سر لیست امتیازات جامعه بشری، هنرِ «معلمی» است؛ معلم با تعلیم و نشرِ علم، به انسان‌ها کمک میکند تا آنان مسیر درست را برای حرکت انتخاب کنند و با ایجاد عشق، علاقه و ایمان در ضمیر پاک فرزندان این سرزمین، ثبات قدم در رسیدن به حضرت دوست را فراهم کند.
در حقیقت، رشد و کمالات انسان‌ها، مدیون «معلم» است؛ زیرا تعلیم و تربیت از نعمت‌های خداوند محسوب می‌شود که برای انبیا و اولیا توسط مربی نخست عالم، رب‌العاملین رقم خورده است. از سوی دیگر بزرگترین معلم جهان بشریت، رسول خاتم(ص) هم به این ویژگی خود افتخار می‌کرد.
بنیانگذار انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) هم در این باره فرمودند: «معلمی، شغل انبیاست».
همچنین رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌ا… خامنه‌ای به تفصیل می‌فرمایند: «یکى از کارهاى واجب ما این است که آحاد ملت ما، از کوچک و بزرگ، از مقامات عالى تا آحاد مردم، قدر معلم را بدانند، اهمیت معلم را درک کنند، حرمت معلم را بشناسند؛ این از کارهاى بسیار اساسى است. رسانه‌ها باید نقش ایفا کنند، مسئولان باید نقش ایفا کنند. به تعارف هم برگزار نشود؛ تفهیم شود. امثال منِ نوعى بفهمیم که چقدر مهم است نقش این مردى، این زنى که در کلاس، عمر خودش را دارد براى تربیت این نوجوان ما، این کودک ما، این فرزند ما مصرف میکند. البته خود معلم هم این نقش را به‌درستى درک کند و اهمیت آن را بفهمد. این از کارهاى اساسى و مهم ماست. بنابراین ارزش معلم، هفته‌ى معلم، روز معلم، چیزهاى بسیار برجسته و بزرگى است.»
با تمام این تفاسیر ۳۰ بهمن‌ماه ۱۳۹۸، بخشنامه افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم قانون خدمات کشوری به دستور رئیس‌جمهوری و توسط رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور به تمامی دستگاه‌های اجرایی (از جمله وزارت آموزشوپرورش) ابلاغ شد که تاکنون این اقدام، اجرا نشده است.
شاهد این مهم هستیم که آموزشوپرورش در اقدامی عجیب با افزایش امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، تمامی مبالغ رتبه‌بندی حرفه‌ای وجدید را از احکام فرهنگیان کسر کرده و بخشنامه اخیر را آن‌هم با درصدهای بسیار پایین، اجرایی کرده است.
متأسفانه در اجرای بخشنامه مورد نظر، شاهد بی‌عدالتی و تبعیض در افزایش‌ها بودیم؛ همچنین فوق‌العاده ویژه نیروهای اداری را که در اول مهر سال ۹۸ به حق شغل حرفه‌ای تبدیل شد، مجدد احیا شدند تا نیروهای اداری نیز مشمول رتبه‌بندی جدید شوند؛ از این‌رو باز هم شاهد افزایش نابرابر نیروهای اداری نسبت به آموزشی هستیم.
اگر رتبه‌بندی ویژه معلمان بود، چرا در نگارش قبلی با حذف فوق‌العاده ویژه و احیای حق شغل حرفه‌ای، بخش اداری نیز مشمول افزایش رتبه بندی جدید شدند؟!
اکنون که حق شغل حرفه‌ای معلمان را کسر کردند، چرا دوباره برای اداری‌ها، فوق‌العاده ویژه را برقرار داشتند تا شاهد ناعدالتی در افزایش حقوق بین نیروهای اداری وآموزشی باشیم؟
بحث دیگر این است که این افزایش ۵۰ درصد امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری که شامل تمامی کارمندان دولت می‌شود، با بخشنامه و دستورالعمل رتبه‌بندی معلمان (حرفه‌ای وجدید) متفاوت است، پس چرا با اجرای این بخشنامه، تمامی مبالغ رتبه‌بندی را از احکام معلمان حذف کردند؟ در حالی که رتبه‌بندی و افزایش امتیاز فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، دو مقوله جدا از هم هستند.
در هر حال هم باید رتبه‌بندی و هم افزایش ۵۰ درصدی شامل معلمان شود؛ اما متأسفانه همراه با اجرای بخشنامه، رتبه‌بندی را حذف کردند و سوال این است که جایگاه رتبه‌بندی معلمان کجاست؟
قرار است احکام فصل دهم را برای معلمان براساس مابه‌التفاوت احکام رتبه‌بندی صادر کنند که این مهم ظلمی بزرگ در حق نیروهای آموزشی! است؛ زیرا رد مرحله نخست، طرح رتبه‌بندی، بودجه مستقل داشت که مصوب شده بود و در مرحله بعد افزایش ۵۰ درصدی ارتباطی با رتبه‌بندی ندارد و منابع و قانون آن مجزاشت که شامل تمامی نیروهای کارمندی می‌شود.
در نتیجه اگر احکام جدید براساس مابه‌التفاوت رتبه‌بندی صادر شود، در واقع طرح رتبه‌بندی را حذف کرده‌اند!
نکته جالب این است که افرادی که شامل رتبه بندی نشدند، سود بیشتری شامل آنان می‌شود.
در مجموع متأسفانه طرح رتبه‌بندی معلم توسط وزارت آموزش و پرورش تنها در حد حرف باقی ماند و گویا رتبه بندی اجرا شده با گفتمان رهبری درباره معلمان، سازگاری ندارد که نیازمند بازنگری است.
اکبر کاوسی‌امید
معلم و عضو شورای اسلامی شهر همدان
کو گوش شنوا؟