ایسنا و به نقل از تایمز، در سال ۲۰۰۵ ، لیورپول نسبت به سال گذشته لیگ قهرمانان اروپا کاملاً متفاوت قهرمان شد. در فینال با تاتنهام قرمزها از همان ابتدا پیش افتادند و قهرمان شدند. به هر حال، تیم کلوپ یکی از قدرتمندترین تیم های جهان است. ۱۵ سال پیش، همه چیز متفاوت بود. لیورپول فصل لیگ برتر را در رتبه پنجم تمام کرد. تیم بنیتس توانست نمایش های متوسط از خود نشان دهد. این باشگاه واقعاً ستاره های بزرگی مانند ون دایک ، مانه یا صلاح نداشت. استیو ن جرارد، کاپیتان و برخی بازیکنان درخشان؛ این همه لیورپول بود.
در لیگ قهرمانان کسی روی “لیورپول” اصلاً حساب باز نکرد اما قرمزها موفق شدند از یوونتوس و چلسی عبور کنند و در فینال …
“میلان” با مالدینی، کاکا، شوچنکو و کرسپو لیورپول را بیچاره کرد. این کار را با تیم انگلیسی فقط در ۴۵ دقیقه انجام داد؛ ۳-۰. به نظر می‌رسید که فینال در استانبول به پایان رسیده است.
بسیاری از هواداران به خواب رفتند و این تصمیم آنها بسیار تاسف‌بار بود …
تا دقیقه ۶۰، لیورپول یکی از بزرگترین بازگشت در تاریخ فوتبال را رقم زد. ۰-۳ در ۱۵ دقیقه به ۳-۳ تبدیل شد، جرارد، اسمیچر و ژابی آلونسو داستان تخیلی را به واقعیت تبدیل کردند اما آن شب استانبول، لیورپول را نمی‌توان متوقف کرد.
به نظر می رسد در ضربات پنالتی، “میلان” از قبل محکوم به باخت شده بود. لیورپول توانست چنین مسابقه جادویی ارائه دهد و روحیه بالایی داشت. دودک ضربات پیرلو و شوچنکو را مهار کرد او در بهشت را زد. پیروزی افسانه‌ای “لیورپول”.
آندره آ پیرلو که دو بار موفق شده در لیگ قهرمانان اروپا عنوان قهرمانی را کسب کند، در سال ۲۰۰۵ به همراه میلان نتوانست پیروزی ۳ بر صفر خود مقابل لیورپول در فینال را حفظ کند تا در نهایت و در ضربه‌های پنالتی مغلوب این تیم شود.
نه تنها لیورپول موفق شد در هفت دقیقه سه گل خورده‌اش را جبران کند بلکه یرزی دودک، دروازه‌بان آنها با چشمان بسته توانست ضربه پنالتی آندری شوچنکو را مهار کند. چیزهایی در زندگی وجود دارند که شما نمی‌توانید با آنها بجنگید.
انتهای پیام
