وحید حاج سعیدی / مردیم از بس توی خونه موندیم! بعد از دو سال این اولین باره اومدیم بیرون! شمال خودمون رو قرنطینه می کنیم! هیئت ها رو ببندن! جلوی عزاداری ها رو بگیرن! اتوبوس و قطار که خطرناک ترن، چرا جلوی اونا رو نمی گیرن؟! چرا انتخابات رو تعطیل نکردن؟!
این روزها در حالی که کرونا هر روز وحشی تر و خشن تر از دیروز، در حال غارت آرزوها و آمال خانواده ها است و پیر و جوان، زن و مرد و خرد و کلان را ا زدست بی رحمی بی پایانش ، مفری نیست، این دست جملات و توجیهات به کرات از سوی مسافرانی شنیده می شود که سفر در روزهای کرونایی را برای خود افتخار می دانند.
شیفتگانی که با اعلام چند روز تعطیلی از سوی دولت، با خودخواهی تمام عیار، عزم سفر می کنند و در این مسیر با پلیس و نیروهای امنیتی درگیر می شوند؛ خودروی پلاک شمال اجاره می کنند؛ از جاده های ییلاقی و کوهستانی عبور می کنند؛ خودروی شان را در استان های شمالی بیمه می کنند، قولنامه صوری تهیه می کنند و … تا خودشان را فاتحانه شمال برسانند و با به اشتراک گذاشتن عکس هایشان از خوابیدن کنار جوی آب و پهن کردن سفره ناهار پیاده رو، این پیروزی تاریخی شان را اطلاع رسانی کنند!
غافل از اینکه این خودخواهی و بی مبالاتی آنها تنها به خستگی کادر درمان می افزاید و مقابله با گسترش این بیماری را دشوارتر !
به نظر می رسد مقابله با این بیماری در کشور ما بسیار دشوار از تر از سایر کشور ها باشد که چرا که مسایل سیاسی، مذهبی، فرهنگی، اقتصادی و … بر ریشه کنی این بیماری ارجحیت دارند و تصمیمات دولت های قبلی و فعلی گواه این مدعاست! در حالی که صعود یک نفره به ارتفاعات و کوه پیمایی را ممنوع کرده اند، ولی سفر به کیش با هواپیمایی که در آن سبیل به سبیل مسافر کنار هم نشسته اند، آزاد و مجاز است!
در حالی سفر با خودروهای شخصی به شهرهای قرمز ممنوع اعلام شده است که سفر با قطار و اتوبوس که به مراتب در انتشار ویروس موثر ترند، آزاد و مجاز است!
اما با وجود این تعارضات و عدم توانایی دولت ها در برخورد با مافیای گردشگری، هتلداری، کنکور، مدارس غیر انتفاعی و … ، واکسیناسیون نامنظم ، تصمیمات مقطعی و کم اثر و … نباید سهم مردم را در ریشه کنی این ویروس نادیده گرفت.
این حجم از بی تفاوتی و ساده انگاری مردم در مواجهه با این بیماری در حالی که روزانه، بیش از ۶۰۰ نفر از هموطنان ما را از دست می دهیم، حقیقتاً قابل توجیه و دفاع نیست. ( خدا کند این رقم درست باشد!)
تا جایی که هنوز عده ای در بحث استفاده از ماسک به اجماع نرسیده اند و حتی وجود این بیماری را باور ندارند چه رسد به اینکه سفرها و دورهمی های دوستانه و خانوادگی را تعطیل کنند!!
در این بین برخی سایت ها و رسانه ها که نیز سر و سری با مافیای هتلداری و گردشگری دارند و به اصطلاح با اندک روغنی سبیل شان چرب می شود با انتشار مطالبی نظیر « در ایام کرونا کجا سفر کنیم؟!»، «چگونه در سفر کرونا نگیریم؟!»، «چه کنیم در مسافرت با جریمه یک میلیونی و ۵۰۰ هزارتومانی مواجه نشویم؟» و مطالبی از این دست آتش سفرهای کرونایی را بیشتر باد می زنند!
آنچه مسلم است دیر یا دیر تر روزی بساط زجر آور و دردناک این بیماری جمع خواهد شد و زندگی به روال عادی باز خواهد گشت ولی آن روز نفرین کودکانی که پدران و مادران خود را از دست دادند و یتیم شدند، همسرانی که در عنفوان جوانی بیوه شدند، مادرانی که داغدار فرزندان خود شدند، تا ابد همراه مسافرانی خواهد ماند که نه تنها در جلوگیری از گسترش این بیماری سهمی نداشتند بلکه با مسافرت های غیر ضروری مرگ سوغات آوردند و بردند! سفرتان بی سلامت!
