سوده نجفی، عضو شورای مرکزی و دبیر کمیته بانوان جمعیت پیشرفت و عدالت: مردم سالاری دینی مفهوم نسبتا جدید در گفتمان سیاسی که در بستر مبانی اسلام و متاثر از آموزه‌های نبوی و علوی بوده و بر آن است تا ضمن پاسداشت حقوق مردم در حوزه سیاست و اداره امور جامعه و پرهیز از الگوهای حکومتی ،استبدادی ، رعایت اصول و مبانی ارزشی را بنماید و نظام اسلامی را از الگوهای سکولار به‌خوبی تمیز دهد ، که مقام معظم رهبری به مردم سالاری دینی آن را تفسیر نموده اند.
مردم سالاری دینی ناظر بر مدلی از حکومت است که برمشروعیت الهی و مقبولیت مردم و در چارچوب مقررات الهی استوار است و در راستای حق مداری ، خدمت محوری ، ایجاد بستری برای رشد و تعالی مادی و معنوی نقش دارد به تعبیر دیگر باید نگاه مسئولان نظام نگاه از پایین به بالا باشد و در آن دین و مردم از اهمیت بسزائی برخوردار هستند. همچنین نقش رهبری درآن بسیار پررنگ میباشد واین است که جامعه را در اندیشه، رفتار و برنامهریزی اجتماعی براساس موازین و اصول اسلامی هدایت می‌کند. حضرت امام نیز با رهاورد نظری و عملی بزرگ خویش یعنی نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر ولایت مطلقه فقیه، الگوی حکومتی خویش را بر پایۀ سه رکن اساسی: دین اسلام، مردم و رهبری، پایه ریزی نمودند؛همچنین در نظریه و اندیشه حضرت امام،رهبری دینی ـ ولایت فقیه ـ به عنوان بنیانی مرصوص در دینمداری جامعه و نظام سیاسی آن قرار می گیرد؛ و لذا ایشان ولایت فقیه را ضامن استمرار دیانت و حفظ سلامت جامعه اسلامی می دانستند.
اصول مردم سالاری دینی بر پایه فضیلت محوری ،هدایت محوری ، حاکمیت الهی، ایمان دینی ،انتخاب مردمی، آرمان گرایی، تکلیف محوری، شایسته‌سالاری، قانون محوری و رضایتمندی استوار گردیده است. مردم سالاری دینی نه تنها به معنای تأیید شیوه دموکراسی نمی باشد، بلکه درست در نقطه مقابل آن می باشد، به این معنا که صرفا با ابتنای بر حاکمیت دین اسلام و در چارچوب تعالیم آن، حاکمیت مردم بر سرنوشت سیاسی و اجتماعی شان به رسمیت شناخته می شود.
و زمانی که با مفاهیم خاصی مقارن گردد می تواند دینی یا سکولار باشد. بنابراین آنچه رنگ و بوی مردمسالاری را تغییر می‌دهد همان مشخصات و اجزای خواسته یک جامعه می باشد . مردم سالاری به معنای ترکیب دین و مردم سالاری نیست ، بلکه یک حقیقت واحد در جوهره نظام اسلامی است. یعنی اگر بنا باشد نظام بر مبنای دین شکل بگیرد بدون پذیرش مردم ممکن نیست . ضمن اینکه تحقق مردم سالاری واقعی هم بدون دین امکان پذیر نمی باشد. آزادی بیان و تبلیغ عقیده، آزادی اجتماعات، آزادی دین و مذهب و حقوق مساوی برای همه افراد جامعه به جهت انتخاب و تشکیل احزاب و جمعیت‌های سیاسی و شرکت در حکومت از ارکان مطروحه آن است. همچنین کلیه استانداردها و ضوابط جامعه مدنی از قبیل قانون اساسی ، تامین اجتماعی،بانک ، قانون کار،مالیات ، انتخابات، مصوبات مجلس شورای اسلامی و ….در چارچوب دانش و دستاورد و نیاز بشر امروزی به مقتضیات زمان و مکان و در حکم حکومتی که یکی از مهم مردم سالاری دینی است قابل مشروعیت می باشد. بدون وجود این ارکان ، آن حکومت مردم سالار نمیباشد.
در مردم سالاری دینی اسلام خدا را محور قرار داده و برای انسان کرامت و ارزش قائل است . اگر دستورات دین به خوبی اجرا شود مدینه فاضله مورد نظر اسلام نیز محقق خواهد شد .اسلام آزادی واقعی انسانها را در پرتو کرامت انسان تامین کرده و با اصل عدالت بین دو مفهوم جوامع و آزادی هماهنگی کاملی برقرار می نماید. مردم سالاری دینی مشارکت مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اجتماعی خویش صرفا جهت تامین خواسته های فوری نیست بلکه از موضع مسئولیت به عنوان یک تکلیف شرعی مطرح است.
یکی از دستاوردهای پر افتخار و ماندگار چهل سال حیات نظام سیاسی جمهوری اسلامی، تحقق «مردمسالاری» است. همانطور که مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم انقلاب به آن اشاره فرمودند. انتخابات، نمایش مردمسالاری دینی در نظام جمهوری اسلامی است و مشارکت گسترده مردم در انتخابات، از بهترین راه‌های خنثی کردن تهدیدات دشمنان به شمار می رود و از سوی دیگر شرکت همه‌جانبه در انتخابات برای بالابردن مشروعیت نظام، اقتدار ملی و تبدیل تهدیدها به فرصت‌ها، یک ضرورت است. مردم عنصر اساسی و موتور اصلی در هر انتخاباتی هستند و در انتخابات مجلس این عنصر نقش فعالتر و ویژه ای بر عهده دارد و بی حضور و مشارکت آنان نه مجلسی تشکیل می گردد و نه جامعه قانونگذار پایه گذاری می شود.
مجلس یکی از پرقدرتترین نهادها در جامعهی سیاسی محسوب می‌شود، که پاسخ گو بودن حاکمیت در قبال مردم را تأمین می‌کند و دقیقاً براساس و محور فعالیت پژوهشی خویش اعتبار و استمرار پیدا می‌کند. این نهاد از یک طرف ساز و کار حضور و مشارکت مؤثر مردم در حوزهی عمومی است و از سوی دیگر روش مدیریت فعالیت دولت و پاسخ گو سازی حکومت. با توجه به جایگاه مجلس در نظام جمهوری اسلامی، انتخابات مجلس می تواند عالی ترین مرحله مردمسالاری دینی باشد؛ چرا که مجلس مکان قانون گذاری است و در قانون اساسی جمهوری اسلامی، پیوند مردمسالاری دینی را به بهترین شکل ممکن می بینیم و مردم با انتخاب نمایندگان مجلس، در واقع مسیر قانونگذاری و اجرای مردمسالاری دینی را روشن می سازند.
جمله حکیمانه امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه “مجلس در راس امور است” بیش از آنکه یک جمله اخباری باشد یک گذاره انشایی است بدین معنی که باید مجلسی سرکار بیاید که بتواند در راس امور کشور قرارگرفته و مقررات کشور را ریل گذاری کند.و همچنین مجلس باید قوی،مستقل،محکم،مردمی و در یک کلام انقلابی و کارآمد باشد.
امید است مجلس یازدهم ،مجلسی کارآمد، انقلابی،خلاق و بر پایه مردم سالاری دینی شکل گیرد.
