ماشین جنگی مرگبار قربانی میشوند که دولت ایالات متحده انواع سلاحهای مرگ و ویرانگر را برای آن تامین میکند و در نتیجه شریک جرم و قربانی شدن این مردم بی گناه است.
این تنها جنبش شرافتمندانه و مسالمت آمیز دانشجویی خواهد بود که نهادهای آمریکایی میتوانند در دفاع از حقوق بشر و آزادی بیان در پیش بگیرند در غیر این صورت، نهادهای آمریکایی که خود را داور هر اتفاقی در جهان میدانند و آنهایی را که به حقوق بشر پایبند بودهاند و آنهایی که به حقوق بشر پایبند نیستند را طبقه بندی میکنند چگونه میتوانند سرکوب وحشیانه و مسلحانه دانشجویان و استادانی را که دانشگاههای این کشور شاهد آن هستند، طبقه بندی کنند و درباره این سرکوبها چه میتوانند بگویند درحالی که آشکارا با هر دستوری که به کشورهای دیگر در مورد لزوم تظاهرات مسالمتآمیز، حمله نکردن به تظاهرکنندگان و آزادی بیان میدهند، تناقض دارد؟
خطری در اینجا نهفته است و آن این است که اقدامات سرکوبگرانه در محوطه دانشگاههای آمریکا، دستگیری تحقیرآمیز اساتید و تهدید به اخراج روسای دانشگاهها در صورت عدم سرکوب دانشجویان، همه اینها کاملا با آنچه ایالات متحده درباره حفظ آزادیها و تضمین حق تظاهرات مسالمت آمیز و ابراز عقیده ادعا میکند در تضاد است. دقیقا از همین جا میتوانیم تصویری را که دو روز پیش از دیدار شی جینپینگ، رئیس جمهور چین با آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا دیدیم، درک کنیم. جینپینگ مانند ابوالهول در وسط میز نشسته در حالی که بلینکن سعی میکند همزمان با نگاه کردن به وی سخنانش را بشنود. سخنان شی جینپینگ شیوا، عمیق و هدفمند بود وقتی به وزیر امور خارجه آمریکا گفت که ایالات متحده و چین باید شریک باشند، نه دشمن و این چیزی است که تمام جهان آن را میخواهد، نه فقط چین و آمریکا و هر یک از طرفین نباید چیزی نگوید و کار دیگری انجام دهد.
و نکته همین جاست که شی جینپینگ قصد داشت به بلینکن بگوید که شما حرفتان یک چیز است و کارتان چیز دیگر و باید جلوی این را بگیرید. رئیسجمهور چین با این عبارت از طرف کل جهان صحبت میکرد و میگفت که جهان از ریاکاری آمریکا و غرب و حرفهایی که هیچ ربطی به آنچه در واقعیت انجام میدهند، ندارد، به تنگ آمده است. دانشگاههای آمریکا تا حدودی تلاش میکنند این شکاف را پر کنند و آرمانهایی را که آمریکاییها اعلام میکنند اجرا کنند. با این کار این دانشجویان و استادان تنها از خود فلسطینیها دفاع نمیکنند بلکه از وجهه و اعتبار خود آمریکا دفاع میکنند؛ آمریکایی که صهیونیسم، دسته جنایتکار نژادپرست حاکم در نظام آپارتاید و ایالات متحده و پیروانشان در غرب سعی در کشیدن آن به تونلهای تاریک و نفرت انگیز تاریخ دارند.»
انتهای پیام