گیاهان توسط عوامل بیماری‌زای مختلفی مانند باکتری‌ها، قارچ‌ها، نماتدها و ویروس‌ها به چالش کشیده می‌شوند. هر ساله ویروس‌های گیاهی خسارت فراوانی به محصولات کشاورزی استان وارد می‌کنند. آلودگی به این عوامل معمولاً با کاهش عملکرد، کاهش بازارپسندی محصول و مرگ گیاه همراه است. هزینه کنترل و مبارزه با این عوامل به دلیل عدم وجود ترکیب ضدویروس مناسب همواره بالا خواهد بود.
محقق بخش گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی هرمزگان با اشاره به مهمترین فعالیت‌هایی که منجر به شیوع بیماریهای ویروسی می‌شوند گفت: ورود ویروس‌ها به مناطق جدید از طریق نقل و انتقال بذر یا مواد رویشی تکثیر،ورود ناقلین ویروس‌ها به نواحی جدید، معرفی رقم جدید از یک محصول (حساس به یک ویروس) به ناحیه‌ای که ویروس قبلاً در آنجا وجود داشته است، کاشت‌های تک‌محصولی در ناحیه‌ای وسیع وکاشت مکرر یک محصول در یک مزرعه از مهمترین عوامل شیوع ویروس است.
دکتر سیاوش سماوی افزود : جهت مدیریت بهینه بیماری های ویروسی می توان به روشهایی از قبیل کاهش منابع آلودگی در داخل کشت یا خارج از آن، محدود کردن انتشار ویروس توسط ناقلین و به حداقل رساندن تأثیر آلودگی بر میزان محصول اشاره کرد .
وی بیان داشت: روش‌های معمول در مدیریت بیماریهای ویروسی شامل از بین بردن منابع آلودگی نظیر علف‌های هرز و سایر میزبان‌های واسط؛ از بین بردن گیاهان به جامانده از فصل قبل؛ بهداشت محصول (ضدعفونی ادوات و وسایل کار مثل چاقو و قیچی با هیپوکلریت سدیم)؛ دوری جستن از منابع آلودگی شامل اصلاح روش‌های کاشت؛ استفاده از بذور عاری از آلودگی؛ استفاده از اندام‌های رویشی تکثیری عاری از آلودگی؛ رعایت تناوب زراعی؛ کنترل ناقلین از طریق تغییر تاریخ کاشت و برداشت، کنترل شیمیایی و بیولوژیک ناقلین، حفاظت تقاطعی؛ استفاده از ارقام مقاوم و ترکیبات افزایش‌دهنده مقاومت گیاه به عوامل بیماری‌زا نظیر فسفیت‌ها است.
انتهای پیام/
