محققان از مدتها پیش می‌دانستند که همان طور که کشش گرانشی ماه باعث به وجود آمدن جذر اقیانوس‌ها و دریاها روی زمین می‌شود زمین هم نیروهای کشنده بر ماه وارد می‌کند. پژوهشی جدید اما مشخص کرده که گرانش زمین عملا دارد گسل‌های ماه را باز می‌کند.
توماس واترز،از محققان اصلی این پژوهش در گفته با سایت اسپیس گفت: می دانیم که پیوند نزدیک میان زمین و ماه به روزگار پیدایش آن ها بر می گردد، ولی مایه ی شگفتی است که فهمیدیم زمین هنوز هم دارد پیکره ماه را دگرگون می‌کند.
خبرآنلاین، در تحقیق صورت گرفته تصاویر دریافتی از فضاپیمای مدارگرد شناسایی ماه (LRO) که از سال ۲۰۰۹ در مدار ماه جای گرفته مورد استفاده قرار گرفته است. LRO پس از گذشت بیش از شش سال فعالیت در مدار ماه و تصویربرداری از حدود سه چهارم سطح آن، بیش از ۳۲۰۰ نمونه دیواره های گسلی را پیدا کرده است. این دیواره ها مهمترین ویژگی سطح روی ماه هستند و به طور معمول ده ها متر بلندی و نزدیک به ۱۰ کیلومتر طول دارند. پیش از این تصور می‌شد که تنها دلیل پیدایش این دیواره‌های گسلی سرد سرد شدن درون ماه است. اما اگر تنها دلیل پیدایش دیواره های گسلی ماه، سرد شدن درون آن بود، جهت گیری این دیواره ها می بایست بی نظم می شد. چون شدت نیروهای انقباض ماه در همه ی جهت ها یکسان است. واترز می گوید: «بی نظم نبودن جهت گیری این دیواره های گسلی یک شگفتی بزرگ برای ما بود.»
به گفته محققان الگویی در جهت گیری هزاران گسل دیده می شود، و این نشان می دهد نیروی دیگری دارد بر پیدایش آن ها اثر می‌گذارد. نیرویی که اثرش سرتاسری و در اندازه ی کل ماه است. این نیرو چیزی جز کشش گرانشی زمین نیست.
