مهم این است که ایران چه تصمیمی می‌گیرد

گروه سیاسی:  با کناره گیری جو بایدن از انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، اکنون گزینه‌های مختلفی برای جانشینی وی مطرح می‌شوند، یکی از اصلی‌ترین گزینه‌ها به اعتقاد تحلیلگران، کامالا هریس است، اما او تنها گزینه روی میز حزب دموکرات نیست.
فرارو، دونالد ترامپ حمله مستقیم به کامالا هریس را یک روز پیش از کناره‌گیری بایدن و حمایت او از هریس شروع کرده بود، او که پیشتر نیز سابقه توهین به معاون اول جو بایدن را داشته است، با اشاره به خنده‌های هریس گفته است؛ نگاه کردن به خنده‌های او نشان می‌دهد که دیوانه است، اما دیوانه‌تر از پلوسی نیست.
بایدن بالاخره و پس از انتقاد‌های فراوانی که دریافت کرد، از شرکت در انتخابات پیش رو انصراف داده است، برخی معتقدند بهتر بود او زودتر این تصمیم را می‌گرفت و به شکل رسمی اعلام می‌کرد. اما برخی دیگر می‌گویند دموکرات‌ها هنوز هم فرصت جبران دارند. با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که آیا کاملا هریس گزینه قطعی دموکرات‌ها است و در صورت پیروزی کاندیدای دموکرات یا جمهوری خواه، حضور هر یک در کاخ سفید چه تاثیری برای ایران خواهد داشت؟ فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین ایران و تحلیلگر ارشد سیاسی در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است.
فریدون مجلسی به فرارو گفت: «حمایت‌های فعلی از کامالا هریس نمی‌تواند متضمن این فرضیه باشد که او قطعا نامزد اصلی حزب دموکرات می‌شود. حمایت خانواده کلینتون از خانم هریس بیشتر به این علت است که می‌خواهند نشان دهند از رئیس جمهور شدن یک زن حمایت می‌کنند. همچنین طبیعیست که بایدن از معاون خود حمایت کند، اما در نهایت این حزب دموکرات است که باید تعیین کند نامزد انتخابات چه کسی است. طبیعیست که به سرعت رای‌گیری‌هایی داخل حزب دموکرات انجام می‌شود که ماراتن رقابت با ترامپ شتاب بیشتری بگیرد. حزب دموکرات به جز خانم هریس گزینه‌های دیگری هم دارد که چه بسا می‌توانند برای رای دهندگان جذاب‌تر هم باشند، برای مثال در حال حاضر فرماندار کالیفرنیا گیون نیوسام در شرایطی ایده آل قرار دارد هر چند که او نیز به شکل ضمنی از کامالا هریس حمایت کرده، اما باید دید نظر حزب دموکرات چیست. همچنین یک گزینه که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، ویلیام برنز، رئیس فعلی سازمان سیا و دیپلمات و سفیر پیشین آمریکا است که از قدرت بالایی برخودار است و اتفاقا یکی از مذاکره کنندگان با ایران هم بوده است. او چهره‌ای شناخته شده و بین المللی است و مختصات رسیدن به جایگاه ریاست جمهوری هم را دارد.»وی افزود: «بنابراین تنها گزینه دموکرات‌ها خانم هریس نیست. دموکرات‌ها باید در شرایط فعلی دو گزینه سرعت در انتخاب جانشین و در نظر گرفتن تمامی نکات مهم دخیل در این تصمیم گیری را مدنظر قرار دهند. گزینه دموکرات‌ها باید حتما شخصی باشد که بتواند جلوی ترامپ بایستد و او را شکست دهد. این که برخی می‌گویند بایدن دیر اقدام کرده و باید زودتر از این‌ها کناره گیری می‌کرد را چندان قبول ندارم و اگرچه او می‌توانست زودتر از این‌ها از رقابت‌های انتخاباتی انصراف دهد، اما هنوز دیر نشده و در همین مدت پیش رو هم با چهره‌های شناخته شده، دموکرات‌ها می‌توانند ققنوس شانس خود را از خاکستر بلند کنند. بین یک هفته تا ۱۰ روز آینده گزینه نهایی دموکرات‌ها مشخص می‌شود.»
دیپلمات پیشین ایران در ادامه گفت: «فارغ از چهره بودن کاندیدا، مسائل دیگری از جمله سیاست خارجی و داخلی در جلب نظر مردم آمریکا مهم است. مسائل اقتصادی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در نظر رای دهندگان امریکا خواهد بود. در ضمن این هم که بگوییم اتفاقی که برای ترامپ افتاد و سوء قصد نافرجام به وی می‌تواند متضمن پیروزی وی در انتخابات باشد را اشتباه می‌دانم. این اتفاق مثل یک موج، هیجانی را ایجاد کرد و به لحاظ تبلیغاتی برای ترامپ اثر مثبتی داشت، اما این موج موقتی است و آن قدر قدرت ندارد که بتواند تضمین پیروزی او باشد. نوع اظهارنظر‌های ترامپ درباره رقیب احتمالی و به ویژه درباره زنان نیز می‌تواند به ریزش آراء او منجر شود. ترامپ سابقه‌ای بسیار منفی در نوع اظهارنظرهایش درباره زنان دارد و همین چرخش رای زنان به سمت دموکرات‌ها می‌تواند تبدیل به یک برگ برنده برای آنان شود. معاون ترامپ نیز ادبیات خاص خود را دارد و اتفاقا میزان تجربه او برای رسیدن به چنین مقامی کافی نیست.»
وی افزود: «درباره ایران بهتر است سیاستمداران ما یک بار برای همیشه یک حقیقت را درک کنند و آن هم این است که برای هر نوع گشایش و رفع تحریم و … بیش از آن که مهم باشد کاندیدای دموکرات رای می‌آورد یا جمهوریخواه، این مهم است که ما چه تصمیمی گرفته ایم. نوع تصمیم گیری‌های ما در عرصه بین الملل، تاثیر مستقیمی بر آن چه قرار است از مذاکرات کسب کنیم خواهد داشت. ما باید تکلیفمان را در منطقه، درباره مسائل حساسی از جمله مسئله انرژی هسته‌ای و امثالهم مشخص کنیم و هر چه سیاست خارجی شفاف تری داشته باشیم، کشور‌های مختلف نیز بیشتر برای تعامل با ما تمایل نشان می‌دهند. ما باید یاد بگیریم در منطقه بیش از هرچیز به منافع ملی خودمان فکر کنیم.»