به نقل از پایگاه خبری دویچه وله، ستوان نریمان هامونتی-رینکه زندگی خود را برای آلمان در افغانستان به خطر انداخت اما در سطح مذهبی، او احساس می‌کند که از سوی ارتش آلمان کنار گذاشته شده است و این در حالی است که مسلمانان، شمار رو به رشدی از نیروهای ارتش این کشور را تشکیل می‌دهند.
این سرباز زن ۴۱ ساله ارتش آلمان می‌گوید: در وضعیت‌هایی بوده‌ام که فکر می‌کردم “اوضاع سختی است. این دیگر تمرین نیست. این‌ها گلوله‌ها و موشک‌های واقعی هستند که سمت شما پرتاب می‌شود.” زمانی که او از ماموریت‌هایش سخن می‌گفت، می‌توانستید فشار و ترس ناشی از هفته‌ها و ماه‌ها استقرار خارجی خطرناک را حس کنید.
این خانم یک مسلمان است، مسلمان آلمانی. او از والدینی مراکشی در نزدیکی هانوفر واقع در شمال آلمان متولد شده است. از دید او، آمادگی برای استقرار خارجی عمیقا هم به لحاظ شخصی و هم مذهبی روی او تاثیر گذاشته است.
این نویسنده کتاب “من به آلمان خدمت کردم” به دویچه وله می‌گوید: من کفنم را با خود برمی‌دارم. مجبور شدم نکاتی را برای رئیسم یادداشت کنم تا در صورتی که کشته شدم، اجرا کند. همچنین باید فکر می‌کردم و هماهنگ می‌کردم که چه کسی قرار است خبر کشته شدنم را به والدینم بدهد.
یک سرباز آلمانی مسلمان که در ماموریتی خطرناک مستقر می‌شود، باید در فکر جزئیات هم باشد و علت این است که هیچ مراقبت معنوی برای نظامیان مسلمان در ارتش آلمان وجود ندارد؛ بر خلاف مسیحیان و در آینده نزدیک برای پیروان دین یهود. او می‌گوید: وضعیت هنوز تبعیض‌آمیز با رفتار نابرابر است.
وضعیت قرار بود متفاوت باشد. در پایان ژانویه، آنگریت کرامپ-کارن‌باوئر، وزیر دفاع آلمان با ایمن مازیک، رئیس شورای مرکزی مسلمانان دیدار کرد که نشستی با حضور نمایندگان مذهبی عالی‌رتبه مسلمانان و یهودیان بود. کرامپ-کارن‌باوئر با یکی از خاخام‌ها درباره حضور آنها در ارتش آلمان در آینده صحبت کرد. او خطاب به ایمن مازیک هم گفت: و گام بعدی هم باید دنبال شود. ما مذاکرات را در وقتی شروع می‌کنیم و باید ببینیم که چطور می‌توانیم به آن دست یابیم.
حرف بسیار و عمل اندک
ایمن مازیک تنها روحانی نیست که این گفت‌وگو را به یاد دارد. خبرنگاران هم در آنجا حاضر بودند. با گذشت شش ماه، این نماینده شورای مرکزی مسلمانان می‌گوید که “از آن زمان، اتفاقی رخ نداده است. آنها باید این فرایند را آغاز کنند؛ گامی بردارند و بحث مراقبتی از مسلمانان را هماهنگ کنند.”
از زمان تصمیم تاریخی یک سال و نیم پیش برای ساخت دفتری برای نظامیان یهودی به دست دولت فدرال و شورای مرکزی یهودیان، مذاکراتی برگزار شده، سیاستمداران درباره آن صحبت کردند، وزیران کابینه و دو مجلس پارلمان رایزنی کرده و تصمیم گرفتند که این اتفاق بیفتد. توافقی برای راه‌اندازی دفتری یهودی مقابل فرانک-والتر اشتاینمایر، رئیس جمهوری آلمان از سوی کرامپ-کارن‌باوئر و ژوزف شوستر، رئیس شورای مرکزی یهودیان در آلمان امضا شد.
گاهی زیر لب جمله‌ای درباره ایجاد دفتر مشابهی برای نظامیان مسلمان شنیده می‌شود.
تقریبا ۱۸۵ هزار سرباز در حال حاضر در ارتش آلمان خدمت می‌کنند. از آن میان، حدود ۵۳ هزار و ۴۰۰ تن مسیحی پروتستان و حدود ۴۱ هزار تن کاتولیک هستند. حدود ۳۰۰ سرباز یهودی هستند و حدود ۳۰۰۰ تن هم مسلمان. چندی پیش، اسقف پروتستان ارتش آلمان برآورد کرد که بین ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ مسلمان در حال حاضر در ارتش باشند.
ستوان هاموتی-رینکه می‌گوید: بیش از ۳۰۰۰ سرباز، عدد بسیار بزرگی است. هر یک سرباز هم مهم است. اکنون دفتر مراقبتی یهودیان در دست انجام است که آن هم بسیار زودتر باید انجام می‌شد. اما به نظر می‌رسد آنها دفتر برای مسلمانان نمی‌خواهند.
در اصل وزارت دفاع آلمان یک روحانی را برای هر ۱۵۰۰ سرباز مسلمان در نظر گرفته و از مدت‌ها پیش بحث آن بوده است. در نهایت اینکه، حق آزادی مذاهب در قانون اساسی آلمان وجود دارد. در زمانی که اورزولا فون درلاین وزیر دفاع آلمان بود، وعده داد که این مساله را با جدیت دنبال کند اما بعد انتخابات پارلمانی ۲۰۱۷ پیش آمد. بررسی این موضوع همچنان باز مانده است و وزارت دفاع آلمان دیگر با شورای مرکزی مسلمانان گفت‌وگویی ندارد.
انتهای پیام
