به نقل از النشره، روزنامه عبری زبان “یدیعوت آحارونوت” در مقالهای نوشت، پس از آنکه برای اسرائیلیها روشن شد توافقنامههای عادیسازی با کشورهای عربی هرگز نفرت ملتهای عربی از اسرائیل را برطرف نکردهاند، احساس ناامیدی و شکست بر آنها حاکم شده و اکنون اسرائیلیهای بیشتری به این مساله طعنه میزنند که باید برای مسابقات جام جهانی فوتبال در قطر منتظر میماندند تا بفهمند که از سوی ملتهای عربی طرد شده هستند.
آحارونوت در ادامه تاکید کرد، در واقع اسرائیلیها عاشق داستانی شدند که پس از توافقنامههای عادیسازی برای خود تعریف کردند، داستانی که به موجب آن کشورهای عربی فلسطینیها را نادیده گرفته و در مسیر صلح گرم با اسرائیلیها قرار میگیرند، اما تصاویری که از قطر دریافت شدند، واقعیت دیگری را نشان داد، روایت فلسطین زنده و حاضر بوده و صدها میلیون نفر از جمله در خارج از خاورمیانه به آن باور دارند و فلسطینیها منابع بزرگی را برای انتشار این روایت در میان غیر اعراب و غیر مسلمانها سرمایهگذاری میکنند.
همچنین این روزنامه عبری زبان نوشت، تصاویر، عکسها و ویدیوهایی که در چند روز گذشته از قطر به دستمان رسید، اسرائیل را دولتی ستمکار و خشن نشان میدهد که از سال ۱۹۴۸ مرتکب کشتار جمعی و پاکسازی نژادی سیستماتیکی علیه فلسطینیها میشود، این در حالی است که ما در سال ۲۰۲۲ هستیم.
این منبع اسرائیلی تاکید کرد، اسرائیلیها باید از قبل میدانستند این سادگی محض است باور کنند توافقی که روی کاغذ امضا شده به سادگی رای صدها میلیون عرب از جمله مردم اولین کشوری که دهها سال قبل با آنها توافق صلح امضا کردیم یعنی مصر، درباره اسرائیل را از منفی به مثبت تغییر میدهد، اما مردم این کشورها در جام جهانی قطر نشان دادند چیزی به نام اسرائیل وجود ندارد و همه چیز فلسطین است و این دقیقا اصل روایت آنها است، فلسطین کرانه باختری و نوار غزه نیست بلکه فلسطین تاریخی است یعنی تلآویو، حیفا و ایلات.
آحارونوت در ادامه مدعی شد، این اتفاقی نیست که تظاهرات جنبش تحریم (بیدیاس) در سراسر اروپا هنوز فریاد میزنند، “آزادی فلسطین از رود تا دریا”، در واقع فلسطینیها کمپینهای ضد اسرائیلی خود را در میان ملتهای غربی که در آنها سکونت دارند، به شکلی حرفهای و با پوشش حقوق بشر و قوانین بینالمللی تغییر دادهاند، حتی بیانیههای جنبش اساسا بین دو زبان انگلیسی و عربی متفاوت هستند.
این روزنامه عبری زبان در ادامه نوشت، برداشتهای دیرهنگام اسرائیلی حاکی از این هستند که تمامی توافقنامههای عادیسازی که در طول این سالها امضا شدند، تنها توافقهایی میان دولتها با هدف تقویت منافع مشترک بودند. درست است که نباید اهمیت این توافقها را برای دولت دست کم گرفت و دولت آنها را “دستاوردهای تاریخی مهمی” میداند، اما اسرائیلیها نباید درگیر این داستانهای سادهلوحانه شوند چراکه اتفاقات چند روز گذشته همانند سیلی محکمی بر صورتشان و حامل این پیام بود که ملتهای عربی و اسلامی و در واقع آزادگان جهان معتقدند اشغالگر ظالم و فلسطین آزاد است.
انتهای پیام