دولت پزشکیان چگونه دولتی خواهد بود؟

 

آقای پزشکیان هیچوقت از عبارت و لفظ «اجماع ملی» برای تشریح دولت آتی خود استفاده نکرده است. این عبارت توسط برخی رسانه‌ها و افراد خاص، به آقای پزشکیان نسبت داده می‌شود تا برداشت مدنظر خود را از این سخن داشته باشند. آقای پزشکیان گفته است که ما باید تلاش کنیم که در کشور اجماع صورت بگیرد.

 

این سخن آقای پزشکیان ضرورتا به معنای حضور همه احزاب و گروه‌ها در کابینه دولت چهاردهم نیست، بلکه ایشان معتقد است باید از افراد توانمند و کارآمد استفاده کرد. نظرات این افراد کارآمد و توانمند اگر از جبهه مخالف ایشان هم باشد می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و همه این‌ها یعنی همراهی و همگامی ملی.

 

قرار است دولت آقای پزشکیان، دولت تمام متخصص باشد، اما برای شکل گیری چنین دولتی، مجلس هم باید نهایت همکاری را انجام دهد تا افرادی رای اعتماد بگیرند که می‌توانند عملکرد مناسبی داشته باشند.

 

هیچ امر انسانی صد در صد تحقق پیدا نمی‌کند و طبیعتا ممکن است، آن چیزی که آقای پزشکیان مدنظر دارد، به شکل کامل اجرایی نشود، اما نهایتا این آقای پزشکیان به عنوان رئیس جمهور است که تصمیم نهایی را بگیرد. آن چه که اکنون مهم است، ترکیب فعلی شورا و شکل گیری یک تشکل از افراد همفکر و همراه آقای پزشکیان در جبهه اصلاحات است. در نهایت باید آن چه به عنوان خروجی این همفکری‌ها می بینیم، حاصل اجماع نظر همه کارشناس‌ها باشد. همانطور که خود آقای پزشکیان گفته اند. فراموش نکنیم که آقای پزشکیان باید حق نظر نهایی را با توجه به وضعیت امروز کشور و با توجه به لزوم توازن قوا، در نظر داشته باشد.

 

یک واقعیت در دنیای سیاست وجود دارد که می‌گوید افراد فرصت طلب همه جا هستند. این موضوع را که نمی‌توان کتمان کرد. برخی افراد هستند که اصلا هیچ هزینه‌ای را برای فعالیت‌های سیاسی نمی‌پردازند، ولی دوست دارند به عنوان و مقام هم برسند. این طبیعیست که در ستاد آقای پزشکیان و در مجموعه افرادی که به عنوان افراد کارآمد معرفی شده اند، برخی از این نوع افراد هم حضور داشته باشند. این در حالیست که خانم آذر منصوری رسما اعلام کرده اند جبهه اصلاحات هیچ توقع و درخواستی از آقای پزشکیان ندارد و فقط از ایشان حمایت می‌کند و دست آقای پزشکیان برای انتخاب اعضای کابینه باز است.

 

می‌توان این حدس را زد که اکثر اعضای کابینه آقای پزشکیان به گرایش فکری ایشان که به سمت اصلاح طلبی است نزدیک باشند. این احتمال را بسیار بعید می‌دانم که شاهد حضور اشخاص نزدیک به آقای جلیلی در کابینه باشیم. اما از بین افراد اصولگرا ممکن است چهره‌هایی را در دولت داشته باشیم.

 

صحبت کردن از دولت رقیب توسط آقای جلیلی باعث تعجب بسیار زیاد من شد، این سخن نه تنها غیرقانونی است بلکه به امنیت ملی کشور لطمه می‌زند و باعث دو شقه شدن جامعه ایرانی می‌شود و باید هر چه سریعتر جلوی این طرز فکر گرفته شود. ایشان پیشتر، لفظ دولت سایه را به کار برده بود که آن هم به معنای استفاده از امکانات ملی برای تشکیلات مورد حمایت ایشان بود. اما بحث دولت رقیب، به معنای شکل گیری تشکیلات جدید است که در چارچوب قانون احزاب در کشور ما تعریف نشده یا بهتر است بگویم هیچ کجای دنیا تعریف نشده. لفظ دولت سایه در برخی کشور‌ها مفهوم دارد، اما دولت رقیب اصلا یک عبارت غیرقابل دفاع است. مگر می‌شود در یک کشور، دو دولت همزمان کار کنند؟ از نظر حقوقی، دولت جزء اصلی حاکمیت است و نمی‌شود دو دولت همزمان در کشورمان داشته باشیم.