مدیر گروه علوم زراعی و باغی واحد علمی‌کاربردی مرکز تحقیقات و آموزش سازمان جهادکشاورزی زنجان گفت: این‌که گوجه‌های امروزی عطر و طعم گوجه‌های قدیم را نمی‌دهد به دلیل فرآیند آماده‌سازی و بسته‌بندی است.
محمود محبی در گفت‌وگو با منطقه زنجان، اظهار کرد: گوجه‌فرنگی از لحظه‌ای که برداشت می‌شود تا زمانی که به بازار برسد مسیری طولانی را طی می‌کند. در این مسیر ابتدا آن را نارس از بوته می‌چینند سپس به منظور رسیده شدن در معرض گاز اتیلن قرار می‌دهند. در مرحله آخر نیز به منظور جلوگیری از فساد، آن را در سرما نگه داشته و به همین شکل به مکان‌های مختلف حمل می‌کنند.
این مسئول ادامه داد: سرد کردن گوجه‌فرنگی سبب می‌شود ترکیبات بسیاری که طعم منحصر به فردی به آن می‌دهد تشکیل نشود، در نتیجه از عطر و طعم گوجه‌فرنگی کاسته می‌شود. به همین خاطر گروهی از پژوهشگران به منظور رفع این مشکل، روشی را مورد آزمایش و بررسی قرار داده‌اند که در آن گوجه‌های نارس را پس از چیدن به مدت پنج دقیقه در آبی به دمای ۵۲ درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهند.
وی تصریح کرد: در مرحله بعد دمای گوجه‌فرنگی‌ها را به دمای اتاق رسانده و در نهایت در سرمای ۵ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهند. نتیجه آزمایش حاکی از این است که گوجه‌فرنگی‌های حاصل شده به روش دوم، طعم و عطر بهتری نسبت به دیگر گوجه‌فرنگی‌ها دارد. در واقع پژوهشگران دلیل این مسئله را گرمادهی می‌دانند، زیرا گرمادهی سبب می‌شود آنزیم‌هایی که در رسیدگی گوجه‌فرنگی نقش دارد تعدیل شده و پروتئینی در آن تولید می‌شود که از فساد جلوگیری می‌کند.
محبی افزود: سرما مانع تولید اکسیژن، نیتروژن، ترکیبات حاوی گوگرد، الکل و آلدهید در گوجه‌فرنگی می‌شود. همچنین در فرآیند سرمادهی سه نوع از طعم دهنده‌های مهم گوجه نیز تولید نمی‌شود، این در حالی است که قرار دادن گوجه‌فرنگی در آب داغ موجب می‌شود این ترکیبات بسیار مهم نه تنها تولید شود بلکه میزان تولیدشان نیز به میزان قابل توجهی افزایش یابد.
مدیرگروه علوم زراعی و باغی واحد علمی‌کاربردی مرکز تحقیقات و آموزش سازمان جهادکشاورزی زنجان خاطرنشان کرد: درست بودن این شیوه برای بازگرداندن گوجه‌فرنگی به عطر و طعم اصیل خود در کشورهای اروپایی ثابت شده، اما امکان به عرصه رساندن و حتی قبولاندن آن به کشاورزان ایرانی بسیار زمان‌بر است.
