«دغدغه من جدا از دغدغه مردم نیست و آن انتظار یک گشایش در کارها است.»
اعتماد، داریوش فرهنگ شرح‌دغدغه‌های این‌روزهایش را با گفتن این جمله کوتاه آغاز کرد و به اینجا رسید که از خبرهای تلخی بگوید که این روزها شنیده: «مدت‌هاست خبر سرطان همکاران و هموطنان‌مان را به‌صورت خیلی غیرطبیعی می‌شنویم و به راحتی از کنار آن می‌گذریم. یا خبر خشکسالی و بی‌آبی کشورمان را می‌شنویم و بدون اینکه کاری انجام دهیم، از کنار آن می‌گذریم. مدت‌هاست عادت کرده‌ایم هر روز و هر ساعت خبری از اختلاس‌های کلان چند هزار میلیاردی را بشنویم، به سرعت از این خبر مهم بگذریم و فردا هم یک اختلاس جدید از جای دیگر سر باز کند و هیچ‌کس هم کاری نکند.»
فیلمساز ایرانی این‌روزها نگران احوال مردم است و تعریف می‌کند: «مدت‌هاست یک خبر خوشی که لبخند فراموش شده مردم را به لبان آنها برگرداند، نمی‌شنویم. چشم‌های مردم بی‌فروغ شده و دل‌های آنها خسته است. نشانه‌ای از امید، کار، نشاط و سعادت در اوضاع زندگی مردم دیده نمی‌شود.»
دغدغه‌های فرهنگ از مردم فراتر نمی‌رود و باز ادامه می‌دهد: «وقتی مردم با این دغدغه‌ها روبه‌رو هستند، نمی‌توان دغدغه شخصی داشت. شرایطی بسیار ریاکارانه، بی‌اخلاق و دروغ این طرف و آن‌طرف جاری شده و با قدرت درحال تاختن است. به نظر می‌رسد ارزش‌ها با کلمات جابه‌جا شده مثلا انگار شریف بودن جای خودش را به چاپلوسی و دلالی داده. ساده‌دلی جای خودش را به ساده‌لوحی داده است. اگر کسی بخواهد احترام برای خود و کارش قایل باشد، انگار عقب‌مانده است و از آن قافله عقب مانده. همه‌چی درهم و برهم و شلوغ است و آدم‌ها سرجای خود قرار ندارند. در این شرایط انتظار دارید دغدغه من چه باشد. انگار همه در یک رقابت بی‌اخلاقی مسابقه می‌دهیم که از قافله عقب نمانیم. امروز را بگذرانیم و فردا دوباره روز از نو به همین منوال ادامه دهیم.»
نگرانی حرف اصلی داریوش فرهنگ است و همه را درباره آینده کشور مسوول می‌داند، آینده‌ای که معلوم نیست چه میراثی برای آن به جا گذاشته شود: «من اعتقاد دارم همه ما از دولت، مسوولان و مجلس دربرابر آینده و تاریخ ایران مسوول هستیم و باید جواب دهیم. کدام میراث را می‌خواهیم برای آیندگان به جا بگذاریم، هر سال بیشتر به اهمیت این جمله می‌رسم که انگارهر سال دریغ از پارسال شده است.»
این کارگردان به کم‌کاری‌های فرهنگی هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «تلویزیون و وزارت ارشاد دچار بحران شدید مالی شده‌اند، بحرانی که باعث شده کارها با کیفیت ساخته نشوند وخیلی از کارها به‌صورت باری به هرجهت و خنثی تولید شوند. در دهه ۶٠و ٧٠ تولیدات سینما و تلویزیون جذاب‌تر و حرفه‌ای‌تر بود و موضوعات و مضامینی که سوژه قرار می‌گرفت، برای مردم بیشتر اهمیت داشت. فرهنگ ما به خصوص تلویزیون از مردم عقب‌تر است، باید یک خانه‌تکانی اساسی و یک برنامه‌ریزی درست در رسانه‌ها و مخصوصا تلویزیون انجام شود، جهان و اندیشه‌ها تغییر کرده و ما باید این را بپذیریم.»
فرهنگ، اشاره‌ای هم به تقویت انگیزه مردم می‌کند: «باید انگیزه‌ها را به‌حرکت دربیاوریم. مردم درگیر روزمرّگی شده‌اند که دیگر کسی فاصله یک متری خودش را هم نمی‌بیند، چه برسد به دیدن دورنما.»
این کارگردان از چند طرح و پروژه سینمایی و تلویزیونی‌اش خبر می‌دهد که به دلیل بحران مالی کنار گذاشته شده اما او همچنان منتظر است که در کارها گشایشی ایجاد شود.
