ایسنا و به نقل از مارکا، خامس رودریگس در حال حاضر روزهای خوبی را در دوران ورزشی‌اش سپری نمی‌کند. هافبک کلمبیایی اغلب نیمکت نشین است و در ترکیب اصلی رئال مادرید جایی ندارد. با این حال چنین شرایطی دلیل نمی شود او را در میان مهمترین بازیکنان تاریخ فوتبال کلمبیا قرار ندهیم. خامس به خاطر پروتکل باشگاه خیلی صحبت نمی کند. او یک بازیکن چپ پای خوب است. ذهن درخشانی دارد که در زمان های تعیین کننده خود را نشان می‌دهد.
شروع
“پدرم هم فوتبالیست بود. فکر می کنم در خونم است. زمانی که چهار سال داشتم فوتبال بازی کردن را شروع کردم و همیشه یک توپ همراهم داشتم. از هشت صبح تا هفت شب توپ بازی می کردم. فوتبال همه چیز در زندگی ام بود. رویای ستاره شدن در سر داشتم که همه دنیا من را بشناسند. و خدا را شکر این اتفاق افتاد. می توانم برای تیم های بزرگ بازی کنم و به اهدافم برسم.”
نخستین روز به عنوان بازیکن حرفه‌ای
“یک صحنه فراموش نشدنی بود. اولین باری بود که با یک تیم حرفه ای تمرین می کردم. یادم می آید که به من گفتند که باید ساعت ۳ بعد از ظهر آنجا باشم. من به موقع رسیدم اما نمی خواستم یا نتوانستم وارد زمین شوم. پشت در بازیکنان را نگاه می کردم. ناگهان مربی من را دید و فریاد زد: بیا داخل! آنجا چه می کنی؟ من با خجالت وارد شدم. این نخستین روز دوران حرفه ای ام بود.”
هافبک تهاجمی
“زمانی که خولیو فالسیونی هدایت بانفیلد را بر عهده گرفت از من خواست تا به عنوان هافبک تهاجمی بازی کنم. از آن پس من همیشه شماره ۱۰ را بر تن کردم. یک روز خولیو به من گفت: اگر می خواهی بازی کنی باید از کناره‌ها بدوی.”
قهرمانی و آرزوی پدربزرگ
“زمانی که در بانفیلد حضور داشتم باشگاه ۱۱۳ ساله بود و باید گفت که پدربزرگم همیشه آنجا بود. او پیروزی‌ها، صعودها، سقوطها، بدی‌ها و خوبی‌ها را دیده بود. یک روز در تمرین به من گفت که لطفا یک جام فتح کنید چون من در شرف مرگ هستم. کاملا اتفاقی در سال ۲۰۰۹ قهرمان شدیم و زمانی که او را دیدم به من گفت که اکنون می توانم با آرامش بمیرم. از من تشکر کرد و من را در آغوش گرفت.”
بهترین هم تیمی‌ها
“من در کنار بازیکنان خوبی بازی کردم. ستارگان زیادی بودند که من را به خوبی می فهمیدند. اکنون می توانم از برخی از آن ها یاد کنم. در رئال مادرید کریم بنزما، در پورتو و تیم ملی کلمبیا رادامل فالکائو و در بایرن مونیخ آرتورو ویدال.”
آشنایی با دنیلا اوسپنیا (همسرش)
“از طریق یکی از دوستان دنیلا با او آشنا شدم. قبل از این که کاملا دنیلا را بشناسم تلفنی با هم صحبت کرده بودیم چون تولدم را تبریک گفته بود. سپس با هم آشنا شدیم و به او فکر کردم. فکر می کنم عشق در نگاه اول بود.”
پورتو
“سه سال خاص بود و توانستم در آن سال ها جام فتح کنم. زمانی که به این باشگاه پیوستم خیلی جوان بودم. تنها ۱۸ سال داشتم. چیزهای زیادی یاد گرفتم. ابتدا تصور می کنید خیلی چیزها می دانید اما در حال رشد کردن متوجه می شوید که چیزی نمی دانستید. من در آنجا فوتبال اروپا را یاد گرفتم چون پورتو تیم بزرگی است و می توانید در لیگ قهرمانان اروپا بازی کنید و در این تیم تجربه کسب کنید.”
تاثیر خوسه پکرمن روی تیم ملی کلمبیا
“زمانی که پکرمن به کلمبیا آمد ذهنیتی که وجود داشت این بود که نمی توان همیشه پیروز شد، مثلا در خانه شیلی، برزیل یا کشور دیگر. سرمربی آرژانتینی این دیدگاه را عوض کرد و همه دیگر با این ذهنیت به استقبال بازی ها می رفتند که امروز کلمبیا پیروز می شود. تاثیر پکرمن در فوتبال ما این بود.
امضای قراداد با رئال مادرید
“از کودکی رویای بازی کردن در مادرید را داشتم. تصور می کردم در نخستین سال حضورم کم بازی کنم اما کارلو آنچلوتی از اولین روز من را به میدان فرستاد. در اولین سال ۱۵ گل به ثمر رساندم و ۱۵ پاس گل دادم. نتوانستم بهتر از آن عمل کنم اما از لحاظ شخصی برایم بهترین سال بود.”
بازیکن قرضی بایرن مونیخ
“از تیم‌های بزرگی پیشنهاد داشتم. خیلی فکر کردم و در آخر بایرن آنچلوتی را انتخاب کردم. تنها یک ماه در آنجا بودم. آنجا بود که ابهام‌ها به وجود آمد.”
“سپس یوپ هاینکس هدایت تیم را بر عهده گرفت. سرمربی که باشگاه را به خوبی می شناخت. شاید تصور کنید که شرایط سخت تر شد اما برخلافش بود. من همیشه بازی می کردم. او به من خیلی اعتماد داشت.”
از دست دادن حافظه
“خوشبختانه ضربه سختی نبود. زمانی که وارد رختکن شدم از بازیکنان پرسیدم بازی چگونه پیش رفت؟ آن ها به من گفتند: ۲ بر صفر شکست خوردیم. از آن ها پرسیدم جدی می گویید؟ چه زمانی این اتفاق افتاد؟ آن جا بود که به من گفتند پنالتی اتفاق افتاد و من دوباره فکر کردم با من شوخی می‌کنند. همه چیز خیلی عجیب بود. پس از ۱۵ دقیقه متوجه شدم دروازه بان پنالتی داده بود. همچنان نمی دانستم که کاملا چه اتفاقی رخ داده است. سپس بهتر شدم. پزشکان من را چک کردند و جایی برای نگرانی نبود.”
بازگشت به رئال مادرید
هواداران سفیدپوشان فریاد می زدند و به خامس می گفتند: به اتلتیکو نرو.
“فکر کنم تعداد زیادی از هواداران می دانند که دوست داشتم در مادرید بمانم. تصور می کنم می توانم یک فصل خوب داشته باشم تا چیزهای مهمی را به دست آورم. با حمایت سرمربی این اتفاق خواهد افتاد.”
انتهای پیام
