اجزای سازنده اعلام حریق
سامانه اعلان حریق هم مانند هر مجموعه دیگری از اجزای خاصی ساخته شده‌است که وظایف خاصی هم برای آن‌ها تعریف شده است. وجود هرکدام از این اجزای سازنده کاملا ضروری بوده و عضو مهمی از سیستم به‌شمار می‌رود، به‌طوری که نمی‌توان اعلام حریق را بدون آن‌ها تصور کرد. این اجزا عبارتند از:
۱. دتکتورها یا آشکارسازها: همانطور که از نام آشکارسازها بر می‌آید، وظیفه شناسایی شرایط خطر را بر عهده دارند. دتکتورها در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرند، چرا که وظیفه‌ی شناسایی موفعیت‌های مختلفی را بر عهده دارند. معروف‌ترین آن‌ها دتکتور دود است که کارِ شناسایی وجود دود در محیط را بر عهده دارد. آشکار ساز حرارت هم نوع دیگری از محصولات این دسته است که با بالا رفتن دمای محیط اعلام خطر می‌کند. این موضوع را هم در نظر بگیرید که دتکتورهای ترکیبی دود و حرارت می‌توانند همزمان وجود دود یا حرارت در محیط را شناسایی کنند. نوع دیگر آشکارسازها با نام سنسور گاز معروف هستند که شناساگر گاز مونواکسیدکربن یا سایر گازهای خطر آفرین در مجموعه می‌باشد و در صورت نشت گاز در یک محیط بروز خطر را اعلام می‌کنند.
۲.مرکز کنترل یا کنترل پنل: قلب اصلی هر سیستم مرکز کنترل آن است. این دستگاه با دریافت پیام بروز خطر در مجموعه از طرف دتکتورها، آن را پردازش و در مورد آن تصمیم‌گیری می‌کند. این تصمیم‌گیری، ارسال فرمان اعلام حریق به آژیرها و هشدار دهنده‌ها است. کنترل پنل‌ها دارای دو نوع اصلی متعارف و آدرس پذیر هستند که بسته به نوع سیستم عملکرد خاص خود را به نمایش می‌گذارند.
۳. هشدار دهنده یا آژیرها: ساده‌ترین بخش در هر مجموعه اعلام حریق، آژیرها در آن هستند. آژیرها را می‌توان در هر قسمتی از مجموعه نصب کرد تا اعلام‌کننده‌ی خطر باشند. متداول‌ترین آن‌ها آژیرهای صوتی هستند که با صدای بلند خود به شکل عمومی بروز خطر را اعلام می‌کنند. آژیرفلاشرها هم دارای یک فلاشر هستند که در کنار فرم صوتی، به شکل بصری هم بروز خطر را اعلام می‌کنند.
۴. ریموت سردرب اندیکاتور: اندیکاتورها عملکردی شبیه به آژیرها دارند، اما فقط به شکل فلاشر آن. این محصولات که می‌توانند در بالای در هر اتاق نصب شوند و در صورت بروز خطر با روشن و خاموش شدن مداوم، وجود آن در اتاق را نمایش دهند. کاربرد این سیستم در مجموعه‌های اعلام حریق متعارف خودنمایی می‌کند؛ جایی که محل دقیق بروز حادثه مشخص نیست و با اطلاع از حدود آن، می‌توان به‌شکل دقیق‌تر محل آتش‌سوزی را مشخص کرد.
۵. شستی اعلام حریق: شاسی یا Call point برای اعلام بروز خطر به‌شکل دستی به‌کار می‌روند. در شرایطی ممکن است در یک ساختمان با حریقی مواجه شوید که به دلیل نقص فنی دتکتورها آن را شناسایی نکرده اند و یا این‌که هنوز به مرحله شناسایی نرسیده است. در این حالت می‌توانید به‌سرعت و با فشردن شاسی، مرکز کنترل را از بروز خطر آگاه کنید.
سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر
سیستم‌های اعلام حریق بر اساس نحوه‌ی انتقال و اعلام پیام خطر به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: اعلام حریق آدرس‌پذیر و اعلام حریق متعارف. هرکدام از این سیستم‌ها در موقعیت و شرایط خاصی به‌کار می‌روند که می‌بایستی با دقت کامل و بررسی شرایط و موقعیت، مناسب‌ترین آن را انتخاب کرد. قیمت این دو سیستم اعلان حریق تا اندازه قابل توجهی با یکدیگر متفاوت هستند که همین موضوع هم می‌تواند از اصلی‌ترین دلایل انتخاب آن‌ها باشد.
۱. اعلام حریق متعارف: اعلام حریق متعارف یا Conventional که نوع قدیمی‌‌ترِ مجموعه است، در عین سادگیِ عملکرد، یک سیستم بسیار محبوب به‌شمار می‌رود. با وجود تغییراتی که در جزییات ساختار آن صورت گرفته است، در کلیات عملکرد دچار تغییرات خاصی نشده است. در این مجموعه چندین دتکتور یا آشکارساز در نقاط مختلف منطقه (یا هر طبقه از یک ساختمان) نصب می‌شود که همه‌ی آن‌ها در یک مدار به کنترل پنل متصل می‌شوند، بنابراین می‌توانیم هر مدار را نماینده یک بخش یا یک طبقه در نظر بگیریم. با تشخیص بروز خطر توسط هر کدام از این آشکارسازها، منطقه یا زون آن مشخص شده و می‌توانید با مراجعه به آن قسمت (یا طبقه از ساختمان) نسبت به خاموش کردن آن اقدام کنید. در این حالت ریموت سردرب اندیکاتور بسیار مفید به‌نظر می‌رسد؛ چرا که در بالای هر اتاق نصب می‌شود و می‌توانید به سادگی محل دقیق حادثه را شناسایی کنید. قیمت اعلام حریق متعارف نسبت به نوع دیگر، یعنی آدرس پذیر، مناسب‌تر است. بهترین اعلام حریق متعارف را می‌توانید از میان ویستا، زیتکس، آریاک، تسلا و سنس انتخاب کنید.
۲. اعلام حریق آدرس پذیر: این سیستم که بیشتر برای ساختمان‌های بزرگ (و نه خانگی) به‌کار می‌رود، دارای یک مدارِ به هم پیوسته با نام لوپ است که کارِ شناسایی را دقیق‌تر صورت می‌دهد. در این مجموعه هر دتکتور آدرس مشخصی دارد که در صورت بروز حادثه محل دقیق آن مشخص می‌شود. هر مکان مجهز به سیستم، یک آدرس منحصر به فرد و قابل دستیابی برای کنترل پنل دارد که می‌توانید آن را برای تک‌تک اتاق‌های یک مجتمع یا اتاق‌های یک هتل به‌کار ببرید. برای پیاده سازی این سیستم نیاز به یک بستر شبکه است. هنگامی که آدرس منحصر به فرد برای هر بخش دقیق مشخص باشد در صورت وجود هر گونه عامل مشکوک به آتش و حریق در محل، آدرس دقیق آن به روی کنترل پنل مشخص می‌شود. بنابراین می‌توان بر اساس سیگنال‌های دیجیتال دقیق موجود بین المان‌های تشخیص حریق (دتکتورها یا همان سنسور‌ها) میزان دود یا حرارت موجود را تشخیص داد. از اصلی‌ترین برندهای سازنده اعلان حریق آدرس پذیر می‌توان به زتا و GST اشاره کرد.
همچنین در انتها برای اطلاعات بیشتر در مورد سیستم‌های اعلام حریق و دریافت لیست قیمت این محصولات به سایت دی سی ای کالا رجوع کنید.
