باکتری‌هایی که به فلز تبدیل می‌شوند

حدس پژوهشگران این است که ژئوباکتر می‌تواند از این سرنوشت فرار کند. این میکروب‌ها، یک گروه مقاوم هستند. آنها می‌توانند از ورود آلاینده‌های اورانیوم به آب‌های زیرزمینی جلوگیری کنند و با جذب انرژی از مواد معدنی حاوی اکسید آهن، به تامین نیروی خود بپردازند.دانشمندان در مورد نحوه تعامل میکروب‌ها با کبالت، اطلاعات کمی دارند اما بسیاری از پژوهشگران باور دارند که خطر فلز سمی برای میکروب‌ها بسیار زیاد است.در هر حال، رگورا و گروهش، این باور را به چالش کشیدند و دریافتند که ژئوباکترها می‌توانند “معدن‌کارهای” موثر کبالت باشند و فلز را از زنگ‌زدگی خارج کنند؛ بدون اینکه به آن امکان دهند تا به سلول‌هایشان نفوذ کند و آنها را از بین ببرد. آنها در اصل خود را با این فلز می‌پوشانند.رگورا گفت: آنها نانوذرات کبالت را روی سطح خود تشکیل می‌دهند و خود را به فلز تبدیل می‌کنند. فلز برای آنها مانند یک سپر عمل می‌کند و به محافظت از آنها می‌پردازد. رگورا این کشف را اثبات مفهومی می‌داند که راه را برای تحقق بسیاری از احتمالات هیجان‌انگیز هموار می‌کند. برای نمونه، شاید ژئوباکتر بتواند اساس زیست‌فناوری جدیدی باشد که برای بازیابی کبالت از باتری‌های لیتیوم- یون ارائه می‌شود و وابستگی به معادن کبالت را کاهش می‌دهد.