وی افزود: در حال حاضر سالانه یک تا دو قطار از مسیر اینچه‌برون به چین می‌رود اما مساله این جاست که برنامه منظم برای انتقال بار از ایران به چین و برعکس وجود ندارد، این ناهماهنگی به ویژه در مورد باری که باید از ایران به چین برود بیشتر مشهود است و از آنجا برمی‌آید که میزان باری که به واسطه این خط ریلی از چین به ایران می‌آید بیشتر از باری است که از ایران به چین می‌رود همچنین نوع و وزن محصولاتی که از ایران به چین صادر می‌شود مناسب برای انتقال با حمل دریایی است زیرا بیشتر آنها شامل مواد معدنی و یا محصولات پتروشیمی می‌شوند همچنین اگر قرار باشد برای انتقال بار از شرق کشور به چین از این مسیر ریلی استفاده بیشتری شود نیاز به زیرساخت‌هایی مانند بنادر خشک و ماشین‌های حمل کالا از واحدهای تولیدی به مسیر راه آهن وجود دارد که این امکانات فعلا در بنادر آبی ما برقرار است و بندر خشک مجهز در کشور وجود ندارد.وی خاطرنشان کرد: بنابراین این قطارها تنها در حمل کالا از چین به ایران استفاده می‌شوند و در مسیر ایران به چین خالی هستند.
افزایش واردات از چین در سال جاری
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در پاسخ به این پرسش که محدودیت‌های تخصیص ارز در سال جاری واردات از چین را متاثر کرده گفت: در سال جاری واردات ایران از چین افتی نداشته و حتی وزن آن افزایش داشته است.
وی درباره ارزش تجارت دو کشور در سال ۱۴۰۳ اظهار کرد: از نظر ارزشی فعلا نمی‌توان اطلاعات موثقی ارائه داد چون آنچه در مورد واردات به ایران گفتم مبتنی بر داده‌های گمرک چین بود و آنچه در گمرک چین به عنوان ارزش مطرح می‌شود متفاوت از گمرک ایران است، همچنین بخشی از باری که از ایران به چین صادر می‌شود از بنادر حاشیه جنوبی خلیج فارس می‌رود. بنابراین باید آمار گمرک ایران منتشر و با آمار گمرک چین تطبیق داده شود تا بتوان در مورد ارزش کالاهای تجاری اظهارنظر کرد.
حریری درباره کمیت و کیفیت سرمایه‌گذاری چینی‌ها در ایران توضیح داد: آنچه در دو دهه گذشته در کشور اتفاق افتاده سبب شده سرمایه خارجی جذب شده به ایران به طور متوسط از ۳ میلیارد دلار در سال کمتر باشد و این رقم از سال ۱۳۹۷ به بعد پایین‌تر هم آمده است.
وی افزود: موضوع دیگر این است که آماری از میزان سرمایه‌گذاری خارجی در ایران در دسترس نیست و تنها قضیه شفاف این است که بیشترین سرمایه‌گذاری خارجی در ایران توسط چینی‌ها و افغانستانی‌ها صورت گرفته است.رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین اظهار کرد: این اتفاق بیش از اینکه برآمده از تحریم بودن ایران باشد ناشی از رتبه پایین ایران در شاخص‌های بین‌المللی است، شاخص‌هایی مانند رقابت‌پذیری، آزادی اقتصاد، درک فساد و از این قبیل. سرمایه‌گذار در تعیین محل سرمایه‌گذاری این موارد را ارزیابی می‌کند و درمی‌یابد ایران جایگاه مناسبی برای سرمایه‌گذاری نیست.
