گروه سیاسی: روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی به انتقاد از انتصاب مولوی طالبان به عنوان سر کنسول افغانستان در مشهد کرد.
این روزنامه نوشت: رئیس نمایندگی وزارت خارجه ایران در شمال شرق گفت هنوز مسیر قانونی معرفی سرکنسول جدید افغانستان در مشهد طی نشده و فردی که اکنون مسئولیت کنسولگری را به عهده گرفته، سرپرست موقت است.
اما لازم به یادآوری است مولوی «فیض‌الرحمن عطایی» فرد معرفی شده به عنوان سرپرست کنسولگری افغانستان در مشهد از مولوی‌های طالبان است که مدتی قبل با لطایف‌الحیل و به عنوان دیپلمات به این نمایندگی تحمیل شده بود. عطایی جانشین یک به اصطلاح دیپلمات دیگر تحمیلی طالبان در کنسولگری مشهد به نام «دکتر سلیم» است.
دکتر سلیم همان دیپلماتی است که یک عکاس ایرانی را پنهانی و با نیرنگ به داخل کنسولگری افغانستان در مشهد کشانده و تا حد مرگ شکنجه کرد. اگر تصادفا این ماجرا افشا نمی‌شد، شاید این شهروند ایرانی اکنون زنده نبود. این دیپلمات–تروریست پس از این شیرین‌کاری، بدون هیچ پیگردی از ایران به افغانستان عودت داده شد.
سرکنسول جدید افغانستان در مشهد، همچنین یکی از همان سه آدم‌ربای معروفی است که چندماه پیش با ماشین پلاک دیپلماتیک و بدون اطلاع سرکنسول وقت، قصد ربودن «قاری‌عیسی محمدی» [یک چهره سرشناس اپوزیسیون ضد طالبان] در فرودگاه بین‌المللی مشهد و انتقال فوری وی به افغانستان را به قصد کشتن وی داشتند.
اکنون یک سؤال ساده پیش می‌آید. چرا در آخرین روز کاری دولت سیزدهم به فوریت و با این عجله چنین تصمیم حساس و البته خطرناکی بدون توجه به ابعاد پیچیده و زوایای تاریک آن اجرا و ناگهان در این برهه این امتیاز عجیب تقدیم طالبان می‌شود؟ چرا با وجود حضور انبوه دیپلمات‌های متخصص، توانا و خوش‌سابقه، همای سعادت بر شانه آلوده این طالب تروریست که در ماجرای آدم‌ربایی رسما دخیل بوده فرود می‌آید؟ چرا چنین فرد مشکوکی به ریاست رسانده می‌شود؟
آیا هرگز اندیشیده‌ایم اگر این تروریست‌ها در آن عملیات آدم‌ربایی در خاک ج. ا. ایران و در فرودگاه بین‌المللی یک کلانشهر ایران موفق می‌شدند، فاجعه‌ای بدتر از ترور «جمال قاشقچی» رخ می‌داد و آبروی ج. ا. ایران در جهان به خطر می‌افتاد؟ چطور یک مرکز مهم دیپلماتیک به کسانی سپرده می‌شود که سابقه سوء استفاده از مصونیت سیاسی و اعتماد کشور میزبان را برای اجرای اهداف و عملیات‌های تروریستی در خاک آن کشور داشته‌اند؟
وآخرین هشدار دلسوزانه؛ اگر به هر دلیلی تروریست‌های طالب، چنین ساده توان باج‌گیری و به کرسی نشاندن خواست خود را با کمک لابی‌هایشان در ج. ا. ایران بیابند، که گویا یافته‌اند، ابتدا سفارت افغانستان در تهران را با همین روش و بدون دادن هیچ امتیازی در دولت پیشین گرفتند، حالا کنسولگری افغانستان در مشهد را در نخستین روز آغاز به کار دولت دکتر پزشکیان به عنوان هدیه دریافت کردند.
با دوام این باج‌گیری‌های پنهان و آسان، قدم بعدی طالبان در ج. ا. ایران تسخیر کنسولگری افغانستان در شهر زاهدان، مرکز ولایت «سیستان و بلوچستان» خواهد بود، ولایتی که طالبان هواداران بومی در آنجا یافته‌اند که آنان و رفتارهای افراطی و سیاست‌هایشان را تحسین می‌کنند.
مسائل این ولایت در این شرایط خط قرمز امور امنیتی ایران است و…لابد شما هم شنیده‌آید که می‌گویند، «امیرخان متقی» چهره مقتدر و پرنفوذ طالبان، فارغ‌التحصیل مدرسه‌ای از آنجاست. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل…شاید وقت آن رسیده است که دولت جدید و دلسوز ج. ا. ایران، پیش از آنکه دیر شود و کار به نقطه بحرانی و بی‌بازگشت برسد، در سیاست آزموده سه‌سال اخیر نسبت به افغانستان و خاصه تروریست‌های طالب تجدید نظر کند.
این روزنامه نوشت: رئیس نمایندگی وزارت خارجه ایران در شمال شرق گفت هنوز مسیر قانونی معرفی سرکنسول جدید افغانستان در مشهد طی نشده و فردی که اکنون مسئولیت کنسولگری را به عهده گرفته، سرپرست موقت است.
اما لازم به یادآوری است مولوی «فیض‌الرحمن عطایی» فرد معرفی شده به عنوان سرپرست کنسولگری افغانستان در مشهد از مولوی‌های طالبان است که مدتی قبل با لطایف‌الحیل و به عنوان دیپلمات به این نمایندگی تحمیل شده بود. عطایی جانشین یک به اصطلاح دیپلمات دیگر تحمیلی طالبان در کنسولگری مشهد به نام «دکتر سلیم» است.
دکتر سلیم همان دیپلماتی است که یک عکاس ایرانی را پنهانی و با نیرنگ به داخل کنسولگری افغانستان در مشهد کشانده و تا حد مرگ شکنجه کرد. اگر تصادفا این ماجرا افشا نمی‌شد، شاید این شهروند ایرانی اکنون زنده نبود. این دیپلمات–تروریست پس از این شیرین‌کاری، بدون هیچ پیگردی از ایران به افغانستان عودت داده شد.
سرکنسول جدید افغانستان در مشهد، همچنین یکی از همان سه آدم‌ربای معروفی است که چندماه پیش با ماشین پلاک دیپلماتیک و بدون اطلاع سرکنسول وقت، قصد ربودن «قاری‌عیسی محمدی» [یک چهره سرشناس اپوزیسیون ضد طالبان] در فرودگاه بین‌المللی مشهد و انتقال فوری وی به افغانستان را به قصد کشتن وی داشتند.
اکنون یک سؤال ساده پیش می‌آید. چرا در آخرین روز کاری دولت سیزدهم به فوریت و با این عجله چنین تصمیم حساس و البته خطرناکی بدون توجه به ابعاد پیچیده و زوایای تاریک آن اجرا و ناگهان در این برهه این امتیاز عجیب تقدیم طالبان می‌شود؟ چرا با وجود حضور انبوه دیپلمات‌های متخصص، توانا و خوش‌سابقه، همای سعادت بر شانه آلوده این طالب تروریست که در ماجرای آدم‌ربایی رسما دخیل بوده فرود می‌آید؟ چرا چنین فرد مشکوکی به ریاست رسانده می‌شود؟
آیا هرگز اندیشیده‌ایم اگر این تروریست‌ها در آن عملیات آدم‌ربایی در خاک ج. ا. ایران و در فرودگاه بین‌المللی یک کلانشهر ایران موفق می‌شدند، فاجعه‌ای بدتر از ترور «جمال قاشقچی» رخ می‌داد و آبروی ج. ا. ایران در جهان به خطر می‌افتاد؟ چطور یک مرکز مهم دیپلماتیک به کسانی سپرده می‌شود که سابقه سوء استفاده از مصونیت سیاسی و اعتماد کشور میزبان را برای اجرای اهداف و عملیات‌های تروریستی در خاک آن کشور داشته‌اند؟
وآخرین هشدار دلسوزانه؛ اگر به هر دلیلی تروریست‌های طالب، چنین ساده توان باج‌گیری و به کرسی نشاندن خواست خود را با کمک لابی‌هایشان در ج. ا. ایران بیابند، که گویا یافته‌اند، ابتدا سفارت افغانستان در تهران را با همین روش و بدون دادن هیچ امتیازی در دولت پیشین گرفتند، حالا کنسولگری افغانستان در مشهد را در نخستین روز آغاز به کار دولت دکتر پزشکیان به عنوان هدیه دریافت کردند.
با دوام این باج‌گیری‌های پنهان و آسان، قدم بعدی طالبان در ج. ا. ایران تسخیر کنسولگری افغانستان در شهر زاهدان، مرکز ولایت «سیستان و بلوچستان» خواهد بود، ولایتی که طالبان هواداران بومی در آنجا یافته‌اند که آنان و رفتارهای افراطی و سیاست‌هایشان را تحسین می‌کنند.
مسائل این ولایت در این شرایط خط قرمز امور امنیتی ایران است و…لابد شما هم شنیده‌آید که می‌گویند، «امیرخان متقی» چهره مقتدر و پرنفوذ طالبان، فارغ‌التحصیل مدرسه‌ای از آنجاست. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل…شاید وقت آن رسیده است که دولت جدید و دلسوز ج. ا. ایران، پیش از آنکه دیر شود و کار به نقطه بحرانی و بی‌بازگشت برسد، در سیاست آزموده سه‌سال اخیر نسبت به افغانستان و خاصه تروریست‌های طالب تجدید نظر کند.
