حضور این مقام بلندپایه سابق در چنین رویدادی، آن هم در شرایطی که همگان می‌دانند سیاستهای مسکن در دولت روحانی به اذعان طیف وسیعی از تحلیلگران اقتصادی، سبب ساز رکودی هولناک در این حوزه شده، می‌تواند بسیار هم معنی دار باشد. احمدی نژاد، تا آنجا که به ساختار رسمی کشور مربوط می‌شود، مرد نقدهای بی پروا و بی
سابقه است و احتمالا در این رویداد ملی نیز، سخنانی شنیدنی برای اصحاب رسانه خواهد داشت.
فعالان پرشماری در بازار مسکن سراسر کشور معتقدند در دوران ریاست جمهوری او، اگر چه بخش مسکن با ۲ موج عمده تورمی روبرو و طی سالهای ۸۴ تا ۹۲ هم، بازار مسکن با نوسانات متعددی مواجه بوده، اما دستکم می‌توان تا حد زیادی به خاطر آورد که این بازار در آن سالها، هرگز با رکودی مشابه رکود امروز، روبرو نبوده است.
دستکم پیداست که در سالهای اجرایی شدن طرح مسکن مهر، در بسیاری از استانهای کشور، بازاری بزرگ برای فعالان بخش مسکن و ساختمان پدید آمد و کار تا جایی پیش رفت که بسیاری از کارخانجات و شرکت‌های مرتبط با صنایع ساختمانی، درگیر کار شدند. این روند اما با روی کار آمدن دولت یازدهم و انتقادات فراوان دولتمردانش به پروژه عظیم مسکن مهر، متوقف و ابتر ماند. آنها معتقد بودند که طرح مسکن مهر، طرحی از اساس، عوام گرایانه بوده و در آن، از هیچ یک از استانداردهای اصولی صنعت ساختمان و انبوه‌سازی پیروی نشده است. با این وصف اما باید قبول کرد که دولت روحانی که منتقد و متوقف کننده ادامه طرح مسکن مهر بود، هیچ طرح جایگزین عملیاتی به جای آن مطرح نکرد و مضاف بر آن، بازار مسکن را نیز در کنار سایر بازارها به حال خود رها داشت تا متاثر از وضعیت سیاسی و بین المللی ایران، بدل به بازاری سرمایه‌ای شود؛ این سیاست بود که ما را با فراتورم هولناک امروز روبرو کرد؛ شاهد مثال آن، رسیدن قیمت متوسط ملک در تهران تا متری ۲۷ میلیون تومان در دی ماه گذشته است.
حال باید پرسید مردی که دولت مستقر کنونی تا ماه‌ها و سالها، تمام سیاستهای او در حوزه مسکن را به چالش می‌کشید و او را عوامگرا و گاه حتی عوامفریبی خواند که بیشتر به «شکلِ کار» توجه می‌کند تا به «کار» ، حالا که فرصتی یافته تا در آیینی ملی با نام «نخستین آیین ملی تجلیل از فعالان نمونه بازار مسکن سراسر کشور» سخنرانی کند، برای منتقدانِ دولتی خود، چه حرفهایی خواهد داشت؟ این فرصتی جالب توجه است تا دولتمرد جنجالی جمهوری اسلامی ایران، در یک ضدحمله، پاسخهایی شنیدنی و شاید جنجالی به منتقدان سالهای اخیر خود بدهد که نتیجه سیاست هایشان در بخش مسکن، بر هیچ کس پوشیده نیست.
ماجرا این است که رسیدن زمان انتظار برای خانه دار شدن ایرانیان به ۱۰۹ سال، مدت زمانی نیست که اکنون کسی بتواند از آن دفاع کند و این رهاورد دولتی است که سیاستهای مسکن پیش از خود را نقد می‌کرد و آنها را غلط می‌خواند.
