در آستانه یک‌سالگی جنگ غزه و با توجه به تحولات اخیر در سرزمین‌های اشغالی، ناتوانی و شکست‌های پی‌درپی «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، نارضایتی‌ها را تشدید کرده و اختلافات درون کابینه را نیز افزایش داده است. در حال حاضر نتانیاهو از چند جبهه تحت فشار قرار دارد و در میان اعضای کابینه نیز اختلاف نظرهای بسیاری برای ادامه دادن به جنگ و یا برقراری آتش‌بس وجود دارد.
طی یک سال اخیر نتانیاهو از جبهه شمالی نیز مورد اهداف حزب‌الله لبنان در حمایت از فلسطینیان و غزه قرار دارد، به همین دلیل ساکنان این مناطق فشارهای مضاعفی را به کابینه می‌آورند تا هر چه زودتر تصمیم نهایی برای آتش‌بس را اتخاذ کند، اما نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای این‌که بتواند افکار عمومی خود را اقناع کند بارها از احتمال حمله به لبنان و حزب‌الله صحبت کرده است.
در پی تشدید اختلافات درون کابینه، رسانه‌های عبری گزارش دادند که میان نتانیاهو و «گدعون ساعر» رئیس حزب «امید نو» توافقی انجام شده و انتظار می‌رود که نتانیاهو برکناری «یوآو گالانت» وزیر جنگ را اعلام کند.
برخی اعضای کابینه از جمله «ایتامار بن گویر» وزیر امنیت داخلی نیز از این اقدام حمایت می‌کنند، اما شخصیت‌هایی مثل «تالی گوتلیف» با این اقدام مخالف هستند و آن را تنش سیاسی توجیه نشدنی در سایه بحران کنونی می‌دانند.
این در حالی است که اختلافات نتانیاهو و گالانت بر سر آتش‌بس در غزه علنی و به به رسانه‌ها کشیده شده است.
نتانیاهو برای مرتفع کردن فشارهای داخلی حرف از حمله به لبنان می‌زند
«سید هادی برهانی» در گفت‌وگو با ایسنا درباره تنش در جبهه شمالی و احتمال حمله رژیم صهیونیستی به لبنان و حزب‌الله اظهار داشت: واقعیت این است که اکنون رژیم صهیونیستی از ناحیه جبهه شمالی تحت فشار حزب‌الله قرار دارد، حزب‌الله نیز به طور مرتب دامنه حملات خود را گسترش می‌دهد و مناطق بیش‌تری از سرزمین‌های اشغالی ناامن می‌شود به همین دلیل شهرک‌نشین‌ها مجبور به ترک این مناطق شده‌اند.
وی افزود: این مساله برای رژیم صهیونیستی سنگین است زیرا در تاریخ اسرائیل بی‌سابقه است. در گذشته چنین بوده که اسرائیل به کشورهای همسایه و مردمی که در مناطق مرزی زندگی می‌کردند، فشار می‌آورد، اما اکنون عکس این قضیه اتفاق می‌افتد و این اسرائیلی‌ها هستند که مجبور به ترک مرزها هستند و به مناطق داخلی در اسرائیل مهاجرت می‌کنند.
این کارشناس مسائل اسرائیل همچنین بیان کرد: همین مساله موجب شده بسیاری درون رژیم صهیونیستی نگران و معترض شوند که چرا دولت کاری نمی‌کند، از این جهت دولت نتانیاهو تحت فشار قرار دارد و مرتب برای مرتفع کردن مساله اعلام می‌کند که به حزب‌الله لبنان و لبنان حمله می‌کند.
آمریکا تمایلی برای حمله اسرائیل به لبنان ندارد
برهانی خاطرنشان کرد: ارتش اسرائیل یک‌سال در جبهه غزه می‌جنگد و خسته است، از نظر تعداد نفرات نیز کمبود و مشکل دارد به همین دلیل متخصصین و افرادی چون وزیر جنگ تاکید دارند که مجال و فرصت خوبی برای حمله به لبنان نیست.
وی در ادامه اظهار کرد: آمریکا مهم‌ترین مدافع جنگ رژیم صهیونیستی است. این در حالی است که آمریکا و اسرائیل با یکدیگر در زمینه‌های مختلف اختلاف‌نظر دارند و یکی از این موضوعات نیز بحث حمله اسرائیل به جنوب لبنان است. آمریکا تمایلی به این کار ندارد و بر این نظر است جنگ در این منطقه موجب افزایش تنش خواهد شد به همین دلیل هشدار می‌دهد.
رسانه‌های آمریکایی می‌گویند «آموس هوکشتاین» فرستاده «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا به منطقه در دیدار مقامات صهیونیست هشدار داده تشدید درگیری با لبنان جوامع شمال را امن‌تر نمی‌کند، اما می‌تواند منجر به درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر و طولانی‌تر شود.
موشک‌های ارتش یمن مشکلات اسرائیل را پیچیده کرده است
این استاد دانشگاه همچنین با اشاره به حمله موشکی انصارالله یمن به تل‌آویو گفت: موشک‌هایی که از سوی انصارالله یمن به سمت اهداف مورد نظر در سرزمین‌های اشغالی شلیک شد مشکلات را برای اسرائیل پیچیده کرده و انفجار موشک هایپرسونیک در کنار تل‌آویو نشان داد جبهه مقاومت به چنین موشک‌هایی دسترسی دارد و می‌تواند به راحتی وارد فضای اسرائیل شود.
آتش‌بس؛ موضوع اختلافی جدی درون رژیم صهیونیستی
وی ادامه داد: یکی از مسائل دیگری که موجب اختلاف جدی درون رژیم صهیونیستی و در میان مردم و حکومت شده بحث آتش‌بس است. نتانیاهو و عده‌ای از مردم اولویت‌شان ادامه جنگ، بمباران‌ها و تخریب غزه است، اما عده دیگری از مردم که اکثریت هم هستند با آتش‌بس و آزادی گروگان‌ها موافق هستند. در واقع اکثریت مردم و اپوزیسیون طرفدار آتش‌بس هستند.
این کارشناس مسائل اسرائیل همچنین گفت: درون کابینه رژیم صهیونیستی نیز مشخصا گالانت بیش‌تر موافق با آتش‌بس است، اما اعضای تندرو کابینه مانند بن گویر موافق آتش‌بس نیستند و اعلام کردند که در صورت انجام آتش‌بس از کابینه خارج می‌شوند.
انتهای پیام
